فيلمهاي پورنو تاثیرات بسیار بد و مخربی بر نگرش و رفتار جنسی نوجوانان و جوانان دارد:
اين فيلمها تصوير نادرستي از روابط زن و مرد نيز ارائه مي‌دهند. علت اين امر عدم دسترسي جوانان به بزرگسالان قابل اعتمادي است كه بتوانند آنان را راهنمايي كنند. جواناني هستند كه هيچ چيز در مورد روابط جنسي نمي‌دانند چرا كه هيچكس در مورد اين مسايل با آنان گفتگو نمي كند. فيلمهاي پورنو براي اين جوانان مي‌تواند نقش الگو را ايفا كند و همين مساله باعث نگراني است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، براي اغلب جوانان، تماشاي فيلم پورنو نخستين قدم‌ها به سوي ارضاي ميل جنسي است. چنين بازنمايي روابط جنسي، چه تاثيري بر جوانان مي‌گذارد؟
به گفته خانم ميشلا مارزانو (Michela Marzan)، فيلسوف و جامعه‌شناس، تا سال ۲۰۰۲ سن متوسط اولين تماشاي فيلم پورنو در ميان نوجوانان، حدود ۱۳ سالگي بود. امروزه امكان دسترسي به تصاوير پورنوگرافي از طريق اينترنت، اين سن را در ميان نوجوانان باز هم پايين‌تر آورده است.
يك جوان ۲۶ ساله مي‌گويد در ميان اطرافيانش هيچكس را نمي‌شناسد كه دوران نوجواني و قبل از داشتن اولين تجربه جنسي، فيلم پورنو تماشا نكرده باشد.
به اعتقاد سرژ تيسرون (Serge Tisseron)، روانپزشك و روانكاو فرانسوي، تماشاي فيلمهاي پورنو، امروزه روش جديدي براي عبور از دوران نوجواني به بزرگسالي است.
در حال حاضر حمايت بيش از حد والدين از فرزندان نوجوانشان، موجب طولاني شدن دوران نوجواني در آنان شده است. جوانان امروزي براي اينكه بتوانند مرز مشخصي بين گذشته و آينده بكشند رفتاري از خود بروز مي‌دهند كه بيش از هر چيز بر محور خشونت و رابطه جنسی مي‌چرخد. پورنوگرافي مرز بين خشونت و رابطه جنسی است.
تماشاي اين تصاوير به نوجوانان امكان مي‌دهد بگويند ديگر بزرگ شده‌اند، به اين دليل ساده كه تماشاي اين نوع تصاوير براي آنها ممنوع است و محتوايشان خاص بزرگسالان است.
تماشاي فيلمهاي پورنو، كه براي نوجوانان امروزي همچون مناسكي است كه بايد آنرا به جا آورد، شامل دو مرحله است.
مرحله اول وقتي است كه نوجوان فيلم پورنو را تماشا كرده و مرحله دوم زماني است كه نوجوان در موقعيتي قرار مي‌گيرد كه مي‌تواند آنچه را ديده عيناً اجرا كند. خطر واقعي فيلمهاي پورنو، مي‌تواند بروز اين تصور غلط در نوجوان باشد كه آنچه ديده، الگوهاي درست روابط جنسي در زندگي واقعي هستند.
جوان ۲۷ ساله‌اي مي‌گويد اولين تجارب جنسي‌اش او را با تفاوت فاحشي بين آنچه ديده و آنچه تجربه كرده بود مواجه كرده است. او مي‌افزايد، احساس سردرگمي مي‌كردم چرا كه كارهايم، تاثيري كه در فيلمها ديده بودم را بر زنان نمي‌گذاشت. برخلاف آنچه در فيلمهاي پورنو ديده بودم، زناني كه با آنان همبستر مي‌شدم به راحتي هنرپيشه‌هاي فيلم، ارضا نمي‌شدند و اين موجب مي‌شد تصور كنم حتماً ناتواني و ايراد از من است.
اين مرد جوان همچنين مي‌گويد براي مدتها خودش را زير‌سوال برده و اعتماد به نفسش را در زمينه روابط جنسي از دست داده بود. تنها گفتگو با دوست دخترهايش در اين زمينه موجب شده در يابد كه كاملاً طبيعي است و در رابطه اش احساس امنيت كند.
به اعتقاد خانم ميشلا مارزانو، عواقب ناشي از دستورالعمل‌هايي كه اينگونه فيلمها براي ارضاي جنسي ارائه مي‌دهند، ناديده گرفتن ويژگي‌هاي شخصي افراد است. در اين فيلمها احساسات و مشخصه‌هاي فردي مد نظر قرار نمي‌گيرند.
خانم كلود روزيه (Claude Rozier)، پزشك و متخصص مسائل جنسي مي‌گويد، مشكل اساسي فيلمهاي پورنو، مكانيكي بودن روابط جنسي در آنهاست.
اين فيلمها همچنين به نظر او تصوير نادرستي از روابط زن و مرد نيز ارائه مي‌دهند: مردها همواره بر رابطه بين دو نفر مسلطند و آنها هستند كه قادر به ارضاي زنانند، زناني كه هميشه آماده و موافقند.
در واقع نوجوانان با تماشاي فيلمهاي پورنو، بيش از اينكه در مورد چگونگي برقراري رابطه بياموزند، مجموعه تخيلات جنسي را كه براي خودارضايي نياز دارند غني‌تر مي‌كنند.
به اعتقاد ژرارد بونه Gérard Bonnet، روانكاو، هدف اصلي پورنوگرافي اين است كه با بازنمايي روابط جنسي، به افراد لذت آني بدهد.
فيلم پورنو، همچون راه ميانبري است كه به بيننده امكان مي‌دهد تا با دستچين تصاوير تحريك‌آميزتر، بيشترين لذت جنسي را، بدون نياز به ايجاد رابطه، كسب كند.
فيلمهاي پورنو، عاري ازاحساسات و مقدمه‌چيني‌هايي است كه براي جذب طرف مقابل لازم و ضروري است. در اين فيلمها رابطه جنسي بدون هيچ پيش‌درآمد، گفتگو و به ويژه بدون هيچ عشقي برقرار مي‌شود.
به اعتقاد سرژ تيسرون، فيلمهاي پورنو توانايي تخيل كردن را از ببيننده سلب مي‌كنند، در حالي كه خيال‌پردازي و تصورات، جاي مهمي را در روابط جنسي اشغال مي‌كنند.
او مي‌گويد پورنوگرافي اين روابط را به حد قالب‌هاي پيش‌ساخته پايين مي‌آورد، قالب‌هايي كه مدعي‌اند همه واقعيت روابط عاشقانه انسان‌ها را بازسازي مي‌كنند.
در مقابل، خانم كلود روزيه معتقد است، دختران و پسران نوجوان ممكن است در ابتدا چنين قالب‌هايي را پذيرا شوند، اما به سرعت و با همفكري اطرافيانشان به واقعيت پي مي‌برند.
پذيرش يا رد آنچه در فيلمهاي پورنو مي‌گذرد، كاملاً به اين نكته بستگي دارد كه نوجوان بتواند يافته‌هايش را با ديگران درميان بگذارد و تنها روبرو شدن با ايده هاي مخالف است كه مي‌تواند او را از برداشت اوليه‌اش دور كند.
دختر هفده‌ساله‌اي كه تاكنون رابطه جنسي را تجربه نكرده و همچون اكثر نوجوانان، فيلمهاي پورنو را تماشا كرده، مي‌گويد براي او همه چيزكاملاً روشن است، در اين فيلمها هنرپيشه‌ها بازي مي كنند و همه چيز بر مبناي رابطه جنسی است. در حالي كه لازمه يك رابطه جنسي، احساسات عاشقانه است.
براي سرژ تيسرون، نظر اين دختر نشان‌دهنده چيزي است كه او به آن يقين دارد: خطر اصلي پورنوگرافي را پشت سر گذاشته‌ايم.
به نظر او، بچه هاي امروزي خود تهيه‌كنندگاني هستند كه به طرق مختلف از تصاويري كه با استفاده از تلفن همراه يا دوربين‌هاي ديجيتال و فيلمبرداري مي‌گيرند استفاده مي‌كنند. آنها مي‌دانند كه مي‌توان اين تصاوير را دستكاري كرد.
اين روانكاو معتقد است كه جوانان كمتر آنچه را مي‌بينند باور مي‌كنند و به نظر او به مرور از اينگونه فيلمها فاصله مي‌گيرند.
يك مدد‌كار اجتماعي كه با جوانان حومه شهري كار مي‌كند، چندان با آقاي تيسرون موافق نيست و معتقد است كه نظريه‌اش را نمي‌شود به همه جوانان تعميم داد.
به گفته او نوجواناني كه وي با آنان سر و كار دارد، اينگونه فيلمها را اغلب جدي مي‌گيرند. او علت اين امر را عدم دسترسي جوانان به بزرگسالان قابل اعتمادي مي‌داند كه مي توانند آنان را راهنمايي كنند. به گمان او جواناني هستند كه هيچ چيز در مورد روابط جنسي نمي‌دانند چرا كه هيچكس در مورد اين مسايل با آنان گفتگو نمي كند. فيلمهاي پورنو براي اين جوانان مي‌تواند نقش الگو را ايفا كند و همين مساله باعث نگراني است.
لازمه آموزش جنسي نيز مانند ديگر مقوله‌هاي آموزشي، گفتگو است. گفتگو بين جوانان و بزرگسالان، تنها راه برخورد صحيح با كجروي‌ها و برداشت‌هاي نادرست است.
http://www.pezeshk.us
شرح موضوع 
