وياگرا حل‌المسائل جنسي نيست
وياگرا و داروهاي مشابه آن از هنگامي که بيش از 10 سال پيش به بازار دارويي آمدند، تحول بزرگي در درمان ناتواني جنسي مردان ايجاد کردند، اما براي اختلال کارکرد جنسي زنان که ظاهرا بسيار شايع است، هنوز داروي مناسبي در دست نيست. اکنون پژوهشگران مي‌گويند يک گام به ساختن چنين دارويي نزديک‌تر شده‌اند....
تا به حال تلاش‌هاي زيادي براي درمان دارويي اختلال کارکرد جنسي زنان به عمل آمده است و از جمله از داروي وياگرا براي اين مقصود استفاده شده، اما در اغلب موارد اين تلاش‌ها ناموفق بوده است. اکنون شرکت فايزر سازنده وياگرا اعلام کرده است نمونه اوليه جديدي از يک دارو را ساخته که اميدوار است به درمان اختصاصي براي اختلال کارکرد جنسي زنان بدل شود. اين دارو که پژوهشگران آن را روي خرگوش‌ها امتحان کرده‌اند، به‌طور خاص با افزايش جريان خون به دستگاه تناسلي خارجي عمل مي‌کند و برانگيختگي جنسي را تشديد و زمان آن را طولاني مي‌کند. البته اين دارو براي همه انواع اختلال برانگيختگي جنسي زنانه اثر نميکند، چرا که افت جريان خون تنها يکي از هزاران دليل بسيار اختلال کارکرد جنسي در زنان است.
به گفته کارشناسان داروي جديد، نزديک‌ترين دارو به وياگرا براي زنان است، اما مشکل اين است که ايجاد اثري مانند وياگرا در زنان، اکثريت عمده موارد اختلال کارکرد جنسي در زنان را حل نميکند.
در زنان برخلاف مردان که در آنها نعوظ نقش اصلي را در سلامت جنسي دارد، برانگيختگي جنسي تنها يک بخش از چرخه پيچيده جنسي به حساب مي‌آيد اما در حدود 5 درصد زنان که اختلال تشخيص داده شده برانگيختگي جنسي مربوط به جريان خون دستگاه تناسلي دارند، اين درمان مي‌تواند گزينه مناسب و احتمالا ايمني باشد. پژوهشگران اين دارو را در خرگوش‌هاي ماده امتحان کرده‌اند و نتيجه اين بود که اين دارو فرآيند طبيعي جنسي را با تشديد برانگيختگي جنسي ايجاد کرد. اين دارو با مهار کردن اختصاصي آنزيمي که در بدن جريان خون به ناحيه تناسلي را تحت کنترل دارد، مي‌تواند جريان خون به دستگاه تناسلي را افزايش دهد و برانگيختگي جنسي را تشديد کند.
چرا جريان خون اين همه مهم است؟
هنگامي که زني از لحاظ جنسي برانگيخته مي‌شود، پيام‌هاي عاطفي و جسمي در مغز به بدن مي‌گويند که جريان خون به دستگاه تناسلي را افزايش دهد؛ در نتيجه عضلات واژن شل مي‌شود، پوشش دروني اين ناحيه نرم مي‌شود و ميزان حس در آن افزايش مي‌يابد. هنگامي که جريان خون کافي به اين ناحيه نمي‌رسد، رابطه جنسي دردناک و ناخوشايند مي‌شود و ممکن است ميل جنسي افت کند. به عبارت ديگر جريان خون مانند يک کاتاليزور زيستي براي تجربه موفق جنسي عمل مي‌کند. اين حقيقت که داروي جديد به طور خاص جريان خون در واژن را افزايش مي‌دهد، احتمالا باعث مي‌شود که اين دارو بي‌خطر باشد، چرا که بر دستگاه قلبي‌عروقي در کل بدن اثري نمي‌گذارد. به گفته پژوهشگران حتي اگر اين نمونه اوليه درنهايت به دارويي که به بازار عرضه مي‌شود، بدل نشود، آزمايش آن به درک بيشتر اختلال برانگيختگي جنسي زنان کمک کرده است.
ميل در برابر برانگيختگي
اما آيا پاسخ جنسي يک خرگوش قابل مقايسه با پيچيدگي اختلال کارکرد جنسي زنان هست؟ به گفته کارشناسان هم بله و هم نه. خرگوش‌ها ده‌ها سال است که براي بررسي سلامت جنسي زنان به کار رفته‌اند، اما پاسخ جنسي آنها با فيزيولوژي جنسي در انسان تنها تا حدودي قابل مقايسه است. مسيرهاي عصبي تحريک جنسي در خرگوش با انسان مشابهت دارد، اما به هر حال کاملا مانند انسان نيست و همچنين نبايد تاثير مغز پيچيده انسان را بر کارکرد جنسي از نظر دور داشت. مشکل فيزيولوژيک جريان خون تنها بخشي از معادله مربوط به بخشي از زنان دچار اختلال کارکرد جنسي است.
به گفته کارشناسان درانسان‌ها ميل به داشتن رابطه جنسي که آن را ليبيدو مي‌نامند، معادل توانايي برانگيخته شدن جنسي نيست و در اکثريت زنان مبتلا به اختلال کارکرد جنسي، مقصر کمبود ميل جنسي است، نه کاهش برانگيختگي جنسي. گرچه داشتن ميل جنسي و برانگيختگي جنسي هم در زنان و هم در مردان مهم است، در مردان تشديد کردن بخش برانگيختگي جنسي اين معادله در درمان کردن ناتواني جنسي موفق بوده است. افزايش دادن جريان خون آلت تناسلي مردان با داروهايي مانند وياگرا، اختلال نعوظ مردان را درمان مي‌کند، اما به کار بردن همين روش در زنان به معناي درمان قاطع مشکلات جنسي زنان نيست. عوامل متعددي، هم زيستي و هم رواني، در ايجاد ميل جنسي نقش دارند. از هر 10 زن يکي دچار کاهش ميل جنسي است که به آن «اختلال کم‌فعالي ميل جنسي» مي‌گويند و در حال حاضر درمان دارويي تاييدشده‌اي براي آن وجود ندارد، هرچند روان‌درماني ممکن است به حل آن کمک کند.
به گفته کارشناسان زمان زيادي مانده است تا زنان مانند مردان با خوردن يک قرص مشکل کارکرد جنسي خود را حل کنند. اما براي درصد کمتري از زنان که مشکل اصلي آنها کمبود جريان خون به دستگاه تناسلي است، درمان دارويي ممکن است در فاصله زماني کوتاه‌تري در اختيار قرار گيرد.
منبع: سلامت
وياگرا و داروهاي مشابه آن از هنگامي که بيش از 10 سال پيش به بازار دارويي آمدند، تحول بزرگي در درمان ناتواني جنسي مردان ايجاد کردند، اما براي اختلال کارکرد جنسي زنان که ظاهرا بسيار شايع است، هنوز داروي مناسبي در دست نيست. اکنون پژوهشگران مي‌گويند يک گام به ساختن چنين دارويي نزديک‌تر شده‌اند....
تا به حال تلاش‌هاي زيادي براي درمان دارويي اختلال کارکرد جنسي زنان به عمل آمده است و از جمله از داروي وياگرا براي اين مقصود استفاده شده، اما در اغلب موارد اين تلاش‌ها ناموفق بوده است. اکنون شرکت فايزر سازنده وياگرا اعلام کرده است نمونه اوليه جديدي از يک دارو را ساخته که اميدوار است به درمان اختصاصي براي اختلال کارکرد جنسي زنان بدل شود. اين دارو که پژوهشگران آن را روي خرگوش‌ها امتحان کرده‌اند، به‌طور خاص با افزايش جريان خون به دستگاه تناسلي خارجي عمل مي‌کند و برانگيختگي جنسي را تشديد و زمان آن را طولاني مي‌کند. البته اين دارو براي همه انواع اختلال برانگيختگي جنسي زنانه اثر نميکند، چرا که افت جريان خون تنها يکي از هزاران دليل بسيار اختلال کارکرد جنسي در زنان است.
به گفته کارشناسان داروي جديد، نزديک‌ترين دارو به وياگرا براي زنان است، اما مشکل اين است که ايجاد اثري مانند وياگرا در زنان، اکثريت عمده موارد اختلال کارکرد جنسي در زنان را حل نميکند.
در زنان برخلاف مردان که در آنها نعوظ نقش اصلي را در سلامت جنسي دارد، برانگيختگي جنسي تنها يک بخش از چرخه پيچيده جنسي به حساب مي‌آيد اما در حدود 5 درصد زنان که اختلال تشخيص داده شده برانگيختگي جنسي مربوط به جريان خون دستگاه تناسلي دارند، اين درمان مي‌تواند گزينه مناسب و احتمالا ايمني باشد. پژوهشگران اين دارو را در خرگوش‌هاي ماده امتحان کرده‌اند و نتيجه اين بود که اين دارو فرآيند طبيعي جنسي را با تشديد برانگيختگي جنسي ايجاد کرد. اين دارو با مهار کردن اختصاصي آنزيمي که در بدن جريان خون به ناحيه تناسلي را تحت کنترل دارد، مي‌تواند جريان خون به دستگاه تناسلي را افزايش دهد و برانگيختگي جنسي را تشديد کند.
چرا جريان خون اين همه مهم است؟
هنگامي که زني از لحاظ جنسي برانگيخته مي‌شود، پيام‌هاي عاطفي و جسمي در مغز به بدن مي‌گويند که جريان خون به دستگاه تناسلي را افزايش دهد؛ در نتيجه عضلات واژن شل مي‌شود، پوشش دروني اين ناحيه نرم مي‌شود و ميزان حس در آن افزايش مي‌يابد. هنگامي که جريان خون کافي به اين ناحيه نمي‌رسد، رابطه جنسي دردناک و ناخوشايند مي‌شود و ممکن است ميل جنسي افت کند. به عبارت ديگر جريان خون مانند يک کاتاليزور زيستي براي تجربه موفق جنسي عمل مي‌کند. اين حقيقت که داروي جديد به طور خاص جريان خون در واژن را افزايش مي‌دهد، احتمالا باعث مي‌شود که اين دارو بي‌خطر باشد، چرا که بر دستگاه قلبي‌عروقي در کل بدن اثري نمي‌گذارد. به گفته پژوهشگران حتي اگر اين نمونه اوليه درنهايت به دارويي که به بازار عرضه مي‌شود، بدل نشود، آزمايش آن به درک بيشتر اختلال برانگيختگي جنسي زنان کمک کرده است.
ميل در برابر برانگيختگي
اما آيا پاسخ جنسي يک خرگوش قابل مقايسه با پيچيدگي اختلال کارکرد جنسي زنان هست؟ به گفته کارشناسان هم بله و هم نه. خرگوش‌ها ده‌ها سال است که براي بررسي سلامت جنسي زنان به کار رفته‌اند، اما پاسخ جنسي آنها با فيزيولوژي جنسي در انسان تنها تا حدودي قابل مقايسه است. مسيرهاي عصبي تحريک جنسي در خرگوش با انسان مشابهت دارد، اما به هر حال کاملا مانند انسان نيست و همچنين نبايد تاثير مغز پيچيده انسان را بر کارکرد جنسي از نظر دور داشت. مشکل فيزيولوژيک جريان خون تنها بخشي از معادله مربوط به بخشي از زنان دچار اختلال کارکرد جنسي است.
به گفته کارشناسان درانسان‌ها ميل به داشتن رابطه جنسي که آن را ليبيدو مي‌نامند، معادل توانايي برانگيخته شدن جنسي نيست و در اکثريت زنان مبتلا به اختلال کارکرد جنسي، مقصر کمبود ميل جنسي است، نه کاهش برانگيختگي جنسي. گرچه داشتن ميل جنسي و برانگيختگي جنسي هم در زنان و هم در مردان مهم است، در مردان تشديد کردن بخش برانگيختگي جنسي اين معادله در درمان کردن ناتواني جنسي موفق بوده است. افزايش دادن جريان خون آلت تناسلي مردان با داروهايي مانند وياگرا، اختلال نعوظ مردان را درمان مي‌کند، اما به کار بردن همين روش در زنان به معناي درمان قاطع مشکلات جنسي زنان نيست. عوامل متعددي، هم زيستي و هم رواني، در ايجاد ميل جنسي نقش دارند. از هر 10 زن يکي دچار کاهش ميل جنسي است که به آن «اختلال کم‌فعالي ميل جنسي» مي‌گويند و در حال حاضر درمان دارويي تاييدشده‌اي براي آن وجود ندارد، هرچند روان‌درماني ممکن است به حل آن کمک کند.
به گفته کارشناسان زمان زيادي مانده است تا زنان مانند مردان با خوردن يک قرص مشکل کارکرد جنسي خود را حل کنند. اما براي درصد کمتري از زنان که مشکل اصلي آنها کمبود جريان خون به دستگاه تناسلي است، درمان دارويي ممکن است در فاصله زماني کوتاه‌تري در اختيار قرار گيرد.
منبع: سلامت
شرح موضوع