در احادیث آمده است که پنج میوه از بهشت آمده است: انار ، سیب ، به ، انگور و رطب.
خصوصیات کلی به
سرزمین میوه به، بین دریای خزر و دریای سیاه است، جایی که رشته کوه های کاکاسس (Caucasus) ، شمال ترکیه را به ایران پیوند می دهد.
بیشتر از 4000 سال است که درخت به، در آسیا و مدیترانه می روید. درخت به، برای رویش به دمای کمتر از 7 درجه سانتیگراد احتیاج دارد. در بهار گل های درخت به درمی آیند که رنگ صورتی یا سفید هستند. به، جزو خانواده گلابی و سیب می باشد. ظاهر میوه به، شبیه سیب زرد یا گلابی است.
مزه و طعم میوه به، شبیه سیب است. میوه به کمی خشک، سفت، ترش و شیرین می باشد. مارمالاد، مربا و ژله به بسیار فراوان است.
میوه به همانند سیب، در حین پختن پکتین تولید می کند. پکتین باعث سفت شدن به می شود.
زمانی که چینی ها دارچین و ریواس را و هندی ها نارگیل را برای تجارت می بردند، ایرانی ها (به خصوص اصفهانی ها) به، سیب و زعفران را به کشورهای دیگر می بردند.
در کشورهای خاورمیانه میوه به، یک غذای معمول بود که هم به صورت خام و هم به صورت پخته خورده می شد.
اگر میوه به نرسیده باشد، آن را در دمای اتاق قرار می دهند تا تمام میوه به رنگ زرد درآید و بو دار شود.
حال اگر می خواهید میوه به رسیده را چند روز نگه دارید، آن را در یخچال قرار دهید، ولی به را کنار سیب یا گلابی نگذارید، زیرا ممکن است بوی خوش آن بر روی میوه های دیگر اثر بگذارد.
میوه به را به صورت آبپز و بخارپز تهیه کرده و به عنوان غذا یا دسر مصرف می کنند.
عقاید مردم در مورد میوه به
* در زمان قدیم، زنان دانه به را می کوبیدند و در مقداری آب خیس می کردند و از لعاب به دست آمده ی آن، برای لوله کردن مو و صاف نگه داشتن آن استفاده می نمودند.
* در یونان، افراد به عنوان تشریفات ازدواج از میوه به استفاده می کردند. آنها میوه به را به طرف ارابه عروس و داماد پرت می کردند. آنها بر این عقیده بودند که میوه به نشانه ای از باروری است و آن را به الهه عشق خود تقدیم می کردند.
* در روم یکی از طبیعی دان ها، میوه به را با نام های سیب طلایی، سیب گنجشکی و همینطور سیب مست خوانده بود.
* یک نظریه در مورد به این بود که اگر زنان باردار میوه به را زیاد بخورند، بچه آنها نابغه خواهد شد.
* به علت آنکه میوه به دارای خاصیت اسیدی است، در کشورهایی مثل آلمان و آفریقای جنوبی که غذاهای چرب بیشتر می خورند، شناخته شده است.
* اروپایی ها بر این باورند که میوه به، به هضم گوشت کمک می کند، به همین دلیل با گوشت های چرب، به سرو می شود.
مواد مغذی موجود در به
میوه به دارای مقدار زیادی فیبر غذایی، پتاسیم ، قند و ویتامین C می باشد. این میوه فاقد چربی است.
به طور کلی، یک عدد میوه به با وزن 92 گرم، دارای 52 کیلوکالری، 0/37 گرم پروتئین، 0/09 گرم چربی ، 14/08 گرم کربوهیدرات ، 1/7 گرم فیبر و 0 میلی گرم کلسترول می باشد. بیشترین املاح موجود در به، پتاسیم و فسفر و کمترین آنها روی است. بیشترین ویتامین ها در به، ویتامین C و بعد از آن ویتامین A می باشد.
فواید خوردن به:
اثرات مثبت بر فکر و ذهن
تجدید و احیای روحیه
خوشحال بودن
از بین برنده افسردگی ناشی از انواع سردردها
تقویت کننده قلب، کبد و معده
مفید برای زخم معده
تحریک کننده اشتها
نرم کننده سینه
ادرارآور
کمک به هضم غذا
جلوگیری از التهاب پلک و استراحت چشمان خسته ؛ به این طریق که چند قاچ به تازه را روی محل درد قرار دهید.
از بین برنده بوی بد دهان
خوشبوکردن اتاق
مفید برای کاهش وزن، به دلیل دارا بودن مقدار زیادی فیبر. اگر شما قصد افزایش وزن دارید، میوه به را مصرف نکنید.
ضد سرطان به علت آنکه این میوه دارای آنتی اکسیدان می باشد.
کمک به پایین آوردن کلسترول خون
کمک به پایین آوردن فشار خون، به خاطر دارا بودن پتاسیم
کاهش خطرات بیماری های قلبی، به خاطر دارا بودن ویتامین C
تحقیقات نشان داده است که میوه به ممکن است خاصیت ضد ویروسی نیز داشته باشند.
خواص آب به
جلوی خون ریزی را می گیرد.
جلوی تهوع و استفراغ غیر ارادی را می گیرد.
سردرد را برطرف می کند.
از بین برنده تشنگی می باشد.
خواص هسته میوه به (به دانه)
برای درمان ذات الریه، گلودرد، صدای گرفته و خشن مفید است.
ضد تب
مفید برای اسهال
لعاب به دانه برای ترمیم زخم ها و سوختگی پوست در اثر آتش بسیار مفید است.
جویدن به دانه برای رفع کندی دندان ها و برای تقویت نیروی جنسی در گرم مزاج ها مفید است.
روغن به را چگونه می توان به دست آورد و چه خواصی دارد؟
به را کاملا بپزید و آب آن را بگیرید و آن را با روغن زیتون بجوشانید، آن قدر که آب آن تبخیر شود و فقط روغن بماند. به این ترتیب روغن به بدست می آید.
روغن به، برای جلوگیری از عرق کردن، سرگیجه، وزوز گوش و تقویت معده و کبد و قلب بسیار مفید است.
خاصیت مربای به
مربای به با عسل برای سلامتی بسیار مفید است و برای تقویت سینه استفاده می گردد.
خدا را شکر که همه نعمت در اختیار ما گذاشته است. این ما هستیم که قدر این نعمات را باید بدانیم.
مریم سجادپور- کارشناس علوم تغذیه
منبع:
http://www.tebyan.net/nutrition_health/(foods)/fruits/winter_fruits/2009/1/19/83664.html
اسم من ( به ) است !
من منبع ویتامین هاى مختلف هستم . به من بهى و آبى هم مى گویند و اعراب مرا (سفرجل ) مى خوانند. ز
ادگاه اولیه ى من ایران است و در نام لاتینى من كلمه ایرانى به چشم مى خورد. من داراى انواع جنگلى ، ترش ، شیرین و میخوش هستم .
بهترین نوع من پیوندى است، كه آنرا روى تنه ى زالزالك پیوند كرده باشند. نوع جنگلى من گس است و آن را (به شغال) مى خوانند. که این نوع به قابل خوردن نیست . و
لى به دانه ى آن بهتر از دانه ى پیوندى است . من داراى ویتامین هاى
A ،B ، E و B6 بوده همچنین داراى آهك و تانن هستم .از این رو براى مبتلایان به امراض سل غذاى مطلوبى مى باشم .
آب جوشانده و پخته ى من مقوى و قابض است.
آب میوه من ملین بوده و در كوچك كردن شكم مؤثر است .
شربت ساده ى من كه به شربت به معروف است ،
براى درمان ورم روده مفید مى باشد. شربت به لیمو مقوى قلب و معده بوده، در نتیجه ایجاد سرور مى نماید.
آش من غذاى گوارایى براى امراض معدى است و (خورش به ) نیز همتاى آن مى باشد.
آب میوه ى من براى معالجه اسهال خونى و خونریزى معدى تجویز شده است و دم كرده ى شكوفه ى من (سى گرم در لیتر) سرفه را تسكین مى دهد.
اگر پوست میوه ى مرا پانزده روز در الكل خیس كنند، و با آب آن صورت را مالش دهند، چین و چروك را از بین مى برد.
وجود ویتامین هاى ب موجود درمن سبب شده است كه اعصاب را تقویت كنم و جوانى را پایدار سازم. نوع ترش من در تقویت معده بهتر از شیرین است .
نوع شیرین من مسرور كننده و مقوى معده است . همچنین ادرار را زیاد مى كند. زیاده روى در خوردن به ترش باعث ایجاد اسهال می شود.
عصاره ى میوه من مانع خونریزى وتشنگى است.
خوردن میوه خام من جهت معالجه وسواس و تسكین دردسر و آبریزش بینى و تقویت كبد و معده مفید مى باشد و اشتها را زیاد مى كند.
بهترین خاصیت میوه ى من حفظ جنین از سقط است و نوزاد را خوش آب و رنگ مى نمایم .
میوه من بوى بد دهان را از بین مى برد. یرقان را معالجه مى نماید و التهاب معده را تسكین مى دهد و براى تسكین درد قسمت بالاى معده توصیه شده است .
میوه من از ویار زنان آبستن جلوگیرى مى كند. اگر میوه ى مرا زیر آتش تنورى نمایید، به حدى كه رنگ آن تیره شود و بخورید اسهال مزمن را معالجه مى كند.
مرباى من با آب نعناع براى جلوگیرى از تهوع به كار مى رود، شكوفه ى تازه من مسكن سینه، مسكن درد سر و تهوع است . مقوى قلب ومعده بوده ، و اثرى نیكو دارد. مرباى میوه من جهت نرم كردن و درمان سرفه و تنگ نفس سودبخش مى باشد.
ضماد میوه و برگ درخت من جهت فروبردن ورم هاى گرم ، مخصوصا ورم چشم مفید است . از این ضماد مى توان براى رفع سوزش محل نیش حشرات سمى استفاده نمود. ضماد برگ من به تنهایى جهت معالجه زخم هاى چركى مفید مى باشد.
منبع:
http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/(Foods)/fruits/winter_fruits/2006/1/11/14893.html
خصوصیات کلی به
سرزمین میوه به، بین دریای خزر و دریای سیاه است، جایی که رشته کوه های کاکاسس (Caucasus) ، شمال ترکیه را به ایران پیوند می دهد.
بیشتر از 4000 سال است که درخت به، در آسیا و مدیترانه می روید. درخت به، برای رویش به دمای کمتر از 7 درجه سانتیگراد احتیاج دارد. در بهار گل های درخت به درمی آیند که رنگ صورتی یا سفید هستند. به، جزو خانواده گلابی و سیب می باشد. ظاهر میوه به، شبیه سیب زرد یا گلابی است.
مزه و طعم میوه به، شبیه سیب است. میوه به کمی خشک، سفت، ترش و شیرین می باشد. مارمالاد، مربا و ژله به بسیار فراوان است.
میوه به همانند سیب، در حین پختن پکتین تولید می کند. پکتین باعث سفت شدن به می شود.
زمانی که چینی ها دارچین و ریواس را و هندی ها نارگیل را برای تجارت می بردند، ایرانی ها (به خصوص اصفهانی ها) به، سیب و زعفران را به کشورهای دیگر می بردند.
در کشورهای خاورمیانه میوه به، یک غذای معمول بود که هم به صورت خام و هم به صورت پخته خورده می شد.
اگر میوه به نرسیده باشد، آن را در دمای اتاق قرار می دهند تا تمام میوه به رنگ زرد درآید و بو دار شود.
حال اگر می خواهید میوه به رسیده را چند روز نگه دارید، آن را در یخچال قرار دهید، ولی به را کنار سیب یا گلابی نگذارید، زیرا ممکن است بوی خوش آن بر روی میوه های دیگر اثر بگذارد.
میوه به را به صورت آبپز و بخارپز تهیه کرده و به عنوان غذا یا دسر مصرف می کنند.
عقاید مردم در مورد میوه به
* در زمان قدیم، زنان دانه به را می کوبیدند و در مقداری آب خیس می کردند و از لعاب به دست آمده ی آن، برای لوله کردن مو و صاف نگه داشتن آن استفاده می نمودند.
* در یونان، افراد به عنوان تشریفات ازدواج از میوه به استفاده می کردند. آنها میوه به را به طرف ارابه عروس و داماد پرت می کردند. آنها بر این عقیده بودند که میوه به نشانه ای از باروری است و آن را به الهه عشق خود تقدیم می کردند.
* در روم یکی از طبیعی دان ها، میوه به را با نام های سیب طلایی، سیب گنجشکی و همینطور سیب مست خوانده بود.
* یک نظریه در مورد به این بود که اگر زنان باردار میوه به را زیاد بخورند، بچه آنها نابغه خواهد شد.
* به علت آنکه میوه به دارای خاصیت اسیدی است، در کشورهایی مثل آلمان و آفریقای جنوبی که غذاهای چرب بیشتر می خورند، شناخته شده است.
* اروپایی ها بر این باورند که میوه به، به هضم گوشت کمک می کند، به همین دلیل با گوشت های چرب، به سرو می شود.
مواد مغذی موجود در به
میوه به دارای مقدار زیادی فیبر غذایی، پتاسیم ، قند و ویتامین C می باشد. این میوه فاقد چربی است.
به طور کلی، یک عدد میوه به با وزن 92 گرم، دارای 52 کیلوکالری، 0/37 گرم پروتئین، 0/09 گرم چربی ، 14/08 گرم کربوهیدرات ، 1/7 گرم فیبر و 0 میلی گرم کلسترول می باشد. بیشترین املاح موجود در به، پتاسیم و فسفر و کمترین آنها روی است. بیشترین ویتامین ها در به، ویتامین C و بعد از آن ویتامین A می باشد.
فواید خوردن به:
اثرات مثبت بر فکر و ذهن
تجدید و احیای روحیه
خوشحال بودن
از بین برنده افسردگی ناشی از انواع سردردها
تقویت کننده قلب، کبد و معده
مفید برای زخم معده
تحریک کننده اشتها
نرم کننده سینه
ادرارآور
کمک به هضم غذا
جلوگیری از التهاب پلک و استراحت چشمان خسته ؛ به این طریق که چند قاچ به تازه را روی محل درد قرار دهید.
از بین برنده بوی بد دهان
خوشبوکردن اتاق
مفید برای کاهش وزن، به دلیل دارا بودن مقدار زیادی فیبر. اگر شما قصد افزایش وزن دارید، میوه به را مصرف نکنید.
ضد سرطان به علت آنکه این میوه دارای آنتی اکسیدان می باشد.
کمک به پایین آوردن کلسترول خون
کمک به پایین آوردن فشار خون، به خاطر دارا بودن پتاسیم
کاهش خطرات بیماری های قلبی، به خاطر دارا بودن ویتامین C
تحقیقات نشان داده است که میوه به ممکن است خاصیت ضد ویروسی نیز داشته باشند.
خواص آب به
جلوی خون ریزی را می گیرد.
جلوی تهوع و استفراغ غیر ارادی را می گیرد.
سردرد را برطرف می کند.
از بین برنده تشنگی می باشد.
خواص هسته میوه به (به دانه)
برای درمان ذات الریه، گلودرد، صدای گرفته و خشن مفید است.
ضد تب
مفید برای اسهال
لعاب به دانه برای ترمیم زخم ها و سوختگی پوست در اثر آتش بسیار مفید است.
جویدن به دانه برای رفع کندی دندان ها و برای تقویت نیروی جنسی در گرم مزاج ها مفید است.
روغن به را چگونه می توان به دست آورد و چه خواصی دارد؟
به را کاملا بپزید و آب آن را بگیرید و آن را با روغن زیتون بجوشانید، آن قدر که آب آن تبخیر شود و فقط روغن بماند. به این ترتیب روغن به بدست می آید.
روغن به، برای جلوگیری از عرق کردن، سرگیجه، وزوز گوش و تقویت معده و کبد و قلب بسیار مفید است.
خاصیت مربای به
مربای به با عسل برای سلامتی بسیار مفید است و برای تقویت سینه استفاده می گردد.
خدا را شکر که همه نعمت در اختیار ما گذاشته است. این ما هستیم که قدر این نعمات را باید بدانیم.
مریم سجادپور- کارشناس علوم تغذیه
منبع:
http://www.tebyan.net/nutrition_health/(foods)/fruits/winter_fruits/2009/1/19/83664.html
اسم من ( به ) است !
من منبع ویتامین هاى مختلف هستم . به من بهى و آبى هم مى گویند و اعراب مرا (سفرجل ) مى خوانند. ز
ادگاه اولیه ى من ایران است و در نام لاتینى من كلمه ایرانى به چشم مى خورد. من داراى انواع جنگلى ، ترش ، شیرین و میخوش هستم .
بهترین نوع من پیوندى است، كه آنرا روى تنه ى زالزالك پیوند كرده باشند. نوع جنگلى من گس است و آن را (به شغال) مى خوانند. که این نوع به قابل خوردن نیست . و
لى به دانه ى آن بهتر از دانه ى پیوندى است . من داراى ویتامین هاى
A ،B ، E و B6 بوده همچنین داراى آهك و تانن هستم .از این رو براى مبتلایان به امراض سل غذاى مطلوبى مى باشم .
آب جوشانده و پخته ى من مقوى و قابض است.
آب میوه من ملین بوده و در كوچك كردن شكم مؤثر است .
شربت ساده ى من كه به شربت به معروف است ،
براى درمان ورم روده مفید مى باشد. شربت به لیمو مقوى قلب و معده بوده، در نتیجه ایجاد سرور مى نماید.
آش من غذاى گوارایى براى امراض معدى است و (خورش به ) نیز همتاى آن مى باشد.
آب میوه ى من براى معالجه اسهال خونى و خونریزى معدى تجویز شده است و دم كرده ى شكوفه ى من (سى گرم در لیتر) سرفه را تسكین مى دهد.
اگر پوست میوه ى مرا پانزده روز در الكل خیس كنند، و با آب آن صورت را مالش دهند، چین و چروك را از بین مى برد.
وجود ویتامین هاى ب موجود درمن سبب شده است كه اعصاب را تقویت كنم و جوانى را پایدار سازم. نوع ترش من در تقویت معده بهتر از شیرین است .
نوع شیرین من مسرور كننده و مقوى معده است . همچنین ادرار را زیاد مى كند. زیاده روى در خوردن به ترش باعث ایجاد اسهال می شود.
عصاره ى میوه من مانع خونریزى وتشنگى است.
خوردن میوه خام من جهت معالجه وسواس و تسكین دردسر و آبریزش بینى و تقویت كبد و معده مفید مى باشد و اشتها را زیاد مى كند.
بهترین خاصیت میوه ى من حفظ جنین از سقط است و نوزاد را خوش آب و رنگ مى نمایم .
میوه من بوى بد دهان را از بین مى برد. یرقان را معالجه مى نماید و التهاب معده را تسكین مى دهد و براى تسكین درد قسمت بالاى معده توصیه شده است .
میوه من از ویار زنان آبستن جلوگیرى مى كند. اگر میوه ى مرا زیر آتش تنورى نمایید، به حدى كه رنگ آن تیره شود و بخورید اسهال مزمن را معالجه مى كند.
مرباى من با آب نعناع براى جلوگیرى از تهوع به كار مى رود، شكوفه ى تازه من مسكن سینه، مسكن درد سر و تهوع است . مقوى قلب ومعده بوده ، و اثرى نیكو دارد. مرباى میوه من جهت نرم كردن و درمان سرفه و تنگ نفس سودبخش مى باشد.
ضماد میوه و برگ درخت من جهت فروبردن ورم هاى گرم ، مخصوصا ورم چشم مفید است . از این ضماد مى توان براى رفع سوزش محل نیش حشرات سمى استفاده نمود. ضماد برگ من به تنهایى جهت معالجه زخم هاى چركى مفید مى باشد.
منبع:
http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/(Foods)/fruits/winter_fruits/2006/1/11/14893.html
شرح موضوع