سوراخ کردن بدن یعنی چه و چه انتظاری باید داشته باشید؟
سوراخ کردن بدن یا پیرسینگ یعنی با یک سوزن سوراخی در قسمتی از بدن ایجاد کنید و بعد زینت آلات به آن آویزان کنید. متداول‌ترین قسمت‌های بدن که معمولاً سوراخ می‌شوند، گوش‌ها، بینی و ناف هستند.
اگر فردی که عمل سوراخ کردن را انجام می‌دهد یک محیط امن، تمیز و تخصصی فراهم کند، باید انتظارات زیر را داشته باشید:
• قسمتی از بدن که تصمیم گرفته‌اید سوراخ کنید (به جز زبان) با یک صابون ضدباکتری شستشو می‌شود (صابونی که باکتری‌های ناقل بیماری و میکروارگانیسم‌ها را میکشد).
• سپس پوستتان با یک سوزن تمیز و تیز سوراخ می‌شود.
• آویز زینتی که قبلاً استریل شده است را به آن ناحیه وصل می‌کنند.
• فردی که عمل سوراخ کردن را انجام می‌دهد، سوزن را در سطل زباله دردار می‌اندازد تا احتمال تماس سوزن یا خون به کسی از بین برود.
• ناحیه سوراخ شده تمیز می‌شود.
• فردی که عمل سوراخ کردن را انجام داده وضعیت آویز زینتی را چک می‌کند.
• بعد دستورالعمل‌های لازم برای نحوه مراقبت و التیام یافتن آن را به شما آموزش می‌دهد و می‌گوید درصورت بروز مشکل چه باید بکنید.
قبل از اینکه بدنتان را سوراخ کنید
اگر تصمیم دارید جایی از بدنتان را سوراخ کنید، اول باید تحقیق کنید. اگر سنتان کمتر از 18 سال است، بدون اجازه والدین بعضی جاهای بدن را برایتان سوراخ نمی‌کنند. خیلی خوب است که قبل از اینکه بدنتان را سوراخ کنید با خطرات احتمالی آن و نحوه مراقبت و جلوگیری از بروز عفونت و سایر مشکلات را بررسی کنید.
برخی قسمت‌های خاص بدن بیشتر از سایر قسمت‌ها ایجاد مشکل می‌کنند—عفونت یکی از متداول ترین مشکلات سوراخ کردن بینی و دهان است زیراکه میلیون‌ها باکتری در آن نواحی زندگی می‌کنند. پیرسینگ زبان می‌تواند به مرور زمان باعث خراب شدن دندان‌ها شود. و پیرسینگ زبان، گونه و لب‌ها هم می‌تواند لثه‌هایتان را دچار مشکل کند.
تحقیقات و مطالعات نشان داده است که کسانیکه مبتلا به برخی بیماری‌های قلبی هستند، پس از انجام پیرسینگ بدن بیشتر در معرض عفونت‌های قلبی قرار می‌گیرند. اگر شما هم دچار یک مشکل جسمی مثل آلرژی، دیابت، اختلالت پوستی، مشکلاتی که سیستم ایمنی بدنتان را دچار مشکل می‌کند و عفونت هستید—یا باردار هستید—حتماً قبل از انجام اینکار با پزشکتان مشورت کنید.
اگر تصمیم دارید جایی از بدنتان را سوراخ کنید:
• حتماً واکسن‌های لازم برای سنتان را زده باشید (مخصوصاً هپاتیت B و کزاز).
• برنامه ریزی کنید که درصورت عفونی شدن پیرسینگتان، برای مراقبت پزشکی به کجا مراجعه کنید (علائم عفونت عبارتند از: قرمز شدن یا حساس شدن دور ناحیه سوراخ شده، خونریزی طولانی، چرک و تغییر در رنگ پوست اطراف ناحیه سوراخ شده).
همچنین اگر تصمیم دارید که زبان یا دهانتان را سوراخ کنید، دقت کنید که حتماً دندان‌ها و لثه هایتان سالم باشند.
دقت کنید که محل انجام عمل سوراخ کردن تمیز و بهداشتی باشد
سوراخ کردن بدن در برخی کشورها آزاد و در برخی از آنها ممنوع است. بااینکه بسیاری از مکان هایی که این عمل را انجام می‌دهند محیطی تمیز و بهداشتی دارند اما برخی ممکن است احتیاطات لازم دربرابر عفونت‌ها و سایر خطرات جسمی را رعایت نکنند.
اگر قصد سوراخ کردن جایی از بدنتان را دارید حتماً قبل تر درمورد محیط مربوطه تحقیق کنید و از سلامت و بهداشت آن مطمئن شوید. هر محل باید یک دستگاه ضدعفونی کننده داشته باشد و لوازمش را در پاکت‌های مهروموم شده نگه دارد. دقت کنید که:
• محل تمیز باشد.
• فردی که عمل سوراخ کردن را انجام می‌دهد دست‌هایش را با صابون ضدباکتری بشوید.
• حتماً از دستکش‌های تمیز یکبار مصرف استفاده کند (مثل همان دستکش‌هایی که در مطب پزشکان هست).
• از لوازم استریل شده یا یکبار مصرف استفاده کند.
• از تفنگ‌های مخصوص سوراخ کردن استفاده نکند (این تفنگ‌ها قابل استریل نیستند).
• سوزن مورد استفاده نو باشد.
• سوزن پس از استفاده در سطل زباله دردار انداخته شود.
همچنین بد نیست درمورد آویزهای زینتی که آن محل به شما ارائه می‌کند هم تحقیق کنید چون برخی افراد به این زیورآلات حساسیت دارند. قبل از انجام پیرسینگ حتماً مطلع شوید که به چه فلزهایی حساسیت دارید. برای پیرسینگ بدن حتماً باید از فلزهای غیرسمی استفاده شود، مثل:
• استیل
• طلای 18 یا 14 عیار
• نیوبیم
• تیتانیوم
• پلاتین
اگر فکر می‌کنید که محل مربوطه به اندازه کافی تمیز نیست یا به هر طریقی در آن احساس ناراحتی کردید، برای اتجام پیرسینگ به محل دیگری بروید.
برخی خطرات و مشکلات
اگر همه چیز خوب پیش برود، بعد از انجام کار با مشکلی رو به رو نخواهید شد، به جز برخی علائم موقتی مثل کمی درد، تورم ناحیه سوراخ شده و در صورت سوراخ کردن زبان، افزایش بزاق دهان. اما دقت کنید که در برخی موارد ممکن است برخی مشکلات که در زیر هم به آنها اشاره می‌کنیم، پیش بیاید:
• عفونت مزمن
• خونریزی طولانی و غیرقابل‌کنترل
• زخم
• هپاتیت B و C
• کزاز
• حساسیت پوستی به آویز زینتی
• دمل یا ورم چرکی
• التهاب یا تخریب عصب ها
برحسب ناحیه ای از بدن که سوراخ شده است، زمان التیام آن از چند هفته تا بیش از یکسال طول میکشد. اگر بدنتان را سوراخ می‌کنید حتماً مراقبت‌های لازم را به عمل آورید: ناحیه موردنظر را نکشید، همیشه آن را با صابون شستشو دهید (نه الکل) و بدون اینکه اول دست‌هایتان را بشویید به آن ناحیه دست نزنید. به هیچ وجه از هیدروژن پروکسید استفاده نکنید زیرا می‌تواند بافت‌هایی که تازه شکل گرفته‌ند را از بین ببرد. اگر پیرسینگ دهان انجام داده اید، پس از غذا خوردن از دهان شوی های بدون الکل آنتی باکتریال استفاده کنید.
اگر قصد اهدای خون دارید، دقت کنید که برخی سازمان ها از کسانیکه طی سال اخیر پیرسینگ یا تاتو انجام داده‌اند خون دریافت نمی‌کنند چون هر دو این اعمال می‌تواند بیماری‌های خونی که خودتان هم ممکن است متوجه نباشید که در زمان سوراخ کردن به شما منتقل شده را انتقال دهند.
اگر روند التیام یافتن پیرسینگتان خوب نبود یا احساس کردید که مشکلی وجود دارد، حتماً باید تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گیرید. از اینها مهمتر، هیچوقت خودتان عمل سوراخ کردن را انجام ندهید یا از دوستتان هم برای آن کمک نگیرید. حتماً برای اینکار نزد یک متخصص بروید که محیطی تمیز و سلامت هم داشته باشد.
کیدز پرشیا
سوراخ کردن بدن یا پیرسینگ یعنی با یک سوزن سوراخی در قسمتی از بدن ایجاد کنید و بعد زینت آلات به آن آویزان کنید. متداول‌ترین قسمت‌های بدن که معمولاً سوراخ می‌شوند، گوش‌ها، بینی و ناف هستند.
اگر فردی که عمل سوراخ کردن را انجام می‌دهد یک محیط امن، تمیز و تخصصی فراهم کند، باید انتظارات زیر را داشته باشید:
• قسمتی از بدن که تصمیم گرفته‌اید سوراخ کنید (به جز زبان) با یک صابون ضدباکتری شستشو می‌شود (صابونی که باکتری‌های ناقل بیماری و میکروارگانیسم‌ها را میکشد).
• سپس پوستتان با یک سوزن تمیز و تیز سوراخ می‌شود.
• آویز زینتی که قبلاً استریل شده است را به آن ناحیه وصل می‌کنند.
• فردی که عمل سوراخ کردن را انجام می‌دهد، سوزن را در سطل زباله دردار می‌اندازد تا احتمال تماس سوزن یا خون به کسی از بین برود.
• ناحیه سوراخ شده تمیز می‌شود.
• فردی که عمل سوراخ کردن را انجام داده وضعیت آویز زینتی را چک می‌کند.
• بعد دستورالعمل‌های لازم برای نحوه مراقبت و التیام یافتن آن را به شما آموزش می‌دهد و می‌گوید درصورت بروز مشکل چه باید بکنید.
قبل از اینکه بدنتان را سوراخ کنید
اگر تصمیم دارید جایی از بدنتان را سوراخ کنید، اول باید تحقیق کنید. اگر سنتان کمتر از 18 سال است، بدون اجازه والدین بعضی جاهای بدن را برایتان سوراخ نمی‌کنند. خیلی خوب است که قبل از اینکه بدنتان را سوراخ کنید با خطرات احتمالی آن و نحوه مراقبت و جلوگیری از بروز عفونت و سایر مشکلات را بررسی کنید.
برخی قسمت‌های خاص بدن بیشتر از سایر قسمت‌ها ایجاد مشکل می‌کنند—عفونت یکی از متداول ترین مشکلات سوراخ کردن بینی و دهان است زیراکه میلیون‌ها باکتری در آن نواحی زندگی می‌کنند. پیرسینگ زبان می‌تواند به مرور زمان باعث خراب شدن دندان‌ها شود. و پیرسینگ زبان، گونه و لب‌ها هم می‌تواند لثه‌هایتان را دچار مشکل کند.
تحقیقات و مطالعات نشان داده است که کسانیکه مبتلا به برخی بیماری‌های قلبی هستند، پس از انجام پیرسینگ بدن بیشتر در معرض عفونت‌های قلبی قرار می‌گیرند. اگر شما هم دچار یک مشکل جسمی مثل آلرژی، دیابت، اختلالت پوستی، مشکلاتی که سیستم ایمنی بدنتان را دچار مشکل می‌کند و عفونت هستید—یا باردار هستید—حتماً قبل از انجام اینکار با پزشکتان مشورت کنید.
اگر تصمیم دارید جایی از بدنتان را سوراخ کنید:
• حتماً واکسن‌های لازم برای سنتان را زده باشید (مخصوصاً هپاتیت B و کزاز).
• برنامه ریزی کنید که درصورت عفونی شدن پیرسینگتان، برای مراقبت پزشکی به کجا مراجعه کنید (علائم عفونت عبارتند از: قرمز شدن یا حساس شدن دور ناحیه سوراخ شده، خونریزی طولانی، چرک و تغییر در رنگ پوست اطراف ناحیه سوراخ شده).
همچنین اگر تصمیم دارید که زبان یا دهانتان را سوراخ کنید، دقت کنید که حتماً دندان‌ها و لثه هایتان سالم باشند.
دقت کنید که محل انجام عمل سوراخ کردن تمیز و بهداشتی باشد
سوراخ کردن بدن در برخی کشورها آزاد و در برخی از آنها ممنوع است. بااینکه بسیاری از مکان هایی که این عمل را انجام می‌دهند محیطی تمیز و بهداشتی دارند اما برخی ممکن است احتیاطات لازم دربرابر عفونت‌ها و سایر خطرات جسمی را رعایت نکنند.
اگر قصد سوراخ کردن جایی از بدنتان را دارید حتماً قبل تر درمورد محیط مربوطه تحقیق کنید و از سلامت و بهداشت آن مطمئن شوید. هر محل باید یک دستگاه ضدعفونی کننده داشته باشد و لوازمش را در پاکت‌های مهروموم شده نگه دارد. دقت کنید که:
• محل تمیز باشد.
• فردی که عمل سوراخ کردن را انجام می‌دهد دست‌هایش را با صابون ضدباکتری بشوید.
• حتماً از دستکش‌های تمیز یکبار مصرف استفاده کند (مثل همان دستکش‌هایی که در مطب پزشکان هست).
• از لوازم استریل شده یا یکبار مصرف استفاده کند.
• از تفنگ‌های مخصوص سوراخ کردن استفاده نکند (این تفنگ‌ها قابل استریل نیستند).
• سوزن مورد استفاده نو باشد.
• سوزن پس از استفاده در سطل زباله دردار انداخته شود.
همچنین بد نیست درمورد آویزهای زینتی که آن محل به شما ارائه می‌کند هم تحقیق کنید چون برخی افراد به این زیورآلات حساسیت دارند. قبل از انجام پیرسینگ حتماً مطلع شوید که به چه فلزهایی حساسیت دارید. برای پیرسینگ بدن حتماً باید از فلزهای غیرسمی استفاده شود، مثل:
• استیل
• طلای 18 یا 14 عیار
• نیوبیم
• تیتانیوم
• پلاتین
اگر فکر می‌کنید که محل مربوطه به اندازه کافی تمیز نیست یا به هر طریقی در آن احساس ناراحتی کردید، برای اتجام پیرسینگ به محل دیگری بروید.
برخی خطرات و مشکلات
اگر همه چیز خوب پیش برود، بعد از انجام کار با مشکلی رو به رو نخواهید شد، به جز برخی علائم موقتی مثل کمی درد، تورم ناحیه سوراخ شده و در صورت سوراخ کردن زبان، افزایش بزاق دهان. اما دقت کنید که در برخی موارد ممکن است برخی مشکلات که در زیر هم به آنها اشاره می‌کنیم، پیش بیاید:
• عفونت مزمن
• خونریزی طولانی و غیرقابل‌کنترل
• زخم
• هپاتیت B و C
• کزاز
• حساسیت پوستی به آویز زینتی
• دمل یا ورم چرکی
• التهاب یا تخریب عصب ها
برحسب ناحیه ای از بدن که سوراخ شده است، زمان التیام آن از چند هفته تا بیش از یکسال طول میکشد. اگر بدنتان را سوراخ می‌کنید حتماً مراقبت‌های لازم را به عمل آورید: ناحیه موردنظر را نکشید، همیشه آن را با صابون شستشو دهید (نه الکل) و بدون اینکه اول دست‌هایتان را بشویید به آن ناحیه دست نزنید. به هیچ وجه از هیدروژن پروکسید استفاده نکنید زیرا می‌تواند بافت‌هایی که تازه شکل گرفته‌ند را از بین ببرد. اگر پیرسینگ دهان انجام داده اید، پس از غذا خوردن از دهان شوی های بدون الکل آنتی باکتریال استفاده کنید.
اگر قصد اهدای خون دارید، دقت کنید که برخی سازمان ها از کسانیکه طی سال اخیر پیرسینگ یا تاتو انجام داده‌اند خون دریافت نمی‌کنند چون هر دو این اعمال می‌تواند بیماری‌های خونی که خودتان هم ممکن است متوجه نباشید که در زمان سوراخ کردن به شما منتقل شده را انتقال دهند.
اگر روند التیام یافتن پیرسینگتان خوب نبود یا احساس کردید که مشکلی وجود دارد، حتماً باید تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گیرید. از اینها مهمتر، هیچوقت خودتان عمل سوراخ کردن را انجام ندهید یا از دوستتان هم برای آن کمک نگیرید. حتماً برای اینکار نزد یک متخصص بروید که محیطی تمیز و سلامت هم داشته باشد.
کیدز پرشیا
شرح موضوع