مشکل با یک دختر .هوس یا عشق؟

با سلام
دوست عزیز، در عرف ، به این نوع علاقه ، میگن عشق جوانی!!!! که هم زود گذره !و هم سطحی!!؟ و همه جوانها به نوعی اونو تجربه میکنند!! پس به عقیده بنده، نباید روی اون حسابی ویژه باز کرد!! چون هم شما در سنی هستید که همه چیزتون در حال تغییره ! و هم ایشون !! که چون عاطفی تره ،بیشتر در حال تغییر و تحوله! پس نگران نباشید !! معضلی نخواهد بود !! البته اینمورد یک شرط اساسی داره!! واون هم اینه که سعی کنید کمتر ملاقاتشون کنید!! چون قدما گفته اند: هرآنچه دیده بیند،دل کند یاد!! پس کمتر ببنید تا کمتر بیادش باشید!!
شاد و موفق باشید.

دوست عزیز سلام
میتونم درک بکنم چه احساسی نسبت بهشون دارید. اما به نظر من عشق یا هوس هردو تجربه طبیعی زندگی هستند که در انتخاب همسر واقعیتون به عنوان یک  تجربه خیلی موثر هست .این که چه راهی رو در پیش بگیرید و چکار بکنید به طرز تفکر شما به زندگی و آینده ربط داره اگر وقت تجربه کردن دارید پس هرکاری که دلتون میگه انجام بدید البته ممکنه آینده سختی در پیش داشته باشید اما بنظر من راه ، حل کردن یک مسئله پاک کردن صورت سوال نیست پس با اون روبرو بشید و خودتون تجربه کنید . اما اگر زمان براتون خیلی مهم هست و برنامه آیندتون خیلی منظم تنظیم شده و همه چیز طبق برنامه درحال پیشرفت هست ( درس ، خوانواده ، ارتباط با دوستان، تفریح ، ورزش و...) و نمیخواید از چیزی عقب بمونید بهتره ریسک نکنید و صورت مسئله رو پاک کنید و کمتر اون رو ببینید یا اصلاً نبینید اما این احساس ممکنه آینده نسبت به کسی دیگه در شما ایجاد بشه و دوباره به دوراهی برسید که دیگه زمان تجربه کردن رو نداشته باشید.
اما در کل نظر شخصی و تجربه من این رو میگه که زندگی انقدر زیبا و زود گذر و کوتاه هست که فرصتها به ندرت تکرار میشن و حیف هست که انسان زیبایی یک شور و شادی و بعد از اون غم و اندوه یک غریزه طبیعی رو تجربه نکنه هر جقدر هم که سخت و پر دردسر باشه مهم تر اینکه هر چی که باشه چه خوب چه بد یک تجربه بزرگ برای شما خواهد بود . این شما و این هم راه پر پیچ و خم زندگی خودتون....
موفق باشید.

سلام من هم یک مشکل به این صورت دارم اما چون این سایت پزشکی هست تابحال مطرح نکرده بودم اما الان که این پست رو دیدم مشکلمو میگم شاید شما بتونید منو هم راهنمایی کنید...من و دوست پسرم قصد ازدواج داریم هیچ مشکلی تو هیچ زمینه ای با هم نداریم تنها مشکل ما مادرشه که اصلا راضی به این ازدواج نیست به بهانه های مختلف یه بار سطح خانواده هارو بهونه میکنه یه بار دوستیمونه و...حتی دوستم اونو پیش چندتا مشاور هم برده اما فایده ای نداره من یا دوستم چطور میتونیم نظر مادرشو تغییر بدیم؟البته اینو هم بگم هزار تا روشو امتحان کردیم اما بی فایده بوده برای همین بعد از دو سال کلنجار رفتن با مادرش اومدم از شما کمک بگیرم

ممنون از دوستان اما کاملا مساله رو نتونستم درک کنم چون واقعا تا به حال اینطور نشده بودم...
یعنی این یک عشق زود گذر هست؟ واسه تحصیل که چند سالی می خوام برم بعید میدونم فراموشش کنم و بعد از برگشتن هم باز همون اش و همون کاسه...هر موقع می بینمش نمی تونم فراموشش کنم و با همون حالت اعصاب خوردی و اینا پیش می یاد برام ...نظر من این بود که بدونم دوستم داره اگر داره دوست بشیم تا چند سال دیگه که موقعیت پیش اومد و باز هم همدیگر رو دوست داشتیم ازدواج کنیم اما نمیدونم چطور بفهمم اون من رو دوست داره یا نه؟
اصلا وارد این مسائل بشم؟
نمیدونم ایا   فراموشش  می کنم این قضیه رو یا نه؟!!! و احساس میکنم که در اینده هم همچین دختری پیدا نکنم و موقعه ای باشه که اینم دیگه ازدواج کرده و....شما به این مسئله تو این سن برخورد کردید که یه دختر روحالا از روی  یه چیز نامعلوم خوشتون بیاد و موقعه ی دیدینش عصبی بشید که چیزی نمی تونید بگید؟


بد جور تو چاه افتادم
پس نظرتون اینه که این رو فراموش میکنم و یکی دیگه رو مناسبتر پیدا میکنم؟(می ترسم که نتونم فراموشش کنم همین فقط، بادیدنشم که دیگه...)

بزرگی می گوید:

در 52 سالگی پی بردم که باید تصمیمات بزرگ رو با دل گرفت و تصمیمات کوچک رو با عقل .           ....

h_eagle نوشته است: ممنون از دوستان اما کاملا مساله رو نتونستم درک کنم چون واقعا تا به حال اینطور نشده بودم...
یعنی این یک عشق زود گذر هست؟ واسه تحصیل که چند سالی می خوام برم بعید میدونم فراموشش کنم و بعد از برگشتن هم باز همون اش و همون کاسه...هر موقع می بینمش نمی تونم فراموشش کنم و با همون حالت اعصاب خوردی و اینا پیش می یاد برام ...نظر من این بود که بدونم دوستم داره اگر داره دوست بشیم تا چند سال دیگه که موقعیت پیش اومد و باز هم همدیگر رو دوست داشتیم ازدواج کنیم اما نمیدونم چطور بفهمم اون من رو دوست داره یا نه؟
اصلا وارد این مسائل بشم؟
نمیدونم ایا  فراموشش می کنم این قضیه رو یا نه؟!!! و احساس میکنم که در اینده هم همچین دختری پیدا نکنم و موقعه ای باشه که اینم دیگه ازدواج کرده و....شما به این مسئله تو این سن برخورد کردید که یه دختر روحالا از روی یه چیز نامعلوم خوشتون بیاد و موقعه ی دیدینش عصبی بشید که چیزی نمی تونید بگید؟


بد جور تو چاه افتادم

پس نظرتون اینه که این رو فراموش میکنم و یکی دیگه رو مناسبتر پیدا میکنم؟(می ترسم که نتونم فراموشش کنم همین فقط، بادیدنشم که دیگه...)

با سلام خدمت شما دوست عزیز

من هم حدود سه هفته پیش دقیقا به مشکل شما برخوردم، به این صورت که:
من حدود سه ماهی است که به یک آموزشگاه برای یادگیری دوره های تخصصی میروم، در کلاس ما خواهر صاحب آموزشگاه نیز شرکت داشت که از من 1 سال کوچکتر بود. من در ابتدا هیچ احساسی نسبت به او نداشتم تا اینکه سه هفته پیش وقتی که به کلاس رسیدم دیدم که این دفعه ظاهر او زیبا تر شده و آرایش ملایمی نیز کرده، (قبلا آرایش نمیکرد و لباس ساده ای میپوشید)، که ناگهان من نیز همچین احساسی رو به اون پیدا کردم و تا هفته ی پیش در فکر دوستی و ازدواج با او بودم، هم از لحاظ زیبایی او هم از لحاظ رشته ی تحصیلی که هر دو یمان کامپیوتر هستیم و ... و در طول این دو هفته تمام فکرم به او بود. ولی کم کم با سرگرم شدنم به چیزهای دیگر او از ذهنم محو تر شد تا اینکه ا ین هفته که به کلاس رفتم هیچ حسی در خود نمیدیدم... با اینکه خود او سر صحبت را با من باز کرد...
حالا من نیز به شما دوست گرامی پیشنهاد میکنم برای فراموشی او، خود را به جذابترین موضوعات مورد علاقه ی خود مشغول کن. ضمنا فراموشی کسی اینقدر هم دشوار نیست، با کمی سعی و تلاش و توکل به خدا موفقیت را میبینی.

موفق و پیروز باشید.