يك نفر از هر چهار نفرى كه تنها يك بار و فقط يك بارLSD مصرف كرده است تعادل بخشى از مغز خود را از دست مى‌دهد و هر چند وقت يكبار اثرات مصرف LSD در مغزش تكرار مى‌شود. متخصصين معتقدند ذره‌هاى چربى موجود در بافت مغز تركيب LSD را در خود ذخيره مى‌كند و پس از مدتى با آزاد كردن آن تعادل مغز را بر هم مى‌زند.
وقتى صحبت از قرص‌هاى LSD مى‌شود، سوالهاى زيادى از ذهن عبور مى‌كنند، و قبل از همه اينكه اين قرص‌ها چه هستند؟
حدود هفتاد سال پيش يك شيمى‌دان سويسى به نام آلبرت هوفمن تركيب LSD را به طور تصادفى كشف كرد. او مشغول كار روى تركيبى بود كه از يك قارچ سمى به نام موتاكورن بدست آورده بود. هوفمن و همكارانش تلاش مى‌كردند با استفاده از اين تركيب و سم‌زدايى آن، داروى ضد سردردهاى ميگرنى بسازند. هوفمن يافته خود را با توجه به تركيب شيميايى آن LSD ناميد و آن را به مركز تحقيقات دارويى فرستاد و مركز تحقيقات دارويى پس از بررسى و آزمايش LSD ، اين تركيب را فاقد ارزش دارويى تشخيص داد. اما داستان LSDبه همين جا ختم نشد. آلبرت هوفمن متوجه شد زمانيكه بر روى اين تركيب كار مى‌كند دچار ناآرامى عجيبى مى‌شود. به همين علت تصميم گرفت با خوردن اين تركيب اثر آن را بر روى خود آزمايش كند. او در دفترچه خاطرات خود مى‌نويسد: كمى پس از مصرف LSD ناآرامى عجيبى حس كردم. به زحمت مى‌توانستم تعادلم را حفظ كنم، دنياى اطرافم به طرز عجيبى وحشتناك به نظر مى‌رسيد. هر آنچه كه در اتاق بود به دور خود مى‌چرخيد. توانايى شناسايى هيچ چهره‌اى را نداشتم خانم همسايه به جادوگرهاى پير داستان‌ها شبيه بود، يك جمله كامل را نمى‌توانستم سر هم كنم ، احساس مى‌كردم كه هرگز به دنيايى عادى باز نمى‌گردم و بى ترديد در اين حالت مى‌ميرم.
پس از اينكه هوفمن نتيجه آزمايش خود را به مركز تحقيقات دارويى تحويل مى‌دهد، اين مركز تصميم مى‌گيرد اثر دارو را بر روى افراد داوطلب آزمايش كند. اما يكى از اين افراد چند روز بعد ناگهان از پنجره يك ساختمان بلند به بيرون مى‌پرد و خودكشى مى‌كند. خانواده او هيچ پاسخ قانع كننده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اى براى اين خودكشى ناگهانى پيدا نمى‌كنند. مردى كاملأ آرام با شخصيتى متعادل و نرمال كه هرگز مشكل خاصى نداشته است.پنج سال بعد اين مركز، نتايج تحقيقات خود را به طور عمومى منتشر مى‌كند و بدين ترتيب تركيب LSD معروف مى‌شود.
انتشار اين نتايج از نظر زمانى مصادف مى‌شود با زمان اوج فعاليت گروه‌هاى هيپى در آمريكا. اين گروه‌ها كه مصرف كننده شماره يك مواد مخدر بودند در كلوپهاى شبانه خود مصرف LSD را آغاز مى‌كنند. تعداد زيادى از اين افراد پس از مصرف اين ماده دست به خودكشى مى‌زنند. اغلب آنها خود را از ارتفاعات بلند به پايين پرتاب مى‌كنند زيرا تصور مى‌كردند كه مى‌توانند پرواز كنند.
تركيب LSD به طور مستقيم روى مغز اثر مى‌گذارد. اين تركيب شيميايى شباهت بسيارى با تركيب سروتونين دارد. سروتونين مهمترين تركيب ترشحى مغز است كه دستورات عصبى را منتقل مى‌كند. LSD تعادل مغز را به هم مى‌زند و موجب آشفتگى در پردازش اطلاعات مى‌شود. ارتباط بين حافظه و تصاوير ضبط شده در فسمت هاى مختلف مغز به هم مى‌ريزد و فرد قدرت درك آنچه در پيرامونش اتفاق مى‌افتد از دست مى‌دهد. اما اثرات به همين جاختم نمى‌شود. يك نفر از هر چهار نفرى كه تنها يك بار و فقط يك بارLSD مصرف كرده است تعادل بخشى از مغز خود را از دست مى‌دهد و هر چند وقت يكبار اثرات مصرف LSD در مغزش تكرار مى‌شود. متخصصين معتقدند ذره‌هاى چربى موجود در بافت مغز تركيب LSD را در خود ذخيره می‌كنند و پس از مدتى با آزاد كردن آن تعادل مغز را بر هم مى‌زنند.
آلبرت هوفمن بارها در كنفرانس‌هاى مطبوعاتى شركت كرده است و بر اين نكته تأكيد می‌كند كه LSD نه يك مخدر بلكه يك سم است. او در سال ۱۹۸۸ ميلادى به پاس يك عمر تلاش از دانشكده داروسازى دانشگاه برلين در آلمان دكتراى افتخارى دريافت كرده است.كمتر از يك دهه پس از كشف LSD مصرف آن در اروپا و امريكا كاملأ ممنوع شد و از اين تاريخ به بعد مصرف كنندگان اين ماده مجرم شناخته مى‌شوند و مورد پيگرد قانونى قرار مى‌گيرند.
متأسفانه آنچه كه كشورهاى پيشرفته دنيا چهل سال پيش تجربه كرده‌اند و به اشتباه بودن آن پى برده‌اند امروزه در كشورهاى جهان سوم مد شده است و مصرف آن در مهمانيهاى شبانه نوعى تجدد به شمار مى‌آيد! غافل از اينكه با سلامتى نمى‌توان شوخى كرد.
منبع : Deutsche Welle
وقتى صحبت از قرص‌هاى LSD مى‌شود، سوالهاى زيادى از ذهن عبور مى‌كنند، و قبل از همه اينكه اين قرص‌ها چه هستند؟
حدود هفتاد سال پيش يك شيمى‌دان سويسى به نام آلبرت هوفمن تركيب LSD را به طور تصادفى كشف كرد. او مشغول كار روى تركيبى بود كه از يك قارچ سمى به نام موتاكورن بدست آورده بود. هوفمن و همكارانش تلاش مى‌كردند با استفاده از اين تركيب و سم‌زدايى آن، داروى ضد سردردهاى ميگرنى بسازند. هوفمن يافته خود را با توجه به تركيب شيميايى آن LSD ناميد و آن را به مركز تحقيقات دارويى فرستاد و مركز تحقيقات دارويى پس از بررسى و آزمايش LSD ، اين تركيب را فاقد ارزش دارويى تشخيص داد. اما داستان LSDبه همين جا ختم نشد. آلبرت هوفمن متوجه شد زمانيكه بر روى اين تركيب كار مى‌كند دچار ناآرامى عجيبى مى‌شود. به همين علت تصميم گرفت با خوردن اين تركيب اثر آن را بر روى خود آزمايش كند. او در دفترچه خاطرات خود مى‌نويسد: كمى پس از مصرف LSD ناآرامى عجيبى حس كردم. به زحمت مى‌توانستم تعادلم را حفظ كنم، دنياى اطرافم به طرز عجيبى وحشتناك به نظر مى‌رسيد. هر آنچه كه در اتاق بود به دور خود مى‌چرخيد. توانايى شناسايى هيچ چهره‌اى را نداشتم خانم همسايه به جادوگرهاى پير داستان‌ها شبيه بود، يك جمله كامل را نمى‌توانستم سر هم كنم ، احساس مى‌كردم كه هرگز به دنيايى عادى باز نمى‌گردم و بى ترديد در اين حالت مى‌ميرم.
پس از اينكه هوفمن نتيجه آزمايش خود را به مركز تحقيقات دارويى تحويل مى‌دهد، اين مركز تصميم مى‌گيرد اثر دارو را بر روى افراد داوطلب آزمايش كند. اما يكى از اين افراد چند روز بعد ناگهان از پنجره يك ساختمان بلند به بيرون مى‌پرد و خودكشى مى‌كند. خانواده او هيچ پاسخ قانع كننده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اى براى اين خودكشى ناگهانى پيدا نمى‌كنند. مردى كاملأ آرام با شخصيتى متعادل و نرمال كه هرگز مشكل خاصى نداشته است.پنج سال بعد اين مركز، نتايج تحقيقات خود را به طور عمومى منتشر مى‌كند و بدين ترتيب تركيب LSD معروف مى‌شود.
انتشار اين نتايج از نظر زمانى مصادف مى‌شود با زمان اوج فعاليت گروه‌هاى هيپى در آمريكا. اين گروه‌ها كه مصرف كننده شماره يك مواد مخدر بودند در كلوپهاى شبانه خود مصرف LSD را آغاز مى‌كنند. تعداد زيادى از اين افراد پس از مصرف اين ماده دست به خودكشى مى‌زنند. اغلب آنها خود را از ارتفاعات بلند به پايين پرتاب مى‌كنند زيرا تصور مى‌كردند كه مى‌توانند پرواز كنند.
تركيب LSD به طور مستقيم روى مغز اثر مى‌گذارد. اين تركيب شيميايى شباهت بسيارى با تركيب سروتونين دارد. سروتونين مهمترين تركيب ترشحى مغز است كه دستورات عصبى را منتقل مى‌كند. LSD تعادل مغز را به هم مى‌زند و موجب آشفتگى در پردازش اطلاعات مى‌شود. ارتباط بين حافظه و تصاوير ضبط شده در فسمت هاى مختلف مغز به هم مى‌ريزد و فرد قدرت درك آنچه در پيرامونش اتفاق مى‌افتد از دست مى‌دهد. اما اثرات به همين جاختم نمى‌شود. يك نفر از هر چهار نفرى كه تنها يك بار و فقط يك بارLSD مصرف كرده است تعادل بخشى از مغز خود را از دست مى‌دهد و هر چند وقت يكبار اثرات مصرف LSD در مغزش تكرار مى‌شود. متخصصين معتقدند ذره‌هاى چربى موجود در بافت مغز تركيب LSD را در خود ذخيره می‌كنند و پس از مدتى با آزاد كردن آن تعادل مغز را بر هم مى‌زنند.
آلبرت هوفمن بارها در كنفرانس‌هاى مطبوعاتى شركت كرده است و بر اين نكته تأكيد می‌كند كه LSD نه يك مخدر بلكه يك سم است. او در سال ۱۹۸۸ ميلادى به پاس يك عمر تلاش از دانشكده داروسازى دانشگاه برلين در آلمان دكتراى افتخارى دريافت كرده است.كمتر از يك دهه پس از كشف LSD مصرف آن در اروپا و امريكا كاملأ ممنوع شد و از اين تاريخ به بعد مصرف كنندگان اين ماده مجرم شناخته مى‌شوند و مورد پيگرد قانونى قرار مى‌گيرند.
متأسفانه آنچه كه كشورهاى پيشرفته دنيا چهل سال پيش تجربه كرده‌اند و به اشتباه بودن آن پى برده‌اند امروزه در كشورهاى جهان سوم مد شده است و مصرف آن در مهمانيهاى شبانه نوعى تجدد به شمار مى‌آيد! غافل از اينكه با سلامتى نمى‌توان شوخى كرد.
منبع : Deutsche Welle
شرح موضوع