تقسيم بندي زخم توسط NPUAP انجمن بين المللي مشاوره زخم هاي فشاري که بيشتر به خصوصيات زخم از نظر باليني پرداخته است:
مرحله 1: اريتمايي که با فشار انگشت سفيد نمي شود، در محل تخت فشار،نشان از زخم فشاري در آينده مي دهد.همچنين علايم ديگري نظير لکه هاي پوستي(کبودي)، گرمي و سفتي ممکن است ظاهر شود.بررسي اين مرحله در افرادي که پوست تيره دارند مشکل مي باشد.
مرحله2: دراثراز بين رفتن اپيدرم،درم و يا هر دو ضخامت پوست جزئي کاهش مي يابد.زخم سطحي است و از نظر باليني به صورت يک خراشيدگي،تاول و يا گودي کم عمق مشخص مي شود.در اين مرحله معمولا زخم دردناک است.
مرحله 3: ضخامت پوست کاملا از بين مي رود که شامل آسيب و يا نکروز بافت زير جلدي است که به طرف پايين تا فاشيا گسترش مي يابد.زخم از نظر باليني در اين مرحله به صورت يک گودي عميق است که گاهي همراه با گسترش به بافتهاي اطراف مي باشد،بهبودي زخم در اين مرحله ماهها به طول مي انجامد.
مرحله 4: ضخامت پوست به طور کامل از بين مي رود که همراه با بافت نکروز بافتي،آسيب به ماهيچه ها، استخوان و ساختمانهاي مربوط به آن نظيز تاندونها و کپسول مفصلي وجود دارد.بهبودي در اين مرحله ماهها و گاه تا ساالها به طول مي انجامد.
تقسيم بندي زخمهاي فشاري
تقسيم بندي هاي متفاوتي از زخمهاي فشاري بسته به وسعت / عمق بافت صدمه ديده وجود دارد.
بطور طبيعي شما بين 4 سطح تمايز قائل شويد وآنها بوسيله موارد زير شناخته مي شوند:
سطح 1 -قرمزي پوست
سطح 2 -از بين رفتن لايه هاي پوستي شامل اپيدرم
سطح 3- از بين رفتن وسيع پوست تا بافت زير درم
سطح 4- تخريب عميق بافت، از بافت زير پوست تا فاسيا توسعه مي يابد وممکن است شامل عضله و يا همچنين استخوان باشد.
پانسمان ايده آل
پانسمان ماده اي است كه مستقيما در تماس با سطح زخم قرار ميگيرد.يك پانسمان بايد به نحوي طراحي گرددكه براي زخمها مراحل مختلف درمان زخم مناسب باشد.براي پانسمان ايده آل ويژگيهايي ذكر شده كه به بعضي از آنها اشاره مي شود.
- بهترين شرايط را براي التيام زخم فراهم سازد.
براي ايجاد شرايط مناسب التيام زخم بطور اصولي بايد عواملي را كه باعث كند شدن روند التيام مي گردند حذف نمود.
زخمي كه در مجاورت هوا قرار ميگيرد دهيدراته و خشك مي گردد و برروي آن پوسته و دلمه تشكيل شده در نهايت بافت جوشگاه ايجاد ميشود وجاي زخم باقي مي ماند.
پوسته روي زخم علاوه بر اينكه يك سد مكانيكي در برابر مهاجرت سلولهاي اپيتليال بوده و آنها را به عمق زخم هدايت مي كند،محل مناسبي براي رشد ميكروارگانيسمها نيز مي باشد.برداشتن بافتهاي مرده و نكروتيك اولين قدم براي شروع التيام است.
- زير پانسمان محيط مرطوب حفظ شود.
همانگونه كه قبلا ذكر شده محيط مرطوب بهترين محيط براي ترميم زخم است.
- اجازه تبادل گازهايي مانند اكسيژن،دي اكسيد كربن و بخار آب را بدهد.
نقش اكسيژن در فرايند ترميم زخم مورد بحث پژوهشگران است.سلولهاي اپتليال براي تقسيم و حركت نياز به اكسيژن دارند.
وينر ثابت كرده كه اكسيژن به التيام زخم كمك مي كند.سايرمحققين نشان داده اند كه افزايش اكسيژن موضعي در ترميم انواع زخمها تاثير مثبت داشته و كاهش آن سبب تاخير در روند التيام مي گردد.
- حرارت مناسب را حفظ نمايد.
پانسمانها با جلوگيري از تبخير ترشحات،زخم را از سرد شدن محافظت مي كنند ئ در درجه حرارت 37 درجه سانتي گراد كه بهترين حرارت براي تقسيم سلولي است را ثابت نگه مي دارند.
لاك مشاهده كرد كه در زخمي كه تازه تميز شده 40 دقيقه زمان لازم است تا مجددا درجه حرارت 37 درجه برقرار گردد و فعاليتهاي تقسيم ميتوزي سلول از 3 ساعت بعد آغاز مي گردد.
- نسبت به ميگروارگانيسم ها نفوذ پذيرباشد.
زخمهاي كه عفونت شديد دارند التيام نيافته و مرحله التهابي درآنها طولاني ميشود.پانسمان بايد هم از سمت بستر زخم و هم از خارج نسبت به ميكرو ارگانيسم ها نفوذناپذير باشد.
ممكن است براي عده اي اين تصور غلط بوجود آيد كه پانسمانهاي بسته يا نيمه بسته موجب افزايش احتمال بروز عفونت مي گردند.در يك بررسي كه بروري 69 مقاله تحقيقي صورت گرفت مشخص گرديد كه ميزان بروز عفونت در پانسمانهاي سنتي 1/7 درصد و با پانسمانهاي بسته 6/2 درصد بوده است.
- در زخم ذرات ريز و باقيمانده به جاي نگذارد.
بعضي از پانسمانها مانند گاز و پنبه در زخم ذرات و الياف ريزي به جاي مي گذارند كه اين ذرات بعنوان جسم خارجي محسوب شده و ممكن است باعث بروز عفونت و يا واكنش بافتي گردند.
- به زخم نچسبند.
پانسمانهايي كه به زخم مي چسبند اغلب در هنگان برداشتن درد زيادي ايجاد كرده و ممكن است قسمتي از بافت جديد را از زخم جدا كنند.
- استفاده از آنها سالم و بي خطرباشد.
پانسمان نبايد حاوي تركيباتي كه براي زخم سمي يا حساسيت زا هستند باشد.تحقيقات نشان مي دهند كه افرادي كه زخمهاي پا دارند در مقايسه با افراد طبيعي به برخي از تركيبات پانسمانها حساسيت بيشتري نشان مي دهند.
- براي بيمار قابل قبول باشد.
سهولت كاربرد پانسمان عامل مهمي است.پانسمان بايد از نظر ظاهر نيز مورد پذيرش بيمار قرار گيرد.
يك پانسمان ايده آل بايد به هنگام تعويض درد زيادي ايجاد نكند و در شكلها و اندازه هاي مختلف موجود باشد.بسته بندي و طراحي آن به نحوي باشد كه به سادگي مورد استفاده قرار گرفته و مقاوم باشد،همچنين تاريخ مصرف طولاني و كافي داشته باشد.
- ظرفيت جذب بالايي داشته باشد
پانسمان بايد ترشحات اضافي و مضر،ميگروارگنيسم ها و سلولهاي مرده را بخوبي جذب نمايد.در مراحل ابتدايي ترميم زخم و درفاز التهابي ترشحات زخم زياد است و پانسمان بايد بدون نشت و اشباع سريع،ترشحات را كنترل كند.
درمان سريعتر،كاهش طول مدت بستري،لوازم مصرفي كمتر،عوارض كمتر و صرف وقت كمتر توسط
- خواص و ويژگيهاي خود را بطور ثابت حفظ كند.
يعني در اثر تغييرات دما و رطوبت خواص آن تغيير نكند.
- قابل احتراق نباشد.
اين امر خصوصا در بيمارني كه زخم پا دارند و نزديك به منبع حرارت مي نشينند مهم است.
- قابل استريل شدن باشد.
بقراط اولين كسي بود كه روش آسپتيك را براي مراقبت از زخم توصيه كرد و ژوزف ليستر در قرن نوزدهم اين تجربه را تعميم و گسترش داد.
اگر بخواهيم زخم بدون عوارض التيام يابد بايد پانسمان استريلي انتخاب كنيم كه زخم را از خطر بروز عفونت ثانويه مصون بدارد.
- راحت باشد.
پانسمان بايد شكل انعطاف پذير و قابل انعطاف بوده و براي استفاده در سطوح ناهموار بدن،شكل مناسب داشته باشد.
- بايد در دسترس باشد
اگر چه بيمارستانها ممكن است انواع مختلف پانسمان موجود باشند،اما گاهي تمامي آنها در سطح جامعه براي عموم در دسترس نيستند.بيمار بايد بعد از ترخيص از بيمارستان نيز درمان را ادامه دهد.
- نياز به تعويض مكرر نداشته باشد.
با تعويض كمتر امكان بروز عفونت ثانويه كمتر شده ، در زمان رفه جويي و تغييرات دماي زخم كمتر مي شود. اگر چه مدت زمان باقي ماندن پانسمان بر روي زخم بستگي به ميزان ترشحات دارد ولي اگر اين زمان طولاني شود بعضي از پانسمان هاي نچسب هم ممكن است به زخم بچسبند.
http://hadi319.blogfa.com