با سلام
یکی از شش ویروس شناخته شده هپاتیت، ویروس هپاتیت C است که عامل بسیاریاز موارد بیماری هپاتیت ویروسی در انسان میباشد. در کشور ما احتمالاً 200تا 300 هزار نفر مبتلا به این ویروس میباشند.
راههای انتقال هپاتیت C
آلودهشدن به ویروس هپاتیت C امروزه یک مشکل مهم بهداشتی در سراسر جهان است.امروزه از این بیماری به عنوان یک معضل یاد میشود، ولی چنانچه اقداماتلازم در جهت کنترل و پیشگیری از آن صورت نگیرد، مطمئناً در آینده ای نزدیکبه یک فاجعه تبدیل خواهد شد. ویروس هپاتیت C در محیط خارج از بدن و درونخون خشک شده نیز به مدت سه ماه زنده میماند، ولی با جوشاندن در 100 درجهسانتیگراد و به مدت 5 دقیقه از بین میرود.
اعتیاد به مواد مخدر تزریقی و تماس با خون افراد آلوده از طریق استفاده ی مشترک از سوزن مصرفی، عامل مهمی در ابتلا به هپاتیت C است.
تاقبل از سال 1992 در کشورهای خارجی و قبل از سالهای 1374 و 1375 در ایران،شایعترین راه انتقال ویروس هپاتیت C ، استفاده از خون و فرآوردههای آنبود. بدیهی است که پس از این سالها ، تمام خونها از نظر انواعبیماریهای عفونی از جمله هپاتیت C مورد بررسی قرار می گیرند و تنها درصورت سالم بودن اجازه تزریق داده میشود. دریافتکنندگان مداومفرآوردههای خونی، به عنوان مثال دریافتکنندگان فاکتورهای انعقادی 8 و 9در بیماران هموفیلی و همچنین گیرندگان خون در بیماران مبتلا به نارساییمزمن کلیه که تحت دیالیز خونی قرار میگیرند، در معرض خطر جدی ابتلا بههپاتیت C قرار دارند. امروزه متأسفانه اعتیاد به مواد مخدر تزریقی و تماسبا خون افراد آلوده از طریق استفاده ی مشترک از سوزن مصرفی، عامل مهمی درابتلا به هپاتیت C است.
افرادی که در معرض خطر ابتلا به هپاتیت C هستند به 4 دسته کلی تقسیم میشوند:
1- گروه اول: افراد در معرض خطر به دلیل سابقه مثبت استفاده از خون و فرآوردههای آن مانند بیماران هموفیلی، دیالیزی و تالاسمی.
2- گروه دوم: سابقه تزریق خون در سالهای قبل از 1374 که در آن زمان خون از نظر آلودگی به ویروس هپاتیت C بررسی نمیشد.
3- گروه سوم: افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی یا دارای شرکای جنسی متعدد.
4- گروه چهارم: این گروه شامل 30 تا 40 درصد مبتلایان بوده و علت خاصی جهت ابتلای آنان یافت نمیشود.
هپاتیت C و اعتیاد
متأسفانهاعتیاد به مواد مخدر تزریقی از علل مهم ابتلا به هپاتیت C میباشد.استفاده از سرنگ به صورت مشترک در بین معتادان به مواد مخدر میتواند بهانتقال انواع عفونتها از جمله هپاتیت C و B و ایدز منجر شود. البتهاعتیاد به کوکائین و استنشاق از راه بینی نیز از راههای انتقال بیماریاست. خطر بزرگی که معتادان به مواد مخدر را تهدید میکند، ابتلا بهگونههای مختلف ویروس هپاتیت C است که موجب بروز بیماری با شدت بیشتر میشود. در این موارد پاسخ بیمار به درمان با داروهای ضد ویروسی کم میشود.
تشخیص هپاتیت C
راهتشخیص این بیماری انجام آزمایش آنتی بادی ضد ویروس به روش «الیزا» است. درفردی که این آزمایش مثبت است، باید با استفاده از آزمایش دقیقتر «ریبا»یا «بلات» و آزمایش دقیقتر پی – سی – آر (HCV RNA) وجود بیماری و شدت آنرا اثبات کرد.
هپاتیت C قابل درمان است و در صورت مصرف دقیق دارو تحت نظر پزشک، امکان ریشه کنی آن وجود دارد.
درمان هپاتیت C
برایبیماری هپاتیت C درمان موثری وجود دارد. مصرف توأم داروی
اینترفرون آلفا وقرض ریباورین میتواند در 30 تا 50 درصد موارد به کنترل بیماری منجر شود.اثر داروی
اینترفرون ساخت داخل کشورمان (به نام پی – دی فرون) در درمانبیماری معادل داروهای خارجی است. آمپول
اینترفرون به صورت هفتهای سه بارتزریق میشود. مقدار و مدت مصرف آن را پزشک تعیین میکند. بیماران بایدحداقل ماهی یک بار جهت بررسی و انجام آزمایشات مراجعه نمایند. امروزه آلفا–
اینترفرون جدیدی به نام پگ –
اینترفرون معرفی شده که هفتهای یک بارتزریق میشود. این دارو گران قیمت است، ولی تأثیر بیشتری دارد. هپاتیت Cقابل درمان است و در صورت مصرف دقیق دارو تحت نظر پزشک، امکان ریشه کنی آنوجود دارد.
پس امروزه میتوان نسبت به مهار بیماری و بازگرداندنزندگی سالم به بیماران اقدام کرد به شرطی که بیماری در مراحل زودرس آنتشخیص داده شود و بیماران با پزشک خود همکاری نمایند.
رعایت مقدارمناسب مصرف دارو و مدت توصیه شده توسط پزشک، در ریشه کنی بیماری حائزاهمیت است. باید توجه داشت که گرچه جهت درمان بیماری باید هزینهای بالامتحمل شد، ولی ریشه کنی بیماری ارزش بیشتری دار