راههای کنار آمدن با مردانی که زیاد کار می کنند
تنهایی تجربه ای است که بیشتر ما با آن آشنا هستیم و برای بسیاری از افراد تجربه ای دردناک است. برخی از روان شناسان تنهایی را به دو دسته تقسیم می کنند:
1- تنهایی اجتماعی
2- تنهایی عاطفی
تنهایی اجتماعی ناشی از عدم عضویت در گروه ها و یا به حداقل رسیدن روابط اجتماعی است. ولی در صورتی که شما از روابط و دلبستگی های شخصی خود با دیگران و یا حتی با همسرتان، ناراضی هستید و نمی توانید برای مهرورزی به او تکیه کنید دچار تنهایی عاطفی می شوید. ولی ما در این یادداشت قصد داریم در مورد افرادی صحبت کنیم که دچار هیچ یک از این نوع تنهایی ها نبوده و به نوعی دچار شکل سوم تنهایی هستند. یعنی افرادی که همسرانشان شب کار هستند و یا ساعات کار طولانی دارند. این مساله بیشتر دامن گیر زنانی است که همسرانشان دائماً در ماموریت های کاری هستند یا ساعات کارشان بسیار طولانی است و یا دارای مشاغلی مانند پرستاری، پزشکی، نگهبانی و ... هستند که ناچارند شب ها خارج از منزل بوده و در نتیجه آن، همسرانشان به شدت احساس تنهایی و ناراحتی می کنند. به خصوص که در برخی از موارد مانند مواقع بحرانی، بیماری فرزندان و ... ، زن خود را تنها می پندارد و احساس می کند که به اندازه کافی نمی تواند از محبت و توجه همسر خود برخودار باشد. در این مواقع بسیار مشاهده می شود که زنان با همسر خود مشکل پیدا می کند و حتی نمی توانند با شغل وی(که وسیله ای برای تامین نیازهای زندگی شان است) کنار بیایند و در اصطلاح شغل همسرشان را مانند هووی خود می بینند.
البته درست است که تحمل این وضعیت برای هر زنی بسیار مشکل و ملال آور است، اما فراموش نکنید که همیشه شرایط زندگی مطابق با میل ما انسانها پیش نرفته و لازم است بیاموزیم که چگونه با چنین شرایطی باید کنار آمد.
در ادامه این مقاله سعی داریم به زنانی که دارای چنین وضعیتی هستند توصیه هایی را ارائه دهیم تا هر چه بیشتر از تنهایی خود بهره برده و از آن رنج نبرند.
شما به عنوان یک زن که همسرتان دارای ساعات کار طولانی است و یا حتی امکان دارد برخی از شب های هفته را بدون حضور همسرتان سپری کنید، اگر می خواهید احساس بهتری داشته باشید باید بدانید و درک کنید که به جای حوادث بیرونی، افکار و طرز تلقی های شما هستند که احساسات شما را به وجود می آورند. شما می توانید برای مقابله با این وضعیت اندیشه، احساس و رفتار خود را تغییر دهید. این اصل ساده و در عین حال مهم شما را در تغییر زندگی خود یاری داده و به شما کمک می کند که این تنهایی ها تا این حد رنج آور و مشقت بار دیده نشود.
1- از زمان های تنهایی خود نهایت استفاده را بکنید. بهتر است در مورد تنهایی همیشه تفکر منفی نداشته باشید. شما این شانس را دارید که در این زمان به انجام کارهایی بپردازید که در اوقات دیگر قادر به انجام آن نیستید.
2- درست است که بعد از ازدواج زن و شوهر (بخصوص زنان) تمایلی بسیاری دارند که همیشه همراه همسرشان باشند و همه تفریحات، سرگرمی ها و اوقات فراغت خود را به اتفاق همسرشان پر کنند اما شما باید بدانید که در صمیمی ترین و بهترین ازدواج ها نیز لازم است زن و مرد زمان هایی را مختص خود داشته باشند و به فعالیت های مورد علاقه خود بپردازند. برای مثال به دیدن فیلم ها و یا نمایش هایی بپردازید که شما علاقمند به تماشای آن هستید ولی همسرتان تمایلی به دیدن آن ندارد. مسلماً وقتی همسرتان در منزل نیست فرصت خوبی برای پرداختن به این امور است.
3- به مطالعه بپردازید. به طور قطع وقتی همسران در کنار هم هستند فرصت چندانی برای پرداختن به کارهای شخصی مانند مطالعه کتاب های مورد علاقه، نوشتن خاطرات، داستان و ... وجود ندارد. بنابراین از این فرصت استفاده کرده و به مطالعه کتاب های مورد علاقه خود و یا حتی نوشتن بپردازید.
4- برنامه ای منظم برای ملاقات دوستان خود داشته باشید. وقتی همسرتان در مسافرت های کاری به سر می برد یا ساعات کار طولانی دارد می توانید برنامه ای منظم برای رفت و آمد با دوستان قدیمی خود داشته باشید. این دید و بازدیدهای دوستانه، هم تنهایی های شما را پر می کند و هم فرصتی برای تجدید خاطرات قدیمی است.
5- فراموش نکنید که تنهایی می تواند التیام بخش بوده و موجب خلاقیت شود. هر فرد می تواند استفاده از اوقات تنهایی خود را برای دنبال کردن سرگرمی ها، انجام کارهای مورد علاقه و سایر فعالیت ها بیاموزد و از آن در جهت رشد شخصی خود استفاده کند. حتی می توان گفت افراد خلاق یاد گرفته اند که اوقات تنهایی خود را دوست بدارند؛ زیرا از آن به عنوان زمانی که می توانند با خود خلوت کنند و به فعالیت های خود کام بخش بپردازند، استفاده می کنند.
بنابراین از تنهایی تان فرار نکنید، نترسید و یا آن را یک تجربه منفی قلمداد نکنید. واقعیت این است که بهترین دوست هر کس، خود آن فرد است. بهتر است به تنهایی، به عنوان زمان خلوت با خود نگریسته و آن را فرصتی برای دوست داشتن خود و پرداختن به فعالیتهای مورد علاقه تان تلقی کنید. این طرز تلقی به شما کمک خواهد کرد که از نبودن همسرتان کمتر رنج برده و درنتیجه به خاطر نوع شغل شان با وی درگیر نشوید و از طرف دیگر این فرصت را پیدا می کنید که در نبود ایشان به فعالیتهای موردعلاقه خود پرداخته و کمبود همسرتان را کمتر احساس کنید.
منبع:سایت تبیان
تنهایی تجربه ای است که بیشتر ما با آن آشنا هستیم و برای بسیاری از افراد تجربه ای دردناک است. برخی از روان شناسان تنهایی را به دو دسته تقسیم می کنند:
1- تنهایی اجتماعی
2- تنهایی عاطفی
تنهایی اجتماعی ناشی از عدم عضویت در گروه ها و یا به حداقل رسیدن روابط اجتماعی است. ولی در صورتی که شما از روابط و دلبستگی های شخصی خود با دیگران و یا حتی با همسرتان، ناراضی هستید و نمی توانید برای مهرورزی به او تکیه کنید دچار تنهایی عاطفی می شوید. ولی ما در این یادداشت قصد داریم در مورد افرادی صحبت کنیم که دچار هیچ یک از این نوع تنهایی ها نبوده و به نوعی دچار شکل سوم تنهایی هستند. یعنی افرادی که همسرانشان شب کار هستند و یا ساعات کار طولانی دارند. این مساله بیشتر دامن گیر زنانی است که همسرانشان دائماً در ماموریت های کاری هستند یا ساعات کارشان بسیار طولانی است و یا دارای مشاغلی مانند پرستاری، پزشکی، نگهبانی و ... هستند که ناچارند شب ها خارج از منزل بوده و در نتیجه آن، همسرانشان به شدت احساس تنهایی و ناراحتی می کنند. به خصوص که در برخی از موارد مانند مواقع بحرانی، بیماری فرزندان و ... ، زن خود را تنها می پندارد و احساس می کند که به اندازه کافی نمی تواند از محبت و توجه همسر خود برخودار باشد. در این مواقع بسیار مشاهده می شود که زنان با همسر خود مشکل پیدا می کند و حتی نمی توانند با شغل وی(که وسیله ای برای تامین نیازهای زندگی شان است) کنار بیایند و در اصطلاح شغل همسرشان را مانند هووی خود می بینند.
البته درست است که تحمل این وضعیت برای هر زنی بسیار مشکل و ملال آور است، اما فراموش نکنید که همیشه شرایط زندگی مطابق با میل ما انسانها پیش نرفته و لازم است بیاموزیم که چگونه با چنین شرایطی باید کنار آمد.
در ادامه این مقاله سعی داریم به زنانی که دارای چنین وضعیتی هستند توصیه هایی را ارائه دهیم تا هر چه بیشتر از تنهایی خود بهره برده و از آن رنج نبرند.
شما به عنوان یک زن که همسرتان دارای ساعات کار طولانی است و یا حتی امکان دارد برخی از شب های هفته را بدون حضور همسرتان سپری کنید، اگر می خواهید احساس بهتری داشته باشید باید بدانید و درک کنید که به جای حوادث بیرونی، افکار و طرز تلقی های شما هستند که احساسات شما را به وجود می آورند. شما می توانید برای مقابله با این وضعیت اندیشه، احساس و رفتار خود را تغییر دهید. این اصل ساده و در عین حال مهم شما را در تغییر زندگی خود یاری داده و به شما کمک می کند که این تنهایی ها تا این حد رنج آور و مشقت بار دیده نشود.
1- از زمان های تنهایی خود نهایت استفاده را بکنید. بهتر است در مورد تنهایی همیشه تفکر منفی نداشته باشید. شما این شانس را دارید که در این زمان به انجام کارهایی بپردازید که در اوقات دیگر قادر به انجام آن نیستید.
2- درست است که بعد از ازدواج زن و شوهر (بخصوص زنان) تمایلی بسیاری دارند که همیشه همراه همسرشان باشند و همه تفریحات، سرگرمی ها و اوقات فراغت خود را به اتفاق همسرشان پر کنند اما شما باید بدانید که در صمیمی ترین و بهترین ازدواج ها نیز لازم است زن و مرد زمان هایی را مختص خود داشته باشند و به فعالیت های مورد علاقه خود بپردازند. برای مثال به دیدن فیلم ها و یا نمایش هایی بپردازید که شما علاقمند به تماشای آن هستید ولی همسرتان تمایلی به دیدن آن ندارد. مسلماً وقتی همسرتان در منزل نیست فرصت خوبی برای پرداختن به این امور است.
3- به مطالعه بپردازید. به طور قطع وقتی همسران در کنار هم هستند فرصت چندانی برای پرداختن به کارهای شخصی مانند مطالعه کتاب های مورد علاقه، نوشتن خاطرات، داستان و ... وجود ندارد. بنابراین از این فرصت استفاده کرده و به مطالعه کتاب های مورد علاقه خود و یا حتی نوشتن بپردازید.
4- برنامه ای منظم برای ملاقات دوستان خود داشته باشید. وقتی همسرتان در مسافرت های کاری به سر می برد یا ساعات کار طولانی دارد می توانید برنامه ای منظم برای رفت و آمد با دوستان قدیمی خود داشته باشید. این دید و بازدیدهای دوستانه، هم تنهایی های شما را پر می کند و هم فرصتی برای تجدید خاطرات قدیمی است.
5- فراموش نکنید که تنهایی می تواند التیام بخش بوده و موجب خلاقیت شود. هر فرد می تواند استفاده از اوقات تنهایی خود را برای دنبال کردن سرگرمی ها، انجام کارهای مورد علاقه و سایر فعالیت ها بیاموزد و از آن در جهت رشد شخصی خود استفاده کند. حتی می توان گفت افراد خلاق یاد گرفته اند که اوقات تنهایی خود را دوست بدارند؛ زیرا از آن به عنوان زمانی که می توانند با خود خلوت کنند و به فعالیت های خود کام بخش بپردازند، استفاده می کنند.
بنابراین از تنهایی تان فرار نکنید، نترسید و یا آن را یک تجربه منفی قلمداد نکنید. واقعیت این است که بهترین دوست هر کس، خود آن فرد است. بهتر است به تنهایی، به عنوان زمان خلوت با خود نگریسته و آن را فرصتی برای دوست داشتن خود و پرداختن به فعالیتهای مورد علاقه تان تلقی کنید. این طرز تلقی به شما کمک خواهد کرد که از نبودن همسرتان کمتر رنج برده و درنتیجه به خاطر نوع شغل شان با وی درگیر نشوید و از طرف دیگر این فرصت را پیدا می کنید که در نبود ایشان به فعالیتهای موردعلاقه خود پرداخته و کمبود همسرتان را کمتر احساس کنید.
منبع:سایت تبیان
شرح موضوع