قوز قرنيه (کراتوکنوس Keratoconus ) بیماری است که قرنیه چشم را در گیر می کند و آن را از حالت طبیعی که مقطعی از یک جسم کروی منظم می باشد به مقطعی از جسم مخروطی شکل نامنظم تبدیل می کند. این بیماری یک پدیده غیر التهابی و دو طرفه می باشد که بتدریج، قرنیه چشم شروع به نازک شدن و نامنظم شدن می کند و در نوع نسبتا پیشرفته قرنیه حالت مخروطی پیدا می کند. این تغیرات منجر به نزدیک بینی و آستیگماتیسم نامنظم و در نتیجه کاهش دید به درجات متفاوت می گردد. <XML><O></O><O> </O>
از خصوصیات این بیماری این است که حالت پیشرونده ای را دارد و هر دوچشم را گرفتار می کند، هرچند در ابتدا ممکن است دریک چشم خود را بیشتر نشان دهد. میزان پیشرفت بیماری نیز از یک فرد به فرد دیگر بسیار متفاوت می باشد. معمولا از دهه دوم زندگی و دوران بلوغ شروع می شود و تا دهه سوم و چهارم پیشرفت می کند و سپس متوقف می گردد. خیلی بعید است که بیماری قوز قرنیه در سنین بالا ظاهر شود. نکته ای مهمی که باید به آن توجه شود این است که علی رغم مشکلات بینایی فراوانی که این بیماری می تواند ایجاد می کند ولی کورکننده نمی باشد.<O> </O>
<O> </O>
علت بیماری هنوز کاملا شناخته شده نیست، اگرچه زمینه های ارثی مطرح می باشد، اما رفتار این بیماری شبیه بیماریهای ارثی معمولی نیست و فقط در حدود ده درصد موارد می توان رد پای آن را در دیگر اعضای فامیل پیدا کرد. مالیدن محکم چشم، اگرچه علت قوز قرنیه نمی باشد ولی در روند ایجاد وپیشرفت آن بی تاثیر نیست. به همین جهت معمولا به بیماران مبتلا به قوز قرنیه سفارش می شود که از مالیدن چشمشان پرهیز کنند.<O> </O>
<O> </O>
علائم قوز قرنیه<O> </O>
علائم بیماری قوز قرنیه بسته به شدت بیماری، بسیار متفاوت می باشد. در بعضی از افراد قوز قرنیه ممکن است آنقدر خفیف باشد که برای بیمار هیچگونه علامت خاصی را ایجاد نکند. گاهی آنقدر بیماری خفیف است که حتی بیماری این افراد در معاینه معمولی چشم هم کشف نمی شود و تنها با گرفتن نقشه توپوگرافی قرنیه می توان به وجود آن پی برد. اما عمده این بیماران در ابتدا با عیب انکساری نزدیک بینی و آستیگماتیسم مراجعه می کنند که در این موارد دید بیمار با اصلاح با عینک در حد قابل قبولی می رسد اما ممکن است کامل و 10/10 نشود. در این موارد نیز گرفتن نقشه توپوگرافی قرنیه تشخیص را مسجل می کند. در انواع پیشرفته تر علائم شدیدتر می باشد و فرد با عینک بینایی مناسبی پیدا نمی کند که در این حالت حتی بدون گرفتن نقشه قرنیه، بیماری در معاینه معمولی هم تشخیص داده می شود. <O> </O>
<O></O>
درمان قوز قرنیه<O> </O>
قوز قرنيه را از نظر شدت عارضه می توان درجه بندی کرد. اگر قوز قرنيه بسيار خفيف باشد اين افراد حتی با عينک می توانند ديد مناسبی داشته باشند و نياز به درمان ديگری ندارند. انواع خفيف تا متوسط معمولا با استفاده از لنزهای تماسی سخت (کنتاکت لنز ) بينايی بسيار خوبی را در اکثر مواقع بدست می آورند و طبعا در اين صورت اعمال جراحی ضرورت پيدا نمی کند. متقاعد نمودن بيمار و ايجاد رغبت در وی به استفاده از اينگونه لنزها ، شرط اصلی موفقيت درمان با کنتاکت لنز خواهد بود. در موارد قوز قرنيه شديد، درمان
پيوند قرنيه خواهد بود که شانس موفقيت پيوند در قوز قرنيه بسيار بالا و نزديک به ۹۵ درصد می باشد. زمان عمل بستگی به شدت قوز قرنيه و عدم موفقيت در استفاده از کنتاکت لنز دارد. در هر حال بايد دانست که عمل پيوند برای درمان قوز قرنيه يک عمل غير اورژانس و انتخابی می باشد و تاخير در اين نوع عمل عارضه ای بدنبال نخواهد داشت. نکته ای را که در مورد پیوند قرنیه باید حتما به آن توجه نمود این است که پیوند قرنیه در بسیاری از موارد نیاز به عینک را از بین نمی برد و هدف اصلی از پیوند قرنیه، تبدیل کردن استیگمات نامنظم به آستیگمات منظم است تا فرد بتواند با عینک دید مناسبی داشته باشد. حتی در مواردی بعد از پیوند قرنیه نیز ممکن است برای بهبود دید نیاز به استفاده از لنز تماسی باشد، از این رو تنها زمانی که عدم تحمل واقعی نسبت به کنتاکت لنز ایجاد شده باشد، بهتر است اقدام به پیوند قرنیه گردد. <O></O>
<O> </O>
<O> </O>
از درمانهای جراحی ديگری که برای قوز قرنيه وجود دارد، استفاده از حلقه های داخل قرنيه (Intracorneal ring ) می باشد که اين نوع از درمان در بعضی از قوزهای خفيف تا متوسط که کنتاکت لنز را نمی توانند تحمل کنند، کاربرد دارد. اين حلقه ها با کاهش ميزان آستيگماتيسم نامنظم به بهبود بينايی کمک می کنند. اما بايد دانست که ميزان موفقيت در حلقه های داخل قرنيه بسيار متغير و از فردی به فرد ديگر متفاوت خواهد بود و در صورت عدم موفقيت درمانی، نهايتا بيمار نياز به پيوند قرنيه خواهد داشت.<O> </O>
<O> </O>
نقش لیزیک و دیگر اعمال جراحی لیزری در درمان قوز قرنیه<O> </O>
از آنجایی که قوز قرنیه بیماری پیشرونده ای است، تمامی جراحی هایی که به نحوی به تضعیف قرنیه کمک می کنند، می توانند سیر بیماری را تسریع کنند و به همین علت انجام اینگونه اعمال جراحی در قوز قرنیه ممنوع می باشد. لیزیک و دیگر اعمال جراحی لیزری از این دسته هستند و طبعا هر فردی که بیماری قوز قرنیه را دارد، حتی اگر بیماری وی بسیار بسیار خفیف باشد که فقط با گرفتن نقشه توپوگرافی قرنیه به تشخیص رسیده است، باید از انجام اینگونه اعمال جراحی اجتناب کند. <O></O>
<O> </O>
البته استفاده از عمل جراحی لیزیک، لازک، و یا پی آر کی در کسانیکه تحت عمل پیوند قرنیه قرار گرفته اند و بعد از عمل نزدیک بینی، آستیگماتیسم، و یا دوربینی قابل توجه ای دارند، می تواند بسیار کمک کننده باشد. تاکنون بیشتر عمل جراحی لیزیک را بعد از پیوند قرنیه توصیه می شد. اما اخیرا اعمال جراحی سطحی مانند لازک و پی ار کی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است و نتایج این عملهای جراحی نیز بعد از پیوند قرنیه بهتراز نتایج عمل لیزیک می باشد.
منبع:
http://dastjerdi.com/kcn.htm<O></O>
شرح موضوع 
