مام‌ها براي پوست ضرر دارند؟
مام‌ها از محصول‌هايي هستند كه فروش آنها در تابستان بيشتر مي‌شود.آيا اين محصول براي پوست مضر است؟
دکتر محمدجواد ناظمی، متخصص پوست و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره این محصول های بهداشتی، توضیح های جالبی دارند که خواندنش خالی از لطف نیست.....آقای دکتر! دئودورانت ها و ضدعرق ها و به خصوص مام ها در تابستان زیاد استفاده می شوند. چگونه این مواد قادرند از ایجاد بوی بد پیشگیری کنند؟همه انسان های سالم به درجه های متفاوتی عرق می کنند؛ چرا که ترشح عرق ضمن تنظیم درجه حرارت بدن، خواص مفید دیگری هم دارد. بنابراین تقریبا همه ما به این محصول های بهداشتی نیاز داریم.و بعضی هایمان بیشتر؟بله، بعضی ها بیشتر.چون بعضی هایمان بیشتر عرق می کنیم. لفظ هیپرهیدروز به مواردی اطلاق می شود که مقدار ترشح عرق بیش از حد طبیعی است که گاهی نه تنها موجب آزار جسمی بلکه موجب صدمه های روحی و حتی شرمساری اجتماعی می شود. هیپرهیدروز اغلب به طور اتفاقی در مراجعه بیماران به کلینیک ها برای بیماری های دیگر توسط پزشک معالج تشخیص داده می شود.
حالا کدام یک از این محصول ها بهترند: ضدعر ق های محلول یا مام ها؟دئودورانت ها و ضدعرق ها به صورت فوم ها و فرمول های فراوان وجود دارند؛ مثل رول ها، ژل ها، حالت های چسب مانند، صابون و... که بسیاری از این محصول ها برای مصرف زیربغل هستند. اگر چه دئودورانت ها و ضدعرق ها دسته بزرگی از محصول های بهداشتی ـ آرایشی را در آمریکا تشکیل می دهند ولی تاثیر زیادی در بیماران با هیپرهیدروز (تعریق شدید) نداشته و اثر آنها نیز موقتی است.
اینکه عرق بعضی ها بدبوتر است، آیا به این خاطر نیست که آنها از مام استفاده نمی کنند؟نه! ممکن است این افراد زیادتر از حالت عادی عرق کنند ولی به علت تعداد کم افراد مبتلا به هیپرهیدروز (تعریق شدید) در جامعه، به نظر می رسد بعضی غذاها و نیز تعدادی از داروها می توانند موجب بوی بد بدن شوند.
برای این افراد مام ها جوابگو هستند؟نه؛ آنها باید دنبال درمان باشند. برای درمان تعریق شدید (هیپرهیدروز) راه های مختلفی وجود دارند ؛ مثلا آلومینیوم و سایر نمک های متالیک (فلزی) مثل زیرکونیوم که به علت انسداد مکانیکی غدد عرق موجب کاهش ترشح عرق می شوند.
درمان تزریقی هم وجود دارد؟بله، یکی از راه های فیزیکی در درمان تعریق شدید این است که آب معمولی و جریان الکتریکی برای تعویض یون های داخل غدد عرق و جدار آنها استفاده می شود.تزریق بوتولینوم نیز به علت کاهش ترشح غدد عرق از راه های کنترل است. استفاده از ترکیب های موضعی آنتی کولینرژیک که موجب کاهش ترشح می شوند نیز کمک درمانی است.جراحی و قطع اعصاب سمپاتیک تنه ای نیز از دیگر راه های درمانی است.
داروهای خوراکی چطور؟درمان های سیستمیک و استفاده از بعضی داروها مانند تعدادی از داروهای ضدافسردگی (سه حلقه ای ها) و آنتی کولینرژیک های خوراکی و حتی روان درمانی نیز هر کدام ضمن کنترل و کاهش غدد عرق عوارض دیگری دارند که گاهی مصرف آن در بیماران با مشکل هایی همراه است.
حالا اگر کسی نتوانست با مام ها جلوی عرق کردن را بگیرد، چه مشکلاتی پیدا می کند؟هیپرهیدروز ضمن ایجاد مشکل های اجتماعی، موجب کاهش اعتماد به نفس و ناتوانی شغلی و حتی به علت صدمه به کفش ها و البسه، موجب ضرر مالی نیز می شود.
آیا این واقعیت که می گویند بوی معطر مام نمی تواند بوی بد عرق بعضی ها را از بین ببرد، صحیح است؟بله؛عرق این افراد بسیار بد بو است و مبتلا به برم هیدروز هستند. برم هیدروز نیز شبیه هیپرهیدروز بوده ولی در این حالت غدد عرق بوی بدی داشته و نواحی گرفتار اغلب زیربغل و پاها هستند. اگر چه گرفتاری دو ناحیه مزبور از نظر ابتلای نوع غدد عرق متفاوت هستند، ولی در صورت ابتلای ثانوی به میکروب یا قارچ موجب بوی بد نواحی فوق می شوند. اگر چه قابل ذکر است که غدد عرق تنها عامل بوی بدن نیست و موارد دیگری چون سبوم (غدد چربی داخل پوست) و پوست سر عامل بوی بدن هستند.
برای خرید یک مام چه ویژگی هایی را باید در نظر بگیریم؟مصرف دئودورانت ها و ضدعرق ها به عنوان یک محصول آرایشی ـ بهداشتی در جامعه رواج داشته و افراد بالغ به خصوص خانم ها به طور فراوان و وسیع از این ترکیب ها استفاده می کنند که به صورت فرمول ها و مارک های مختلف و با رایحه های خوشبو و متفاوت در بازار موجود هستند. تهیه چنین محصول هایی راحت بوده و احتیاج به هیچ گونه نسخه ای نداشته و محدودیتی نیز برای مصرف آنها به عنوان محصول های آرایشی بهداشتی وضع نشده است. ترکیب ها و فرمولاسیون این محصول ها عمدتا شامل املاح آلومینیوم یا زیرکونیوم است که با غلظت های مختلف در کارخانه های مختلف تولید می شوند و نیز جهت از بین بردن میکروب ها آنتی بیوتیک های مختلفی به آنها اضافه می شوند و هر کدام دارای ترکیبات نگهدارنده ای هستند که از میکروبی شدن یا قارچی شدن یا فساد آنها در کوتاه مدت یا مدت تعیین شده جلوگیری می کنند و نیز هر مارکی اسانس و رایحه ای برای خوشبو شدن آنها به این محصول ها اضافه می کنند.
ممکن است کسی با استفاده مام در زیر بغلش دچار حساسیت و خارش شود؟خب، از آنجا که درجه حساسیت افراد متفاوت است، امکان چنین حساسیتی با هر ترکیبی وجود دارد و لازمه درمان این مشکل، قطع مصرف محصول و درمان اختصاصی است. شایع ترین عارضه ای که ممکن است ایجاد شود درماتیت های (التهاب های) موضعی ناشی از تحریک این مواد است که این مورد بیشتر در ارتباط با نمک های آلومینیوم یا آلومینیوم است که در نواحی زیربغل و گاه دست ها و پاها (محل های مصرف) ایجاد می شود. با کاهش دفعه های مصرف یا استفاده در ترکیبات ملایم تر از مارک دیگر و نیز استفاده از آن در پوست خشک شده و به خصوص شب ها که عرق کردن کمتر است ضمن اینکه موجب اثر بیشتر و عوارض کمتر می شود، آسیب کمتری نیز به البسه وارد می کند. در صورت بروز چنین التهابی استفاده از کِرِم های موضعی استرویید برای رفع مشکل و قطع محصول کمک می کند. پس لازم است از مصرف چنین محصول هایی به دفعات مکرر و زیاد و نیز در سطح وسیع و گسترده و عرق کرده پرهیز کرد.
گاهی با مصرف مام ها یک ضایعه گلوله ای شکل در زیر بغل ایجاد می شود که بعضی ها آن را با سرطان اشتباه می گیرند و نمی دانند ضایعه از کجا ناشی می شود. چرا؟ببینید؛ یک ترکیب که اغلب در دئودورانت ها وجود دارد زیرکونیوم است که ممکن است موجب این واکنش (گرانولوم زیرکونیوم) شود که به صورت یک ضایعه التهابی نسبتا سفت سلولی و تقریبا گرد و به اندازه چند میلی متر یا بزرگ تر بوده که در توده پوست زیر بغل به وجود می آید. این ضایعه ناشی از حساسیت تاخیری به ترکیب زیرکونیوم بوده و درصورت حدس چنین تشخیصی نمونه برداری (بیوپسی) از پوست توصیه می شود و در صورت اثبات بیماری احتیاج به درمان اختصاصی دارد ولی می توان اظهار کرد که باوجود مصرف بسیار زیاد چنین محصول هایی عوارض خیلی جدی تاکنون گزارش نشده و تعدادی نیز به صورت تئوری بوده است.
منبع : سلامت
مام‌ها از محصول‌هايي هستند كه فروش آنها در تابستان بيشتر مي‌شود.آيا اين محصول براي پوست مضر است؟
دکتر محمدجواد ناظمی، متخصص پوست و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره این محصول های بهداشتی، توضیح های جالبی دارند که خواندنش خالی از لطف نیست.....آقای دکتر! دئودورانت ها و ضدعرق ها و به خصوص مام ها در تابستان زیاد استفاده می شوند. چگونه این مواد قادرند از ایجاد بوی بد پیشگیری کنند؟همه انسان های سالم به درجه های متفاوتی عرق می کنند؛ چرا که ترشح عرق ضمن تنظیم درجه حرارت بدن، خواص مفید دیگری هم دارد. بنابراین تقریبا همه ما به این محصول های بهداشتی نیاز داریم.و بعضی هایمان بیشتر؟بله، بعضی ها بیشتر.چون بعضی هایمان بیشتر عرق می کنیم. لفظ هیپرهیدروز به مواردی اطلاق می شود که مقدار ترشح عرق بیش از حد طبیعی است که گاهی نه تنها موجب آزار جسمی بلکه موجب صدمه های روحی و حتی شرمساری اجتماعی می شود. هیپرهیدروز اغلب به طور اتفاقی در مراجعه بیماران به کلینیک ها برای بیماری های دیگر توسط پزشک معالج تشخیص داده می شود.
حالا کدام یک از این محصول ها بهترند: ضدعر ق های محلول یا مام ها؟دئودورانت ها و ضدعرق ها به صورت فوم ها و فرمول های فراوان وجود دارند؛ مثل رول ها، ژل ها، حالت های چسب مانند، صابون و... که بسیاری از این محصول ها برای مصرف زیربغل هستند. اگر چه دئودورانت ها و ضدعرق ها دسته بزرگی از محصول های بهداشتی ـ آرایشی را در آمریکا تشکیل می دهند ولی تاثیر زیادی در بیماران با هیپرهیدروز (تعریق شدید) نداشته و اثر آنها نیز موقتی است.
اینکه عرق بعضی ها بدبوتر است، آیا به این خاطر نیست که آنها از مام استفاده نمی کنند؟نه! ممکن است این افراد زیادتر از حالت عادی عرق کنند ولی به علت تعداد کم افراد مبتلا به هیپرهیدروز (تعریق شدید) در جامعه، به نظر می رسد بعضی غذاها و نیز تعدادی از داروها می توانند موجب بوی بد بدن شوند.
برای این افراد مام ها جوابگو هستند؟نه؛ آنها باید دنبال درمان باشند. برای درمان تعریق شدید (هیپرهیدروز) راه های مختلفی وجود دارند ؛ مثلا آلومینیوم و سایر نمک های متالیک (فلزی) مثل زیرکونیوم که به علت انسداد مکانیکی غدد عرق موجب کاهش ترشح عرق می شوند.
درمان تزریقی هم وجود دارد؟بله، یکی از راه های فیزیکی در درمان تعریق شدید این است که آب معمولی و جریان الکتریکی برای تعویض یون های داخل غدد عرق و جدار آنها استفاده می شود.تزریق بوتولینوم نیز به علت کاهش ترشح غدد عرق از راه های کنترل است. استفاده از ترکیب های موضعی آنتی کولینرژیک که موجب کاهش ترشح می شوند نیز کمک درمانی است.جراحی و قطع اعصاب سمپاتیک تنه ای نیز از دیگر راه های درمانی است.
داروهای خوراکی چطور؟درمان های سیستمیک و استفاده از بعضی داروها مانند تعدادی از داروهای ضدافسردگی (سه حلقه ای ها) و آنتی کولینرژیک های خوراکی و حتی روان درمانی نیز هر کدام ضمن کنترل و کاهش غدد عرق عوارض دیگری دارند که گاهی مصرف آن در بیماران با مشکل هایی همراه است.
حالا اگر کسی نتوانست با مام ها جلوی عرق کردن را بگیرد، چه مشکلاتی پیدا می کند؟هیپرهیدروز ضمن ایجاد مشکل های اجتماعی، موجب کاهش اعتماد به نفس و ناتوانی شغلی و حتی به علت صدمه به کفش ها و البسه، موجب ضرر مالی نیز می شود.
آیا این واقعیت که می گویند بوی معطر مام نمی تواند بوی بد عرق بعضی ها را از بین ببرد، صحیح است؟بله؛عرق این افراد بسیار بد بو است و مبتلا به برم هیدروز هستند. برم هیدروز نیز شبیه هیپرهیدروز بوده ولی در این حالت غدد عرق بوی بدی داشته و نواحی گرفتار اغلب زیربغل و پاها هستند. اگر چه گرفتاری دو ناحیه مزبور از نظر ابتلای نوع غدد عرق متفاوت هستند، ولی در صورت ابتلای ثانوی به میکروب یا قارچ موجب بوی بد نواحی فوق می شوند. اگر چه قابل ذکر است که غدد عرق تنها عامل بوی بدن نیست و موارد دیگری چون سبوم (غدد چربی داخل پوست) و پوست سر عامل بوی بدن هستند.
برای خرید یک مام چه ویژگی هایی را باید در نظر بگیریم؟مصرف دئودورانت ها و ضدعرق ها به عنوان یک محصول آرایشی ـ بهداشتی در جامعه رواج داشته و افراد بالغ به خصوص خانم ها به طور فراوان و وسیع از این ترکیب ها استفاده می کنند که به صورت فرمول ها و مارک های مختلف و با رایحه های خوشبو و متفاوت در بازار موجود هستند. تهیه چنین محصول هایی راحت بوده و احتیاج به هیچ گونه نسخه ای نداشته و محدودیتی نیز برای مصرف آنها به عنوان محصول های آرایشی بهداشتی وضع نشده است. ترکیب ها و فرمولاسیون این محصول ها عمدتا شامل املاح آلومینیوم یا زیرکونیوم است که با غلظت های مختلف در کارخانه های مختلف تولید می شوند و نیز جهت از بین بردن میکروب ها آنتی بیوتیک های مختلفی به آنها اضافه می شوند و هر کدام دارای ترکیبات نگهدارنده ای هستند که از میکروبی شدن یا قارچی شدن یا فساد آنها در کوتاه مدت یا مدت تعیین شده جلوگیری می کنند و نیز هر مارکی اسانس و رایحه ای برای خوشبو شدن آنها به این محصول ها اضافه می کنند.
ممکن است کسی با استفاده مام در زیر بغلش دچار حساسیت و خارش شود؟خب، از آنجا که درجه حساسیت افراد متفاوت است، امکان چنین حساسیتی با هر ترکیبی وجود دارد و لازمه درمان این مشکل، قطع مصرف محصول و درمان اختصاصی است. شایع ترین عارضه ای که ممکن است ایجاد شود درماتیت های (التهاب های) موضعی ناشی از تحریک این مواد است که این مورد بیشتر در ارتباط با نمک های آلومینیوم یا آلومینیوم است که در نواحی زیربغل و گاه دست ها و پاها (محل های مصرف) ایجاد می شود. با کاهش دفعه های مصرف یا استفاده در ترکیبات ملایم تر از مارک دیگر و نیز استفاده از آن در پوست خشک شده و به خصوص شب ها که عرق کردن کمتر است ضمن اینکه موجب اثر بیشتر و عوارض کمتر می شود، آسیب کمتری نیز به البسه وارد می کند. در صورت بروز چنین التهابی استفاده از کِرِم های موضعی استرویید برای رفع مشکل و قطع محصول کمک می کند. پس لازم است از مصرف چنین محصول هایی به دفعات مکرر و زیاد و نیز در سطح وسیع و گسترده و عرق کرده پرهیز کرد.
گاهی با مصرف مام ها یک ضایعه گلوله ای شکل در زیر بغل ایجاد می شود که بعضی ها آن را با سرطان اشتباه می گیرند و نمی دانند ضایعه از کجا ناشی می شود. چرا؟ببینید؛ یک ترکیب که اغلب در دئودورانت ها وجود دارد زیرکونیوم است که ممکن است موجب این واکنش (گرانولوم زیرکونیوم) شود که به صورت یک ضایعه التهابی نسبتا سفت سلولی و تقریبا گرد و به اندازه چند میلی متر یا بزرگ تر بوده که در توده پوست زیر بغل به وجود می آید. این ضایعه ناشی از حساسیت تاخیری به ترکیب زیرکونیوم بوده و درصورت حدس چنین تشخیصی نمونه برداری (بیوپسی) از پوست توصیه می شود و در صورت اثبات بیماری احتیاج به درمان اختصاصی دارد ولی می توان اظهار کرد که باوجود مصرف بسیار زیاد چنین محصول هایی عوارض خیلی جدی تاکنون گزارش نشده و تعدادی نیز به صورت تئوری بوده است.
منبع : سلامت
شرح موضوع