بهترين روش براي تميز كردن زخم، شست وشوي آن با آب و صابون و ضدعفوني با محلول بتادين است
زخم‌هاي پوستي را جدي بگيريد
جام جم آنلاين: آيا تا به حال براي شما اتفاق افتاده است كه هنگام كار با چاقو يا كارد آشپزخانه دست خود را ببريد؟ آيا مي‌دانيد در اين زمان بهترين اقدام كدام است؟
به طور كلي زخم‌ها به 2 نوع تقسيم مي‌شوند؛ زخم باز و زخم بسته. زخم باز، به جراحتي در پوست گويند كه موجب خونريزي خارجي قابل رويت گردد. زخم بسته نيز به جراحتي گفته مي‌شود كه زيرجلدي بوده و پوست پاره نشده و خوني هم خارج نمي‌شود.زخم‌هاي باز انواع مختلفي دارند و مي‌توانند با هرگونه ميكروارگانيسمي آلوده شوند.
ميكروب‌ها ممكن است از طريق جسم خارجي آسيب‌رساننده، هوا، تنفس يا اجسام فرورفته در زخم منتقل شوند. در اين مرحله ميكروب‌ها مي‌توانند به سرعت به لايه‌هاي عمقي‌تر پوست گسترش يافته و وارد گره‌هاي لنفاوي شوند و از اين مسير تا سراسر بدن گسترش پيدا كنند. معمولا خونريزي از زخم ميتواند كمي از آلودگي زخم را خارج كرده و به واسطه انتقال گلبول‌هاي سفيد به سطح زخم با ميكروب‌هاي باقيمانده به مقابله بپردازد. اگر كثيفي و بافت مرده در زخم باقي بماند ميتواند باعث گسترش عفونت در سرتاسر بدن شود. در چنين مواردي خط بروز كزاز نيز زياد مي‌شود. هر زخمي كه در عرض 48 ساعت رو به بهبودي نرود در معرض خطر بيشتري براي عفوني شدن است.
در چنين مواقعي زخم عفوني شده داراي علائم و نشانه‌هايي چون تورم و قرمزي اطراف زخم، احساس گرمي، درد ضربان‌دار، ترشح چرك و تورم غدد لنفاوي (گردن، زير بغل يا كشاله ران) است. در اين مرحله ديدن يك يا چند خط قرمز كه از زخم به طرف قلب مي‌رود، علامت خيلي خطرناكي است و نشان مي‌دهد كه عفونت در حال گسترش است و ميتواند باعث مرگ شود. اگر تب، لرز، تعريق، تشنگي و ... رخ دهد، عفونت به گردش خون راه پيدا كرده كه به آن مسموميت خون گويند. در اين هنگام مصدوم بايد بلافاصله به بيمارستان مراجعه كند.
چه بايد كرد؟
1 ـ در خونريزي زخم از چند گاز استريل يا يك دستمال تميز يا اگر هيچ كدام در دسترس نبود از دستتان براي وارد كردن فشار بر روي زخم استفاده كنيد و عضو آسيب‌ديده را حداقل به ميزان 20 سانتيمتر همزمان با اعمال فشار، بالا نگه داريد.
2 ـ اگر خونريزي مهار نشد هرگز پوشش روي زخم را برنداريد. براي بندآوردن خونريزي گاز يا دستمال بيشتري روي پوشش قبلي زخم قرار دهيد.
3 ـ لبه‌هاي زخم را به هم نزديك كرده و با استفاده از محلول‌هاي شستشو، زخم را ضدعفوني و آن را پانسمان و بانداژ كنيد.
4 ـ در صورتي كه زخم عميق، خونريزي شديد و دو لبه زخم به هم نمي‌رسد در كوتاه‌ترين زمان ممكن براي انجام بخيه به بيمارستان مراجعه كنيد. بخيه زدن به جوش‌خوردن سريع زخم كمك كرده و احتمال عفونت و جاي زخم وسيع را كم مي‌كند.
محلول‌هاي ضدعفوني‌كننده جهت استريل زخم
از سه محلول زير، اغلب براي ضدعفوني كردن محل زخم استفاده مي‌شود.
بتادين (پوويدون آيوداين): اين محلول به عنوان يك ميكروب‌كش شناخته شده و تقريبا روي تمام انواع باكتري‌ها، ويروس‌ها، قارچ‌ها و ساير ميكروارگانيسم‌ها اثر دارد و موجب از بين رفتن آنها مي‌شود. نكته بسيار مهم آن كه اين محلول تا زماني كه روي پوست خشك نشود هيچ اثري ندارد. اين محلول به دليل دارا بودن يد ممكن است موجب حساسيت پوست در برخي افراد شود. از طرف ديگر اين محلول همان‌قدر كه ميتواند ميكروب‌ها را نابود سازد، سلول‌هاي بدن را هم از بين مي‌برد. بنابراين در مصرف آن زياده‌روي نكنيد.
ساولن (ستريميدث): اين محلول به عنوان يك باكتري‌كش شناخته شده و به صورت غليظ شده به فروش مي‌رسد. از اين محلول معمولا براي ضدعفوني ابزار پزشكي استفاده مي‌شود.برخي متخصصان به كار بردن ساولن را به عنوان يك محلول ضدعفوني‌كننده زخم مجاز نمي‌دانند.
الكل: يك محلول متوقف‌كننده رشد سلول‌ها محسوب مي‌شود. اثر الكل متيليك 70 درصد از اثر بتادين بر پوست كمتر است. الكل به دليل ملكول‌هاي كوچك به راحتي از پوست و مخاطات جذب بدن شده و ممكن است مسموميت ناشي از الكل روي دهد.
نكته: بهترين روش براي تميز كردن زخم، شستشوي آن با آب و صابون و در صورت لزوم ضدعفوني با محلول بتادين است.
منبع : http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100889696747
زخم‌هاي پوستي را جدي بگيريد
جام جم آنلاين: آيا تا به حال براي شما اتفاق افتاده است كه هنگام كار با چاقو يا كارد آشپزخانه دست خود را ببريد؟ آيا مي‌دانيد در اين زمان بهترين اقدام كدام است؟
به طور كلي زخم‌ها به 2 نوع تقسيم مي‌شوند؛ زخم باز و زخم بسته. زخم باز، به جراحتي در پوست گويند كه موجب خونريزي خارجي قابل رويت گردد. زخم بسته نيز به جراحتي گفته مي‌شود كه زيرجلدي بوده و پوست پاره نشده و خوني هم خارج نمي‌شود.زخم‌هاي باز انواع مختلفي دارند و مي‌توانند با هرگونه ميكروارگانيسمي آلوده شوند.
ميكروب‌ها ممكن است از طريق جسم خارجي آسيب‌رساننده، هوا، تنفس يا اجسام فرورفته در زخم منتقل شوند. در اين مرحله ميكروب‌ها مي‌توانند به سرعت به لايه‌هاي عمقي‌تر پوست گسترش يافته و وارد گره‌هاي لنفاوي شوند و از اين مسير تا سراسر بدن گسترش پيدا كنند. معمولا خونريزي از زخم ميتواند كمي از آلودگي زخم را خارج كرده و به واسطه انتقال گلبول‌هاي سفيد به سطح زخم با ميكروب‌هاي باقيمانده به مقابله بپردازد. اگر كثيفي و بافت مرده در زخم باقي بماند ميتواند باعث گسترش عفونت در سرتاسر بدن شود. در چنين مواردي خط بروز كزاز نيز زياد مي‌شود. هر زخمي كه در عرض 48 ساعت رو به بهبودي نرود در معرض خطر بيشتري براي عفوني شدن است.
در چنين مواقعي زخم عفوني شده داراي علائم و نشانه‌هايي چون تورم و قرمزي اطراف زخم، احساس گرمي، درد ضربان‌دار، ترشح چرك و تورم غدد لنفاوي (گردن، زير بغل يا كشاله ران) است. در اين مرحله ديدن يك يا چند خط قرمز كه از زخم به طرف قلب مي‌رود، علامت خيلي خطرناكي است و نشان مي‌دهد كه عفونت در حال گسترش است و ميتواند باعث مرگ شود. اگر تب، لرز، تعريق، تشنگي و ... رخ دهد، عفونت به گردش خون راه پيدا كرده كه به آن مسموميت خون گويند. در اين هنگام مصدوم بايد بلافاصله به بيمارستان مراجعه كند.
چه بايد كرد؟
1 ـ در خونريزي زخم از چند گاز استريل يا يك دستمال تميز يا اگر هيچ كدام در دسترس نبود از دستتان براي وارد كردن فشار بر روي زخم استفاده كنيد و عضو آسيب‌ديده را حداقل به ميزان 20 سانتيمتر همزمان با اعمال فشار، بالا نگه داريد.
2 ـ اگر خونريزي مهار نشد هرگز پوشش روي زخم را برنداريد. براي بندآوردن خونريزي گاز يا دستمال بيشتري روي پوشش قبلي زخم قرار دهيد.
3 ـ لبه‌هاي زخم را به هم نزديك كرده و با استفاده از محلول‌هاي شستشو، زخم را ضدعفوني و آن را پانسمان و بانداژ كنيد.
4 ـ در صورتي كه زخم عميق، خونريزي شديد و دو لبه زخم به هم نمي‌رسد در كوتاه‌ترين زمان ممكن براي انجام بخيه به بيمارستان مراجعه كنيد. بخيه زدن به جوش‌خوردن سريع زخم كمك كرده و احتمال عفونت و جاي زخم وسيع را كم مي‌كند.
محلول‌هاي ضدعفوني‌كننده جهت استريل زخم
از سه محلول زير، اغلب براي ضدعفوني كردن محل زخم استفاده مي‌شود.
بتادين (پوويدون آيوداين): اين محلول به عنوان يك ميكروب‌كش شناخته شده و تقريبا روي تمام انواع باكتري‌ها، ويروس‌ها، قارچ‌ها و ساير ميكروارگانيسم‌ها اثر دارد و موجب از بين رفتن آنها مي‌شود. نكته بسيار مهم آن كه اين محلول تا زماني كه روي پوست خشك نشود هيچ اثري ندارد. اين محلول به دليل دارا بودن يد ممكن است موجب حساسيت پوست در برخي افراد شود. از طرف ديگر اين محلول همان‌قدر كه ميتواند ميكروب‌ها را نابود سازد، سلول‌هاي بدن را هم از بين مي‌برد. بنابراين در مصرف آن زياده‌روي نكنيد.
ساولن (ستريميدث): اين محلول به عنوان يك باكتري‌كش شناخته شده و به صورت غليظ شده به فروش مي‌رسد. از اين محلول معمولا براي ضدعفوني ابزار پزشكي استفاده مي‌شود.برخي متخصصان به كار بردن ساولن را به عنوان يك محلول ضدعفوني‌كننده زخم مجاز نمي‌دانند.
الكل: يك محلول متوقف‌كننده رشد سلول‌ها محسوب مي‌شود. اثر الكل متيليك 70 درصد از اثر بتادين بر پوست كمتر است. الكل به دليل ملكول‌هاي كوچك به راحتي از پوست و مخاطات جذب بدن شده و ممكن است مسموميت ناشي از الكل روي دهد.
نكته: بهترين روش براي تميز كردن زخم، شستشوي آن با آب و صابون و در صورت لزوم ضدعفوني با محلول بتادين است.
منبع : http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100889696747
شرح موضوع