واضح است از ارتباطات محسوسي بين رشد ساختارهاي سيستم عصبي انسان و عملکرد هاي رفتاري ارگانيسم هم از لحاظ قبل از تولد و هم از لحاظ بعد از تولد وجود دارد. روي هم رفته ، اهميت صريح بسياري از اين ارتباطات رسميت و قطعيت کاملي ندارند.
بطور کلي ، نظرات متوجه به اهميت اين ارتباطات عاليست. آنان بسياري از ادبيات تحقيق در اين زمينه بوده است. در عوض ديدگاه هايي مطرح است که عطف نظر انها معطوف به تکوين نوروسايک انسان از لحاظ قبل از تولد و بعد از تولد باشد.
ابعاد رشد هنگامي بهتر قالب مي باشد که رشد اورگانيک را مورد بررسي قرار دهيم . با مقايسه رشد اندام ها در سنين مختلف به راحتي مي توان مقايسه اي در ارتباط با رشد اورگانيک داشته باشيم. بعلاوه تاثيرات محيطي در عملکرد اورگانيک بوضوح مي تواند در فرايند رشد مشخص گردد. از اينرو بيماري ها يا ضايعات تاثيرات کم يا زياد را دارا مي باشند. عوامل متعددي رشد نوروبيولوژيک ( عصب زيست شناختي ) قبل از تولد را تحت تاثير قرار مي دهند که از اين عوامل مي توان، سو» تغذيه ، سن مادر و هيجانات مادر را نام برد.
عوامل متعدد ديگري مي توانند رشد جنين را در دوره قبل از تولد و بعد از تولد تحت تاثير قرار دهد که تواترژنها از جمله اين عوامل مي باشند که داراي تاثيرات شگرفي بر ساخت هاي در حال رشد جنين بوده و مي تواند اين ساختارها را با نقض در رشد مواجه سازند ( در اين ارتباط در صفحات اينده به طور مفصل بحث خواهيم کرد) . از عوامل موثر ديگر بر رشد قبل از تولد و فرايند رشد کودک بعد از تولد اين است که اگر چنانچه زايمان بطول انجامد يا با مشکل مواجه گردد، جنين را مي توانند متحمل کاهش اکسيژن نمايند. در بعضي مواقع پزشکان بخاطر جلوگيري از اين مسئله اقدام به عمل سزارين مي نمايند. ديگر مسائل مربوط به لحظات بعد از تولد مي شودکه از جمله آن مي توان به بررسي سلامت نوزاد بدنيا آمده با روش ارزيابي اپگار دانست که ارزيابي ها را در جهت ضربان قلب، فعاليت تنفسي ، پاسخگويي بازتابي ، تن عضلاني و رنگ پوست بدن دارد. نوزادان با کسب نمره کم در اين مقياس نيازمند توجه پزشکي بيشتر هستند . از مسائل ديگر در اين ارتباط مي توان به دوره بحراني پيوستگي هيجاني و عاطفي بين مادران و نوزادانشان نام برد. برخي از محققين براين گمانند که دوره ي بحراني جهت پيوستگي و جذب مادران و کودکانشان بلافاصله بعد از تولد وجود دارد. تحقيقات انجام گرفته در جهت تکرار اين مطالعات اين مسئله را نسبتا موفقيت اميز مي دانند و از طرفي بسياري از تحقيقات اخير براين اعتقادند که تماس بعد از تولد لزوما باعث پيوستگي هيجاني طولاني مدت نمي گردد.
يک صد و شصت سال پيش شاعر و نقاد انگليسي ساموئل تيلور کولريج نوشته است: تاريخچه 9 ماه قبل از تولد انسان بطور قابل توجهي بسيار جالبتر از ده سال پيگيري او مي باشد. تنها در سالهاي اخير دانشمندان در ارتباط با مطالعه اين 9 ماه سرنوشت ساز معطوف به ان شده اند و چنين دريافته اند که گفته کولريج کاملا درست بوده است.
از لقاح تا تولد، انسان رشد خود را از يک سلول تنها که به سختي به چشمان غير مسلح قابل مشاهده بود و وزني در حدود 7 پوند و 200 بيليون سلول را دارا است شروع مي کند . در رابطه با اين دوره انسان اشناي عمل گرا اشلي مونا گومي مي نويسد: هرگز بارديگري در زندگي او براي دوران کوتاهي با چنين سرعت همه جانبه اي از لقاح تا تولد وجود نخواهد داشت. در طي اين دوره بحراني رشد بدن ادمي نشاندهنده دوره هاي خاص و ارتباطات ماهرانه است که کمتر در طول زندگي به نمايش درامده است. بوجود امدن چنين چيزي نيازمند هزاران انسان و صدها قطعه الکترونيکي مي باشد که با اين وجود شباهت تقريبي اندکي نسبت به انسان خواهد داشت. اين فصل به توصيف مهم و قابل بررسي رشد قبل از تولد و فرايند تولد خواهد پرداخت .
مراحل رشد قبل از تولد :
دوره قبل از تولد دوره اي را از لقاح تا تولد شامل مي گردد که حدودا به طور تقريبي 266 روز يا 280 روز از اخرين دوره قاعدگي به طور مي انجامد. رويان شناسان رشد قبل از تولد را به 3 مرحله تقسيم مي نمايند.
اولين دوره ، شامل دوره نطقه اي يا تخمي مي باشد و از لقاح تا اتمام هفته دوم به طول مي انجامد. دومين دوره ، دوره روياني مي باشد که از اتمام هفته هشتم بود و در مرحله سوم دوره جنيني است که از اتمام هفته هشتم تا تولد طول مي کشد.
دوره نطفه اي يا تخمي دوره نطفه اي با مشخصاتي چون -1 وجود امدن زيگوت -2 ايجاد ارتباط بين زيگوت و سيستم حمايتي ما توصيف مي گردد. بعد از بارور سازي زيگوت يا تخم از يک سفر چهار روزه از لوله رحمي يا لوله فالوپ به پايين مي افتد . اين حرکت به تنهايي به واسطه cilia و عمل متقابل ماهيچه اي ديواره اي لوله رحمي صورت مي پذيرد . بعد از چند ساعت از بارور سازي ، رشد با ايجاد ميتوز صورت مي پذيرد . در ميتوز تخم که به دو سلول مشابه از يک سلول تبديل شده و در شروع کار هر کدام از اين سلول ها به چهار سلول تبديل مي گردند و چهار سلول بارديگر به هشت سلول و هشت سلول به شانزده و شانزده سلول به سي و دو سلول و همين طور افزايش مي يابد. اولين تقسيم سلولي در رشد تقسيم سلولي خوانده مي شود. تقسيم سلولي به صورت بسيار اهسته اي صورت مي گيرد و زماني در حدود 24 ساعت تا اولين تقسيم سلولي طول مي کشد و 10 تا 12 ساعت براي تقسيم هاي بعدي زمان صرف مي گردد. اين تقسيم ها به زودي منجر شده تا زيگوت را به صورت توپي تو خالي از سلولهايي که ازيک بلاستوليست خوانده مي شود در اورد.
براي 2 تا 3 روز بلاستوسيت بصورت ازاد در حفرنه رحمي ( يا به عبارت ديگر در داخل رحم ) قرار دارد و وقتي در حدود 6 تا 7 روز مي گذرد و بلاستوسيت در حدود 100 سلول را داراست، بلاستوسيت با ديوار رحم ايجاد ارتباط مي نمايد.
ديوار رحم در ابتدا داراي رگ و هورز و ترشحات ، خود را در ديواره رحم جاي مي دهد و بطور کلي، رويان در بين ديوار رحم و نه در داخل رحم رشد مي نمايد. مجاورت و مورد تاخت و تاز قرار گرفتن رحم بواسطه بلاستوسيت باعث به وجود امدن استخر کوچکي از خون مادر مي گردد. در طي دوره نطفه اي اورگانيسم با استفاده از بافت هاي فرسوده و خون مادر که به لايه هاي سلولي بلاستوسيت مي رسد تغذيه مي نمايد.
منبع
http://www.afarineshdaily.ir/AFARINESH/News.aspx?NID=55835
بطور کلي ، نظرات متوجه به اهميت اين ارتباطات عاليست. آنان بسياري از ادبيات تحقيق در اين زمينه بوده است. در عوض ديدگاه هايي مطرح است که عطف نظر انها معطوف به تکوين نوروسايک انسان از لحاظ قبل از تولد و بعد از تولد باشد.
ابعاد رشد هنگامي بهتر قالب مي باشد که رشد اورگانيک را مورد بررسي قرار دهيم . با مقايسه رشد اندام ها در سنين مختلف به راحتي مي توان مقايسه اي در ارتباط با رشد اورگانيک داشته باشيم. بعلاوه تاثيرات محيطي در عملکرد اورگانيک بوضوح مي تواند در فرايند رشد مشخص گردد. از اينرو بيماري ها يا ضايعات تاثيرات کم يا زياد را دارا مي باشند. عوامل متعددي رشد نوروبيولوژيک ( عصب زيست شناختي ) قبل از تولد را تحت تاثير قرار مي دهند که از اين عوامل مي توان، سو» تغذيه ، سن مادر و هيجانات مادر را نام برد.
عوامل متعدد ديگري مي توانند رشد جنين را در دوره قبل از تولد و بعد از تولد تحت تاثير قرار دهد که تواترژنها از جمله اين عوامل مي باشند که داراي تاثيرات شگرفي بر ساخت هاي در حال رشد جنين بوده و مي تواند اين ساختارها را با نقض در رشد مواجه سازند ( در اين ارتباط در صفحات اينده به طور مفصل بحث خواهيم کرد) . از عوامل موثر ديگر بر رشد قبل از تولد و فرايند رشد کودک بعد از تولد اين است که اگر چنانچه زايمان بطول انجامد يا با مشکل مواجه گردد، جنين را مي توانند متحمل کاهش اکسيژن نمايند. در بعضي مواقع پزشکان بخاطر جلوگيري از اين مسئله اقدام به عمل سزارين مي نمايند. ديگر مسائل مربوط به لحظات بعد از تولد مي شودکه از جمله آن مي توان به بررسي سلامت نوزاد بدنيا آمده با روش ارزيابي اپگار دانست که ارزيابي ها را در جهت ضربان قلب، فعاليت تنفسي ، پاسخگويي بازتابي ، تن عضلاني و رنگ پوست بدن دارد. نوزادان با کسب نمره کم در اين مقياس نيازمند توجه پزشکي بيشتر هستند . از مسائل ديگر در اين ارتباط مي توان به دوره بحراني پيوستگي هيجاني و عاطفي بين مادران و نوزادانشان نام برد. برخي از محققين براين گمانند که دوره ي بحراني جهت پيوستگي و جذب مادران و کودکانشان بلافاصله بعد از تولد وجود دارد. تحقيقات انجام گرفته در جهت تکرار اين مطالعات اين مسئله را نسبتا موفقيت اميز مي دانند و از طرفي بسياري از تحقيقات اخير براين اعتقادند که تماس بعد از تولد لزوما باعث پيوستگي هيجاني طولاني مدت نمي گردد.
يک صد و شصت سال پيش شاعر و نقاد انگليسي ساموئل تيلور کولريج نوشته است: تاريخچه 9 ماه قبل از تولد انسان بطور قابل توجهي بسيار جالبتر از ده سال پيگيري او مي باشد. تنها در سالهاي اخير دانشمندان در ارتباط با مطالعه اين 9 ماه سرنوشت ساز معطوف به ان شده اند و چنين دريافته اند که گفته کولريج کاملا درست بوده است.
از لقاح تا تولد، انسان رشد خود را از يک سلول تنها که به سختي به چشمان غير مسلح قابل مشاهده بود و وزني در حدود 7 پوند و 200 بيليون سلول را دارا است شروع مي کند . در رابطه با اين دوره انسان اشناي عمل گرا اشلي مونا گومي مي نويسد: هرگز بارديگري در زندگي او براي دوران کوتاهي با چنين سرعت همه جانبه اي از لقاح تا تولد وجود نخواهد داشت. در طي اين دوره بحراني رشد بدن ادمي نشاندهنده دوره هاي خاص و ارتباطات ماهرانه است که کمتر در طول زندگي به نمايش درامده است. بوجود امدن چنين چيزي نيازمند هزاران انسان و صدها قطعه الکترونيکي مي باشد که با اين وجود شباهت تقريبي اندکي نسبت به انسان خواهد داشت. اين فصل به توصيف مهم و قابل بررسي رشد قبل از تولد و فرايند تولد خواهد پرداخت .
مراحل رشد قبل از تولد :
دوره قبل از تولد دوره اي را از لقاح تا تولد شامل مي گردد که حدودا به طور تقريبي 266 روز يا 280 روز از اخرين دوره قاعدگي به طور مي انجامد. رويان شناسان رشد قبل از تولد را به 3 مرحله تقسيم مي نمايند.
اولين دوره ، شامل دوره نطقه اي يا تخمي مي باشد و از لقاح تا اتمام هفته دوم به طول مي انجامد. دومين دوره ، دوره روياني مي باشد که از اتمام هفته هشتم بود و در مرحله سوم دوره جنيني است که از اتمام هفته هشتم تا تولد طول مي کشد.
دوره نطفه اي يا تخمي دوره نطفه اي با مشخصاتي چون -1 وجود امدن زيگوت -2 ايجاد ارتباط بين زيگوت و سيستم حمايتي ما توصيف مي گردد. بعد از بارور سازي زيگوت يا تخم از يک سفر چهار روزه از لوله رحمي يا لوله فالوپ به پايين مي افتد . اين حرکت به تنهايي به واسطه cilia و عمل متقابل ماهيچه اي ديواره اي لوله رحمي صورت مي پذيرد . بعد از چند ساعت از بارور سازي ، رشد با ايجاد ميتوز صورت مي پذيرد . در ميتوز تخم که به دو سلول مشابه از يک سلول تبديل شده و در شروع کار هر کدام از اين سلول ها به چهار سلول تبديل مي گردند و چهار سلول بارديگر به هشت سلول و هشت سلول به شانزده و شانزده سلول به سي و دو سلول و همين طور افزايش مي يابد. اولين تقسيم سلولي در رشد تقسيم سلولي خوانده مي شود. تقسيم سلولي به صورت بسيار اهسته اي صورت مي گيرد و زماني در حدود 24 ساعت تا اولين تقسيم سلولي طول مي کشد و 10 تا 12 ساعت براي تقسيم هاي بعدي زمان صرف مي گردد. اين تقسيم ها به زودي منجر شده تا زيگوت را به صورت توپي تو خالي از سلولهايي که ازيک بلاستوليست خوانده مي شود در اورد.
براي 2 تا 3 روز بلاستوسيت بصورت ازاد در حفرنه رحمي ( يا به عبارت ديگر در داخل رحم ) قرار دارد و وقتي در حدود 6 تا 7 روز مي گذرد و بلاستوسيت در حدود 100 سلول را داراست، بلاستوسيت با ديوار رحم ايجاد ارتباط مي نمايد.
ديوار رحم در ابتدا داراي رگ و هورز و ترشحات ، خود را در ديواره رحم جاي مي دهد و بطور کلي، رويان در بين ديوار رحم و نه در داخل رحم رشد مي نمايد. مجاورت و مورد تاخت و تاز قرار گرفتن رحم بواسطه بلاستوسيت باعث به وجود امدن استخر کوچکي از خون مادر مي گردد. در طي دوره نطفه اي اورگانيسم با استفاده از بافت هاي فرسوده و خون مادر که به لايه هاي سلولي بلاستوسيت مي رسد تغذيه مي نمايد.
منبع
http://www.afarineshdaily.ir/AFARINESH/News.aspx?NID=55835
شرح موضوع