عاطفه بدون سانسور

بعضی از زوجین به دلیل ترس از بدآموزی برای فرزندانشان، از ارتباط‌های ساده و صمیمانه- حتی ابراز محبت‌های معمولی در حضور بچه‌ها هم پرهیز می‌کنند. به نظر شما آیا این رفتار درستی است؟ شاید شما هم مرتکب چنین اشتباهی می‌شوید...

این رفتار قطعاً رفتار درستی نیست چرا که برقراری رابطه صمیمانه و محبت‌آمیز و ابراز محبت‌های لازم و متعارف، نه تنها بدآموزی ندارد بلکه زمینه‌های ایجاد روابط سالم بین والدین و فرزندان را به وجود می‌آورد که خود می‌تواند مقدماتی برای آموزش روابط صحیح بین والدین و فرزندان آنها و حتی آموزش‌های جنسی باشد.

باید در نظر داشت که فرزندان در تمام رفتارها و اعمال خود نیازمند الگوهای مناسب رفتاری هستند و بهترین الگوها پدر و مادر فرد به شمار می‌روند. بنابراین صمیمیت بین پدر و مادر در درجه اول و صمیمیت بین والدین و فرزندان در جای خود، در تحکیم روابط خانوادگی سالم و در جهت نیل به خانواده متعادل بسیار پراهمیت است.

ابراز محبت والدین نسبت به یکدیگر جو عاطفی خانواده را مثبت و سالم نگه می‌دارد چنان که تحقیقات مختلف روان شناختی و تربیتی نشان داده‌اند که در چنین خانواده‌هایی فرزندان سالم و بانشاط و با اعتماد به نفس بالاتری پرورش می‌یابند.

برعکس در خانواده‌هایی که والدین از ابراز محبت نسبت به یکدیگر و نسبت به فرزندان خود به دلیل خودسانسوری سر باز می‌زنند، ناراحتی‌های عاطفی و اختلالات شخصیتی بیشتر دیده می‌شود.

خانواده ای که به دلیل ترس از  برداشت های ذهنی منفی از ابراز علاقه والدین به یکدیگر محرومند جوی خشک و غیر قابل انعطاف را تجربه می کنند که فرزندان آن حتی مهارت های ارتباط و همدلی با همسالان و دیگر اعضای اجتماع را نمی دانند چه رسد به روابط موثر با همسر.

فرزندان باید بیاموزند که پدر و مادر هم مانند دیگر اعضای خانواده در حد تعادل نیاز به تبادل عاطفی با یکدیگر دارند و رفتار های محبت آمیز و بدور از نا بهنجار ی ها و نرم های رابطه ای در میان آنها نا متعارف نخواهد بود.

بنابراین توصیه می‌‌کنیم با رعایت حدود و ثغور زندگی خانوادگی، والدین از ابراز محبت به یکدیگر دریغ نورزند و آگاه باشند که این مساله نه تنها بدآموزی ندارد، بلکه الگوی مناسبی از رفتارهای عاطفی و جنسی را در اختیار فرزندان قرار می‌دهد.


منبع:تبیان