در كودكي يكي از همبازيان دخترم مرا تشويق كرد مانند او دامن و لباس دخترانه بپوشم . اين بازي را بارها در تنهايي ادامه دادم و از پوشيدن لباسهاي خاص زنانه مانند دامن هاي بلند خوشم مي امد. مدتي اين كار را ترك كردم اما پس از بلوغ دوباره در تنهايي لباس رنانه مي پوشيدم. البته نه به صورت بازي بچگانه و البته نه جدي! اين كار برايم يك عادت شده كه هر چند وقت يكبار ان را انجام مي دهم و براي مدتي حدود يك ماه به ان فكر هم نمي كنم اما پس از مدتي ناگهان به يادم مي ايد و لباس زنانه و دامن مي پوشم. اما گاهي حين يك كار بي ربط مانند درس خواندن ناگهان حس خاصي به من دست مي دهد كه تا لباس زنانه نپوشم آرام نمي شوم و بعد از مدتي حدودا 2-3 ساعته حسم بر طرف مي شود و تا يك ماه ديگر سراغ آن نمي روم. مرد بودن را به زن بودن ترجيه مي دهم و از نظر قواي بدني و ظاهر كاملا مردانه هستم اما گاهي به سرم مي زند كاش مي شد براي مدتي كوتاه زن بودن را هم تجربه كرد يا اگر دامن و ... لباس هاي رسمي من بودند جالب مي شد.
شخصي كفت اين كار زنانه پوشي است و ديگري گفت ف.ت.ي.ش است.
امشكلم چيست و گر اين كار را ادامه دهم چه مشكلاتي پيش مي آيد؟
مي خواهم از آقايان ديگر بپرسم آن ها حد اقل در بچگي پوشيرن لباس زنانه را تجربه كردند؟(تا مدتي فكر ميكردم همه اين تجربه را دارند!)
شخصي كفت اين كار زنانه پوشي است و ديگري گفت ف.ت.ي.ش است.
امشكلم چيست و گر اين كار را ادامه دهم چه مشكلاتي پيش مي آيد؟
مي خواهم از آقايان ديگر بپرسم آن ها حد اقل در بچگي پوشيرن لباس زنانه را تجربه كردند؟(تا مدتي فكر ميكردم همه اين تجربه را دارند!)