کژکاری جنسی

کژکاریهای جنسی:

قسمت اول:

باید بدانیم که کژکاریهای جنسی با نابهنجاری جنسی و اختلال هویت جنسی متفاوت است زیرا کژکاریهای جنسی رفتارهای منحرف محسوب نمی شوند و دیگران را قربانی نمی کنند بلکه اصطلاح کژکاری جنسی به نابهنجاری در پاسخدهی و واکنشهای جنسی فرد اشاره دارد.
انواع کژکاریهای جنسی:
•     کژکاری دایمی: از هنگام شروع فعالیت جنسی وجود داشته است.
•     کژکاری اکتسابی: بعد از یک دوره فعالیت طبیعی به وجود آمده است.
•     کژکاریهای موقعیتی: فقط در اثر انواع خاصی از تحریک جنسی، موقعیتها یا شریکان جنسی روی می دهد.
•     کژکاریهای فراگیر: محدودیت ندارند.

انوع اختلالات کژکاری جنسی:

اختلال میل جنسی کم کار
فرد مبتلا به اختلال میل جنسی کم کار به طرز غیر عادی، علاقه کمی به فعالیت جنسی دارد. چنین فردی نه در جستجوی روابط جنسی است، نه آنها را تصور می کند و نه اینکه دوست دارد زندگی جنسی فعالی داشته باشد. پریشانی مرتبط با این اختلال معمولا در حیطه روابط صمیمی است که امکان دارد ادامه دادن آن را دشوار کند. این اختلال در برخی افراد در کلیه حالتهای بالقوه جنسی مورد دارد، در حالی که در دیگران موقعیتی است و فقط در چارچوب رابطه خاصی روی می دهد. به احتمال زیاد، افراد در نتیجه سایر مشکلات روانی نظیر افسردگی، آسیب جنسی قبلی، تصویر بدن ناگوار یا عزت نفس پایین، خصومت میان فردی، یا کشمکشهای قدرت در رابطه، به این اختلال دچار می شوند. این اختلال در برخی موارد، در ارتباط با کژکاریهای جنسی از پیش موجود ایجاد می شود. برای مثال مردی که کنترل انزال ندارد ممکن است به علت شرمندگی و نگرانی از این مشکل، علاقه خود را به آمیزش جنسی از دست بدهد.
افراد مبتلا به شکلهای دایمی اختلال میل جنسی کم کار، از آغاز بلوغ هیچ علاقه ای به مسایل جنسی ندارند. البته چنین مواردی در مقایسه با افرادی که در بزرگسالی بعد از یک دوره استرس یا مشکلات میان فردی دچار این اختلال می شوند، کمتر شایع است.

اختلال بیزاری جنسی
اختلال بیزاری جنسی با بیزاری فعال و اجتناب از تماس تناسلی با شریک جنسی مشخص می شود که پریشانی شخصی یا مشکلات میان فردی به بار می آورد. چنین فردی ممکن است به مسایل جنسی علاقه داشته باشد و ا زخیالپردازیهای جنسی لذت ببرد، اما از فکر اینکه با کسی فعالیت جنسی داشته باشد منزجر است. این واکنش در برخی افراد فراگیر است و آنها از کلیه رفتارهای صمیمانه جنسی، از جمله بوسیدن و بغل کردن بیزارند. در برخی دیگر، این بیزاری به جنبه های خاصی از مسایل جنسی میان فردی، مانند دخول مهبلی یا بوی اندام تناسلی محدود می شود. واکنشها از اضطراب ملایم تا حملات وحشتزدگی نوسان دارند. افراد مبتلا به اختلال بیزاری جنسی از انزجاری که نسبت به رفتار جنسی احساس می کنند ناراحت هستند و احساس می کنند تنها و نسبت به برقرار کردن روابط صمیمانه مقاوم هستند. اگر آنها از قبل رابطه نزدیکی برقرار کرده باشند، به علت واکنش آشفته ای که به تصور آمیزش جنسی نشان می دهند، معمولا با همسر خود اختلاف پیدا می کنند.
مسترز و جانسون 4 علت را برای این اختلال مشخص کرده اند:
1. نگرشهای شدیدا منفی والدین در مورد مسایل جنسی، 2. سابقه آسیب جنسی، مانند تجاوز جنسی یا زنا با محارم، 3. وارد کردن فشار جنسی مداوم توسط همسر د ررابطه درازمدت، 4. سردرگمی هویت جنسی در مردان.

اختلال انگیختگی جنسی در زن
زن مبتلا به اختلال انگیختگی جنسی، به طور مداوم یا مکرر قادر نیست هنگام فعالیت جنسی به پاسخ برانگیختگی جنسی لیز شدن و تورم مهبل برسد یا آن را حفظ کند. نتیجه آن، پریشانی شخصی یا مشکل میان فردی با هسر است. با این حال میل به فعالیت جنسی همچنان وجوددارد و برخی زنان مبتلا به اختلال انگیختگی جنسی، مخصوصا زمانی که کلیتوریس آنها عمیقا تحریک شود، مثلا با یک ویبراتور می توانند ارگاسم داشته باشند. اما هنگام آمیزش جنسی عادی، بدن آنها بدون واکنش می شود و واکنش فیزیولوژیکی طبیعی تورم و لیز شدن مهبل را تجربه نمی کنند. در نتیجه، دخول آلت مردی ممکن است موجب ناراحتی زیاد و احتمالا درد شود.

اختلال نعوظی در مرد
اختلال نعوظی در مرد عبارت است از ناکامی محدود یا کامل و مکرر در رسیدن به نعوظ یا حفظ کردن آن در مدت فعالیت جنسی، که باعث می شود مرد احساس پریشانی کند یا در روابط صمیمی خود با مشکلات میان فردی مواجه شود. مردان مبتلا به اختلال نعوظی مانند زنانی تکه دچار اختلال انگیختگی جنسی می شوند، به مسایل جنسی علاقه دارند. برخی مردان می توانند با آلت تناسلی شل و آویخته انزال کنند، اما میزان لذت آنها در مقایسه با زمانی که به نعوظ رسیده باشند، کمتر است. از آنجائیکه مشکل نعوظی مردان مبتلا به این اختلال موجب پریشانی هیجانی و شرمندگی می شود، ممکن است کلا از آمیزش جنسی با همسر، خودداری کنند. برخی مردان از همان آغاز مواجهه جنسی دچار مشکل می شوند. مردان دیگر، می توانند به نغوظ برسند، اما وقتی می خواهند اقدام به دخول کنند، یا لحظه ای بعد از آن، نعوظ را از دست می دهند. آنچه جالب و از لحاظ پزشکی مهم است، این واقعیت می باشد که مردان مبتلا به این اختلال معمولا هنگام استمنا مشکل نعوظی ندارند.
این اختلال مانند سایر کژکاریهای جنسی می تواند دایمی و اکتسابی و فراگیر یا منحصر به یک شریک جنسی باشد. تقریبا در 15 تا 30 درصد از مردان مبتلا به اختلال نعوظی اکتسابی، این مشکل به مرور زمان بر طرف می شود، که علت برطرف شدن آن معمولا تغییر در شدت یا کیفیت رابطه است.

در قسمت دوم به اختلال ارگاسمی در زن، اختلال ارگاسمی در مرد، انزال زود رس، اختلالهای درد جنسی می پردازیم.


(هالجین، ریچارد- کراس ویتبورن، سوزان(1386). ترجمه: یحی سید محمدی. آسیب شناسی روانی (دیدگاههای بالینی درباره اختلالهای روانی بر اساس DSM-IV-TR ) جلد دوم. ویرایش چهارم. نشر روان. تهران)

کژکاری جنسی قسمت دوم

اختلال ارگاسمی در زن
     ناتوانی در رسیدن به ارگاسم، یا تاخیر ناراحت کننده در دستیابی به ارگاسم، اختلال ارگاسمی در زن را تشکیل می دهد. این اختلال موجب پریشانی شخصی ای مشکل میان فردی قابل ملاحظه می شود. برخی زنان در تمام موقعیتها نمی توانند به ارگاسم برسند. برای برخی دیگر، این مشکل موقعیتی است. آنها ممکن است بتوانند به وسیله خود تحریکی یا به کمک شریک جنسی ای که به رفتارهای جنسی غیر از آمیزش می پردازد، به ارگاسم برسند.برای مدت چند سال، به زنان مبتلا به ارگاسم زنانه بازداری شده و اختلال انگیختگی جنسی، برچسب نامناسب سردمزاج زده می شد که بر تیپ شخصیتی معیوب دلالت داشت. برای فهمیدن این اختلال، مهم است بدانیم که ارگاسم در زن، دامنه ای از تجربیات دربر می گیرد. کاپلان( 1986 ) می گوید تعداد کمی از زنان قرار دارند که می توانند صرفا با پرداختن به خیالپردازیهای شهوانی، تحریک پستانها، یا بوسیدن به ارگاسم برسند. بعد از آن، تقریبا 20 تا 30 درصد زنانی قرار دارند که می توانند ا زطریق فقط آمیزش جنسی بدون تحریک مستقیم کلیتوریس به ارگاسم برسند. برخی زنان می توانند در مدت آمیزش جنسی به ارگاسم برسند، اما فقط در صورتی که با تحریک دستی کلیتوریس کمک شده باشد. در رده بعدی زنانی قرار دارند که نمی توانند با شریک جنسی به ارگاسم دست یابند، اما می توانند خود را تا رسیدن به ارگاسم تحریک کنند. در آخر هم تقریبا 8 درصد زنانی قرار دارند که هرگز ارگاسم نداشته اند. کاپلان خاطر نشان می سازد که مرزبندی بین " بهنجار" و " بیمارگون" در این پیوستار قابل بحث است، با این حال، اغلب متخصصان بالینی، افرادی را که دوگروه آخر را تشکیل می دهند، مبتلا به کژکاری جنسی می دانند.

اختلال ارگاسمی در مرد
اختلال ارگاسمی در مرد که به ارگاسم بازداری شده در مرد نیز معروف است، بیانگر مشکل خاصی رد مرحله ارگاسم است. این اختلال می تواند فراگیر یا موقعیتی باشد. مردان مبتلا به اختلال ارگاسمی فراگیر، در هر موقعیتی نمی توانند به ارگاسم برسند، در حالی که مردان مبتلا به اختلال ارگاسمی موقعیتی، در موقعیتهای خاص، مانند آمیزش جنسی، اما نه در مدت استمنا، مشکل دارند. شایع ترین شکایت مردان مبتلا به این اختلال این است که گرچه د رمدت آمیزش جنسی کاملا برانگیخته می شوند، اما در لحظه مطلوب، نمی توانند با شریک جنسی خود به ارگاسم برسند. این اختلال از تاخیرهای موقعیتی خفیف در انزال تا ناتوانی کامل در رسیدن به ارگاسم نوسان دارد. درانتهای خفیف این پیوستار، مردانی قرار دارند که قبل از انزال کردن مدت زیادی طول می دهند. گروهی از مردان برای رسیدن به ارگاسم، به تحریک اضافی از جانب شریک جنسی یا توسط خودشان نیاز دارند. آنها فقط در صورتی ممکن است به ارگاسم برسند که به صورت دهانی یا دستی تحریک شده باشند. در رده بعدی این پیوستار، مردانی قرار دارند که فقط هنگام استمنا می توانند به ارگاسم برسند. در انتهای دیگر این پیوستار، مردانی قرار دارند که صرف نظر از شرایط، غیر ممکن است به ارگاسم برسند. در هر یک از این موارد، نگرانی مرد در مورد این مشکل یا مشکلات میان فردی ای که در روابط نزدیک اش پدید می آیند، پریشانی روانی به بار می آورند.

انزال زودرس
مردی که به انزال زودرس مبتلاست، هنگام آمیزش جنسی، قبل از اینکه دوست داشته باشد، و حتی قبل از دخول به ارگاسم می رسد، و بنابراین، ارضای جنسی کمی را احساس می کند یا اصلا ارضا نمی شود. مرد مبتلا به این اختلال، از آمیزش جنسی و جذب شدن به شریک جنسی خود لذت می برد، اما به محض اینکه به لحظه برانگیختگی می رسد، کنترل خیش را از دست می دهد. معمولا انزال زودرس با کلیه شریکان جنسی او روی می دهد، زیرا مشکل این است که او کنترل ارادی بر بازتابهای انزالی خود را یاد نگرفته است. واکنشها به این مشکل، از مردانی که اندکی از آن ناراحت می شوند تا مردان و شریکان جنسی آنها که شدیدا از این مشکل ناراحت هستند و نمی توانند الگوهای معاشقه دیگری را ابداع کنند که متقابلا رضایتبخش باشند، متفاوت هستند. انزال زودرس بیشتر نزد مردان جوان شایع است، شاید به این علت که آنها فاقد پختگی و تجربه هستند.

اختلالهای درد جنسی
اختلالهای درد جنسی که عبارت اند از تجربه درد همراه با آمیزش جنسی، با عنوان مقاربت دردناک یا واژینیسم تشخیص داده می شوند. مقاربت دردناک که مردان و زنان را تحت تاثیر قرار می دهد، درد اندام تناسلی قبل از، به هنگام، یا بعد از آمیزش جنسی را به صورت مکرر یا مستمر، شامل می شود. واژینیسم که فقط زنان به آن مبتلا می شوند، عبارت است از انقباضهای غیر ارادی مکرر یا مستمر عضلات بیرونی مهبل. معمولا زنی که برانگیخته جنسی می شود، انبساط عضلات مهبل را تجربه می کند، اما زن مبتلا به واژینیسم، دچار انقباض عضلات می شود به طوری که دخول غیر ممکن یا دردناک است. خیلی از زنان مبتلا به واژینیسم در واکنش هب هرگونه تلاش برای دخول مهبلی، از جمله اقداماتی برای فرو کردن تامپون و معاینات لگن خاصره توسط پزشکان، دچار انقابظهای عضلانی مشابه می شوند.

هالجین، ریچارد- کراس ویتبورن، سوزان(1386.( ترجمه: یحی سید محمدی. آسیب شناسی روانی (دیدگاههای بالینی درباره اختلالهای روانی بر اساس( DSM-IV-TR  جلد دوم. ویرایش چهارم. نشر روان. تهران