چرا خُرخُر می كنیم ؟

چرا خُرخُر می كنیم ؟خرخركردن هنگام خواب، مهمترین تظاهر وقفه تنفسی یاآپنه است. به این معنا كه پس از خرخر، فرد برای چند لحظه دچار وقفه تنفسی می شود و اگر ادامه پیدا كند، بسیار خطر آفرین خواهد شد.

شایع ترین علت خرخر، بزرگی لوزه ها یاآدئوئید- همان كه عموم مردم آن را به نام لوزه سوم می شناسند - است. در عین حال كه عوامل دیگری مثل گرفتگی بینی، انحراف تیغه بینی، پولیپ و بزرگ شدن شاخك های بینی، سینوزیت های مزمن، آلرژی ، بلند بودن كام نرم، افزایش بیش از حد وزن ، مصرف داروهای آنتی هیستامین و داروهای آرام بخش و خواب آور كه باعث شل شدن عضلات حلق می شوند، می توانند ازعواملی باشند كه فرد را مستعدآپنه می كنند. خرخر، اگر چه خود به تنهایی خطرناك نیست، اما می تواند عوارضی خطرناك داشته باشد. ایجاد تغییرات شخصیتی و رفتاری گاه موجب پرخاشگری و بی حوصلگی در فرد می شود. در كودكان، خرخر با علایمی مثل كم اشتهایی، شب ادراری، كاهش وزن و رشد نامناسب همراه است. همچنین، وجود خرخر و آپنه افراد را مستعد فشار خون می كند . افزایش اختلالات ریتم قلب در خواب به علت كمبود اكسیژن باعث مرگهای ناگهانی به هنگام خواب می شود.
درمان خرخر كردن
روش های درمان بر اساس علتهای آن متفاوت است . افرادی كه به خرخر خفیف مبتلا هستند و وزن بالایی دارند، باید از طریق رژیم غذایی و پیاده روی وزن خود را كاهش دهند. همچنین باید از مصرف داروهایی مانند دیازپام، آنتی هیستامین ها و سایر داروهایی كه اثر خواب آور دارند، خودداری كنند.

این افراد باید از خوابیدن به پشت خودداری كنند و بیشتر به پهلو بخوابند. همچنین پیش از خواب از خوردن غذاهای سنگین پرهیز كنند. بیماران دیگری كه خرخر شدید دارند، اگر دچار مشكلات آلرژی یا انحراف تیغه بینی هستند، باید آن را به وسیله جراحی درمان كنند . بلندی كام هم مشكل دیگری است كه می توان آن را به سه روش جراحی، لیزر و استفاده از امواج رادیویی درمان كرد.


شایان ذكر است، خرخر كردن پدیده ای غیر طبیعی و در واقع، نوعی بیماری است كه باید به شیوه صحیح آن را درمان كرد.

منبع: سايت ايران سلامت