رنجش‌زدایی
در معنی لغوی، رنجش‌زدایی یعنی پاک‌کردن آلودگی‌های روحی از طریق رنجش حاصل‌شده. این رنجش می‌تواند از طریق خود فرد به‌وجود آمده باشد و یا از طریق شخص دیگری اما بدترین حالت رنجش، همان رنجش از خود می‌باشد، یعنی کاری‌کرده‌ایم که نباید می‌کردیم، حرفی زده‌ایم که نباید می‌گفتیم و... درواقع، بایدی را که برای خودمان گذشته‌ایم، نقض کرده‌ایم و اگر این دور، زیاد تکرار شود، به فرد احساس بیمارگونه (تحقیر خود) دست‌می‌دهد و هر حادثه‌ی کوچکی را اهانتی بزرگ می‌پندارد و به‌دنبال احساس تحقیرشدن، عکس‌العمل‌های بدی نسبت به دیگران، از او سر می‌زند، درنتیجه یک «دور باطل» به‌وجود می‌آید. خشمی که در نهان انبار می‌شود، چندین برابر خشم آشکار، قدرت دارد و به پرخاشگری، انتقام‌جویی و تخریب روابط منتهی می‌شود. به‌همین دلیل، فردی را که همیشه ساکت می‌دیدیم، یک‌باره فردی پرخاشگر می‌یابیم و به‌دنبال این پرخاشگری، بیماری‌های روان‌تنی نیز پدید می‌آید.
عوامل ایجاد رنجش
- داشتن توقعات و انتظارات نابه‌جا از خود و دیگران
ریشه‌ی توقعات، از خودایده‌آلی‌ست یعنی فرد به‌قدری از خود راضی‌ست و سطح توقعاتش بالاست که می‌رنجد و هر رنجشی، سطح توقع او را بالا‌می‌برد و این دور باطل، هم‌چنان ادامه می‌یابد و درنتیجه، حس دشمنی و انتقام در او رشد می‌کند و تبدیل به فردی عصبانی و تندخو می‌شود.
- خود‌کم‌بینی و احساس حقارت
فردی که از احساس حقارت رنج‌می‌برد، همیشه خود را با دیگران مقایسه می‌کند و در این مقایسه، دچار بیزاری از خود شده و مدام از خود ایراد می‌گیرد و می‌رنجد.
شیوه‌های رنجش‌زدایی
- شب پیش از خواب، فهرستی از رنجش‌هایی که در طول روز پیش‌آمده را یادداشت نمایید و یک‌به‌یک، آن‌ها را بررسی‌کنید و ببینید در کدام‌یک، خودتان مقصرید و در کدام رنجش، دیگران؛ البته با دیدی صادق، منصف و با شهامت.
- اگر از فردی رنجیده‌خاطر شده‌اید، به خصوصیات او توجه‌نمایید، البته همان‌طور که هست نه آن‌طور که خودتان می‌خواهید باشد! و تمام خصوصیات او را -چه مثبت و چه منفی- بپذیرید.
- خود را به‌جای طرف مقابل قرار‌دهید و موضوع رنجش را از دریچه‌ی دید او نگاه کنید، نه از دریچه‌ی دید خودتان.
ماهنامه شادکامی و موفقیت
در معنی لغوی، رنجش‌زدایی یعنی پاک‌کردن آلودگی‌های روحی از طریق رنجش حاصل‌شده. این رنجش می‌تواند از طریق خود فرد به‌وجود آمده باشد و یا از طریق شخص دیگری اما بدترین حالت رنجش، همان رنجش از خود می‌باشد، یعنی کاری‌کرده‌ایم که نباید می‌کردیم، حرفی زده‌ایم که نباید می‌گفتیم و... درواقع، بایدی را که برای خودمان گذشته‌ایم، نقض کرده‌ایم و اگر این دور، زیاد تکرار شود، به فرد احساس بیمارگونه (تحقیر خود) دست‌می‌دهد و هر حادثه‌ی کوچکی را اهانتی بزرگ می‌پندارد و به‌دنبال احساس تحقیرشدن، عکس‌العمل‌های بدی نسبت به دیگران، از او سر می‌زند، درنتیجه یک «دور باطل» به‌وجود می‌آید. خشمی که در نهان انبار می‌شود، چندین برابر خشم آشکار، قدرت دارد و به پرخاشگری، انتقام‌جویی و تخریب روابط منتهی می‌شود. به‌همین دلیل، فردی را که همیشه ساکت می‌دیدیم، یک‌باره فردی پرخاشگر می‌یابیم و به‌دنبال این پرخاشگری، بیماری‌های روان‌تنی نیز پدید می‌آید.
عوامل ایجاد رنجش
- داشتن توقعات و انتظارات نابه‌جا از خود و دیگران
ریشه‌ی توقعات، از خودایده‌آلی‌ست یعنی فرد به‌قدری از خود راضی‌ست و سطح توقعاتش بالاست که می‌رنجد و هر رنجشی، سطح توقع او را بالا‌می‌برد و این دور باطل، هم‌چنان ادامه می‌یابد و درنتیجه، حس دشمنی و انتقام در او رشد می‌کند و تبدیل به فردی عصبانی و تندخو می‌شود.
- خود‌کم‌بینی و احساس حقارت
فردی که از احساس حقارت رنج‌می‌برد، همیشه خود را با دیگران مقایسه می‌کند و در این مقایسه، دچار بیزاری از خود شده و مدام از خود ایراد می‌گیرد و می‌رنجد.
شیوه‌های رنجش‌زدایی
- شب پیش از خواب، فهرستی از رنجش‌هایی که در طول روز پیش‌آمده را یادداشت نمایید و یک‌به‌یک، آن‌ها را بررسی‌کنید و ببینید در کدام‌یک، خودتان مقصرید و در کدام رنجش، دیگران؛ البته با دیدی صادق، منصف و با شهامت.
- اگر از فردی رنجیده‌خاطر شده‌اید، به خصوصیات او توجه‌نمایید، البته همان‌طور که هست نه آن‌طور که خودتان می‌خواهید باشد! و تمام خصوصیات او را -چه مثبت و چه منفی- بپذیرید.
- خود را به‌جای طرف مقابل قرار‌دهید و موضوع رنجش را از دریچه‌ی دید او نگاه کنید، نه از دریچه‌ی دید خودتان.
ماهنامه شادکامی و موفقیت
شرح موضوع