سلام، من 26 سالمه و حدود یک ساله که ازدواج کردم. از وقتی 17-16 سالم بود، گاهی حس می کردم وقتی کسی آروم صحبت می کنه نمی تونم صداشو خیلی خوب بشنوم ولی اطرافیانم می گفتن همه آدمها اینجورین.به هر حال بدون هیچ مشکلی درس و دانشگاهمو تموم کردم. ولی 24-23 سالم که بود گاهی دوستام به شوخی بهم می گفتن یه سمعک برای خودت بخر. گوشات سنگینه ها! ولی هیچکس فکرشو هم نمی کرد که واقعا اینطور باشه تا وقتی که ازدواج کردم. اولین شبی که پیش شوهرم بودم، اون گفت انگار گوشات مشکل داره شاید لازمه که شستشو داده بشه و... نمی دونم چرا از رفتن پیش پزشک می ترسیدم ولی آخرش رفتمو تلخترین حقیقت زندگیمو فهمیدم. بعد از سنجش شنوایی، پزشکم گفت که این مشکل کم شنوایی مادرزادیه گفت گوشم سالمه و عصب شنواییم ضعیفه و برای همیشه همین اندازه می مونه. ( البته من فکر می کنم هر چی که هست این یکی دو سال آخر بیشتر شده و قبلا اینجوری نبوده.) درصد شنواییم 65% بود. گفتن می تونم از سمعک استفاده کنم و راه دیگه ای نداره. ولی تصورشم برام خیلی خیلی سخته. نمی دونم می شه با جراحی سمعک رو داخل گوشم بذارم که دیده نشه یا نه و اصلا چه کار باید بکنم. جز شوهرم و خوانواده خودم هیچکس این موضوع رو نمی دونه. از وقتی حقیقت رو فهمیدم از آینده می ترسم. اعتماد به نفسمو از دست دادم و فکر می کنم شنواییم کمتر شده. خواهش می کنم اگه در این زمینه اطلاعاتی دارین، در اختیارم قرار بدین.
ممنون.
ممنون.
شرح موضوع 
