ترك خوردن پوست و روش های درمان آن
بعضی افراد با دست هایشان همه کار می کنند: باغبانی، نازک کاری، تعمیر اتومبیل، آشپزی، و نظافت. اما دست هایشان را با مواد از بین برندهٔ رطوبت مثل خاک، حلال ها، و صابون پاک می کنند و پوستشان خیلی زود ترک می خورد. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، پوست ترک خورده مانند بستر یک رود خشک است و علت هر دو هم بی آبی است. ترک خوردن پوست با از بین رفتن آب سطح بدن شروع شده و لایه هائی از سلول های خشک شده به جای می ماند. پوست بی آب مانند ناخن شکننده است، و مانند آن به سادگی خم نمی شود و ترک بر می دارد. رطوبت کم علت اصلی خشکی پوست است. همانطور که بیابان گردها می دانند، هوای خشک رطوبت پوست را می گیرد. اما گرم کردن زیاد خانه در هر جائی هوای درون خانه را مانند بیابان کرده و رطوبت پوست را از بین می برد. این دلیل عمدهٔ ترک خوردن پوست در زمستان است. رطوبت پوست در برخورد با مواد محرک مثل شوینده ها، عطرها، خوشبوکننده ها، الکل، و پاک کننده های لاک ناخن از بین می رود. می توان از تماس با این مواد خشک کنندهٔ خانگی اجتناب کرد، ولی برخی افراد هر روز با رطوبت گیری هائی مثل رنگ ها، حلال ها و دیگر مواد شیمیائی کار می کنند. برخی ناراحتی ها، مثل پسوریاز، اکزما، و برخی واکنش های آلرژیائی، باعث ضخیم شدن، خشک شدن و ترک خوردن پوست می شوند. پینه های ضخیم و خشک هم زیاد چاک می خورند.
ترک خوردن پوست دست و پاها محل های شابع ترک خوردن پوست هستند. اما ترک پوست در همه جا، مخصوصاً در پوست ظریف ساق، ساعد و گونه ها هم ممکن است دیده شود. ترک پوست را در هر جا باشد، با درمان درست می توان از بین برد. مرطوب کننده بزنید. با استفاده از کرم های مرطوب کننده رطوبت را در ناحیهٔ ترک خورده حبس کنید.
فراموش نکنید که شستن باید کوتاه مدت (کمتر از پنج دقیقه در روز) باشد چون تماس بیش از حد با آب چربی پوست را برداشته و آن را خشک تر می کند. در صورت لزوم پزشک مرطوب کنندهٔ قوی تری را تجویز می کند. چندین بار پوست ترک خورده را در آب ولرم نرم کنید. ولی مرطوب کننده به آن نزنید. وقتی پوست نرم شد، فوراً روی آن را با ماده ای روغنی مثل وازلین بپوشانید. ملایم بشوئید. هنگام شستشو از آب داغ دوری کرده و از صابون چرب استفاده کنید. زدن محلول نگاهدارندهٔ رطوبت بر پوست هم مفید است. دستکش بپوشید. اگر پوست شما مستعد ترک خوردن است، هنگام کار با آب و صابون یا مواد شیمیائی دستکش لاستیکی بپوشید. اوره بزنید. کرم ها و محلول های حاوی اوره یا اسیدهای آلفا هیدروکسی برای رفع خشکی پوست مناسبند. استفاده از اینها ترک های پوستی را برطرف کرده و از ترک خوردن بیشتر جلوگیری می کند.
در صورتی که موارد زیر برای شما اتفاق افتاد حتما به پزشک مراجعه کنید :
- همواره پوست دست و یا پا ترک خورده است.
- بیماری وجود دارد و پوست پا ترک می خورد.
- ناحیهٔ ترک خورده گرم یا ناسور است، متورم یا قرمز شده، یا چرک یا مایع تراوش می کند.
- پوست ناحیهٔ پائین پا مانند فلس ماهی شده است.
- درمان ترک خوردن پوست بعد از سه هفته مؤثر واقع نشده است.
ایمیل دریافتی از مجله پزشکی پرشین استار
بعضی افراد با دست هایشان همه کار می کنند: باغبانی، نازک کاری، تعمیر اتومبیل، آشپزی، و نظافت. اما دست هایشان را با مواد از بین برندهٔ رطوبت مثل خاک، حلال ها، و صابون پاک می کنند و پوستشان خیلی زود ترک می خورد. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، پوست ترک خورده مانند بستر یک رود خشک است و علت هر دو هم بی آبی است. ترک خوردن پوست با از بین رفتن آب سطح بدن شروع شده و لایه هائی از سلول های خشک شده به جای می ماند. پوست بی آب مانند ناخن شکننده است، و مانند آن به سادگی خم نمی شود و ترک بر می دارد. رطوبت کم علت اصلی خشکی پوست است. همانطور که بیابان گردها می دانند، هوای خشک رطوبت پوست را می گیرد. اما گرم کردن زیاد خانه در هر جائی هوای درون خانه را مانند بیابان کرده و رطوبت پوست را از بین می برد. این دلیل عمدهٔ ترک خوردن پوست در زمستان است. رطوبت پوست در برخورد با مواد محرک مثل شوینده ها، عطرها، خوشبوکننده ها، الکل، و پاک کننده های لاک ناخن از بین می رود. می توان از تماس با این مواد خشک کنندهٔ خانگی اجتناب کرد، ولی برخی افراد هر روز با رطوبت گیری هائی مثل رنگ ها، حلال ها و دیگر مواد شیمیائی کار می کنند. برخی ناراحتی ها، مثل پسوریاز، اکزما، و برخی واکنش های آلرژیائی، باعث ضخیم شدن، خشک شدن و ترک خوردن پوست می شوند. پینه های ضخیم و خشک هم زیاد چاک می خورند.
ترک خوردن پوست دست و پاها محل های شابع ترک خوردن پوست هستند. اما ترک پوست در همه جا، مخصوصاً در پوست ظریف ساق، ساعد و گونه ها هم ممکن است دیده شود. ترک پوست را در هر جا باشد، با درمان درست می توان از بین برد. مرطوب کننده بزنید. با استفاده از کرم های مرطوب کننده رطوبت را در ناحیهٔ ترک خورده حبس کنید.
فراموش نکنید که شستن باید کوتاه مدت (کمتر از پنج دقیقه در روز) باشد چون تماس بیش از حد با آب چربی پوست را برداشته و آن را خشک تر می کند. در صورت لزوم پزشک مرطوب کنندهٔ قوی تری را تجویز می کند. چندین بار پوست ترک خورده را در آب ولرم نرم کنید. ولی مرطوب کننده به آن نزنید. وقتی پوست نرم شد، فوراً روی آن را با ماده ای روغنی مثل وازلین بپوشانید. ملایم بشوئید. هنگام شستشو از آب داغ دوری کرده و از صابون چرب استفاده کنید. زدن محلول نگاهدارندهٔ رطوبت بر پوست هم مفید است. دستکش بپوشید. اگر پوست شما مستعد ترک خوردن است، هنگام کار با آب و صابون یا مواد شیمیائی دستکش لاستیکی بپوشید. اوره بزنید. کرم ها و محلول های حاوی اوره یا اسیدهای آلفا هیدروکسی برای رفع خشکی پوست مناسبند. استفاده از اینها ترک های پوستی را برطرف کرده و از ترک خوردن بیشتر جلوگیری می کند.
در صورتی که موارد زیر برای شما اتفاق افتاد حتما به پزشک مراجعه کنید :
- همواره پوست دست و یا پا ترک خورده است.
- بیماری وجود دارد و پوست پا ترک می خورد.
- ناحیهٔ ترک خورده گرم یا ناسور است، متورم یا قرمز شده، یا چرک یا مایع تراوش می کند.
- پوست ناحیهٔ پائین پا مانند فلس ماهی شده است.
- درمان ترک خوردن پوست بعد از سه هفته مؤثر واقع نشده است.
ایمیل دریافتی از مجله پزشکی پرشین استار
شرح موضوع