شايد شما هم مثل خيلي از آدمهاي اين روزگار، دو سه رفتار ناسالم داريد، مثلاً همزمان هم سيگار ميکشيد، ورزش نميکنيد و نمک زياد مصرف ميکنيد، عليرغم اينکه ميدانيد همه اين رفتارها غلط و به ضرر شماست.
در اين صورت اگر به فکر ترک اين رفتارها افتادهايد، به اين خبر محققان توجه کنيد که ممکن است ايدههاي مفيدي در اين باره به شما بدهد. آنها ميگويند بهتر است از خير برنامهريزي و ترک هرکدام، به ترتيب و فکرهايي مشابه اين بگذريد، چون بررسيهاي آنها نشان داده که ترک رفتارهاي ناسالم، همه با هم بهتر جواب ميدهد تا يکي يکي.
به گزارش رويترز، در اين مطالعه تعدادي از افراد سيگاري، که فشار خون داشتند و بايد مصرف نمک خوراکيشان را محدود ميکردند و بيشتر ورزش ميکردند، انتخاب شدند.
برنامه يک گروه اين بود که همه اين تغييرات را يکباره بدهند و آن را تا 18 ماه ادامه دهند و براي يک گروه برنامهاي گذاشتند که هر 6 ماه يک بار، يکي از اين تغييرات مثبت را شروع کنند؛ يعني ترک سيگار، کم کردن نمک مصرفي و ورزش کردن به ميزان حداقل 10 هزار قدم در هفته. (البته آنها قرار نبود قدمهايشان را خود بشمارند! آنها وسيله کوچکي را، به نام «پدومتر»، هنگام پيادهروي با خود حمل ميکردند که تعداد قدمها را به صورت خودکار ثبت ميکند.)
همه اين افراد قبل از شروع برنامه در جلسات مشاوره شرکت کردند و همهشان تصميم گرفته بودند که اين رفتارهاي ناسالم را کنار بگذارند. يک گروه شاهد هم در اين برنامه وجود داشت که براي آن هيچ برنامه خاصي در نظر گرفته نشده بود، جز اينکه در پايان کار وضعشان با وضع دو گروه ديگر مقايسه شود.
نتيجه نهايي اين برنامهها اين بود که گروه اول در هر 3 مورد، يعني ترک سيگار، محدود کردن نمک و ورزش کردن، بهطور قابل ملاحظهاي از دو گروه ديگر موفقتر بود. مثلاً در مورد ترک سيگار، در بين افراد گروه اول 20 درصد موفق بودند، گروه دوم 17 درصد و گروه سوم، تنها 10 درصد. جمعبندي اين محققان دانشگاه «بايلور» در هوستون آمريکا، اين است که بهتر است عزمتان را جزم کنيد و همه را يکباره کنار بگذاريد. شايد به اين ترتيب بهتر بتوانيد انگيزهتان را روي تغييرات مثبت رفتاري متمرکز کنيد.
تغيير رفتار، سختترين قدم
برخي کارشناسان بهداشتي، از يک ديدگاه، قرن حاضر را، قرن «بيماريهاي رفتاري» ميدانند. آنها ميگويند بعد از دوره تاريخي که در آن شاهد همهگيريهاي بيماريهاي عفوني بوديم، حالا تعداد زيادي از اين بيماريها ريشهکن شده يا محدود شدهاند و آنچه که اکنون درگير آن شدهايم، بيماريهاي غيرواگير نيست، بلکه بيماريهاي رفتاري است که نتيجه آن ميتواند بيماريهاي واگيردار و عفوني مثل ايدز باشد، يا بيماريهايي مثل فشار خون بالا، بيماريهاي قلبي و عروقي، اعتياد، سرطان، جراحات ناشي از حوادث رانندگي و بسياري مشکلات ديگر.
اينها همه به خاطر آن است که کاري را در زندگي روزمره انجام ميدهيم که يا نميدانيم که به سلامت ما منافات دارد، يا بدتر از آن، ميدانيم که ضرر دارد و باز به آن ادامه ميدهيم.
متاسفانه تغيير رفتار، جزء مهمترين و سختترين اهداف يک آموزش بهشمار ميرود.
خوردن دارو، تزريق واکسن يا عمل جراحي يک بيمار، همه و همه را ميشود در شرايط خودش انجام داد، اما براي تغيير رفتار يک بيمار، گاه لازم است سالها تلاش کنيم و انواع و اقسام روشهاي درماني را بهکار بگيريم.
رفتاري که تحت تاثير خيلي چيزهاست؛ از تربيت خانوادگي گرفته تا تبليغات تلويزيون و رسانهها و هر چيز ديگري که فکرش را بکنيد و اين همان چالشي است که بشر امروزي در مورد مسائل بهداشتي، بهطور کلان با آن درگير است و البته ممکن است ذهن تکتک ما را هم به خود مشغول کرده باشد.
در چنين اوضاع و احوالي، مطالعاتي از اين دست ميتواند بسيار مفيد و کمککننده باشد. نتايج اين مطالعات، که به صورت دقيق و معتبر و با عدد و رقم به دست آمده، ميتواند در تغيير رفتارهاي ناسالم ما، راهگشاي خوبي باشد. همچنين به کارشناسان آموزش بهداشت براي مشاوره و راهنمايي بيشتر مراجعانشان ايدههاي خوبي ميدهد.
منبع:همشهري آنلاين
در اين صورت اگر به فکر ترک اين رفتارها افتادهايد، به اين خبر محققان توجه کنيد که ممکن است ايدههاي مفيدي در اين باره به شما بدهد. آنها ميگويند بهتر است از خير برنامهريزي و ترک هرکدام، به ترتيب و فکرهايي مشابه اين بگذريد، چون بررسيهاي آنها نشان داده که ترک رفتارهاي ناسالم، همه با هم بهتر جواب ميدهد تا يکي يکي.
به گزارش رويترز، در اين مطالعه تعدادي از افراد سيگاري، که فشار خون داشتند و بايد مصرف نمک خوراکيشان را محدود ميکردند و بيشتر ورزش ميکردند، انتخاب شدند.
برنامه يک گروه اين بود که همه اين تغييرات را يکباره بدهند و آن را تا 18 ماه ادامه دهند و براي يک گروه برنامهاي گذاشتند که هر 6 ماه يک بار، يکي از اين تغييرات مثبت را شروع کنند؛ يعني ترک سيگار، کم کردن نمک مصرفي و ورزش کردن به ميزان حداقل 10 هزار قدم در هفته. (البته آنها قرار نبود قدمهايشان را خود بشمارند! آنها وسيله کوچکي را، به نام «پدومتر»، هنگام پيادهروي با خود حمل ميکردند که تعداد قدمها را به صورت خودکار ثبت ميکند.)
همه اين افراد قبل از شروع برنامه در جلسات مشاوره شرکت کردند و همهشان تصميم گرفته بودند که اين رفتارهاي ناسالم را کنار بگذارند. يک گروه شاهد هم در اين برنامه وجود داشت که براي آن هيچ برنامه خاصي در نظر گرفته نشده بود، جز اينکه در پايان کار وضعشان با وضع دو گروه ديگر مقايسه شود.
نتيجه نهايي اين برنامهها اين بود که گروه اول در هر 3 مورد، يعني ترک سيگار، محدود کردن نمک و ورزش کردن، بهطور قابل ملاحظهاي از دو گروه ديگر موفقتر بود. مثلاً در مورد ترک سيگار، در بين افراد گروه اول 20 درصد موفق بودند، گروه دوم 17 درصد و گروه سوم، تنها 10 درصد. جمعبندي اين محققان دانشگاه «بايلور» در هوستون آمريکا، اين است که بهتر است عزمتان را جزم کنيد و همه را يکباره کنار بگذاريد. شايد به اين ترتيب بهتر بتوانيد انگيزهتان را روي تغييرات مثبت رفتاري متمرکز کنيد.
تغيير رفتار، سختترين قدم
برخي کارشناسان بهداشتي، از يک ديدگاه، قرن حاضر را، قرن «بيماريهاي رفتاري» ميدانند. آنها ميگويند بعد از دوره تاريخي که در آن شاهد همهگيريهاي بيماريهاي عفوني بوديم، حالا تعداد زيادي از اين بيماريها ريشهکن شده يا محدود شدهاند و آنچه که اکنون درگير آن شدهايم، بيماريهاي غيرواگير نيست، بلکه بيماريهاي رفتاري است که نتيجه آن ميتواند بيماريهاي واگيردار و عفوني مثل ايدز باشد، يا بيماريهايي مثل فشار خون بالا، بيماريهاي قلبي و عروقي، اعتياد، سرطان، جراحات ناشي از حوادث رانندگي و بسياري مشکلات ديگر.
اينها همه به خاطر آن است که کاري را در زندگي روزمره انجام ميدهيم که يا نميدانيم که به سلامت ما منافات دارد، يا بدتر از آن، ميدانيم که ضرر دارد و باز به آن ادامه ميدهيم.
متاسفانه تغيير رفتار، جزء مهمترين و سختترين اهداف يک آموزش بهشمار ميرود.
خوردن دارو، تزريق واکسن يا عمل جراحي يک بيمار، همه و همه را ميشود در شرايط خودش انجام داد، اما براي تغيير رفتار يک بيمار، گاه لازم است سالها تلاش کنيم و انواع و اقسام روشهاي درماني را بهکار بگيريم.
رفتاري که تحت تاثير خيلي چيزهاست؛ از تربيت خانوادگي گرفته تا تبليغات تلويزيون و رسانهها و هر چيز ديگري که فکرش را بکنيد و اين همان چالشي است که بشر امروزي در مورد مسائل بهداشتي، بهطور کلان با آن درگير است و البته ممکن است ذهن تکتک ما را هم به خود مشغول کرده باشد.
در چنين اوضاع و احوالي، مطالعاتي از اين دست ميتواند بسيار مفيد و کمککننده باشد. نتايج اين مطالعات، که به صورت دقيق و معتبر و با عدد و رقم به دست آمده، ميتواند در تغيير رفتارهاي ناسالم ما، راهگشاي خوبي باشد. همچنين به کارشناسان آموزش بهداشت براي مشاوره و راهنمايي بيشتر مراجعانشان ايدههاي خوبي ميدهد.
منبع:همشهري آنلاين