عوارض جوشکاری

همانطور که میدانید نوری که حاصل از قوس الکتریکی جوشکاری ایجاد میشود باعث صدمه به چشم می شود. در ادامه با عوارض بیشتر آن آشنا خواهید شد

اشعه‌های ناشی از جوشكاری
در بين اشعه‌ها، اشعه ماوراء بنفش (UV) ناشي از نقطه جوش و مادون قرمز (IR) ناشي از التهاب فلز گداخته خطر بيشتری دارند. تابش اشعه حاصل از جوشكاری بخصوص دستگاههای جوش الكتريكی بر چشم سبب ناراحتی چشم با علائم سرخی، ريزش اشك، خارش و ترس از نور، ورم ملتحمه،‌ خيرگی و آب مرواريد می گردد.
در مورد جوشكاران بايستي از عينكها و يا سپرهای حفاظتی شيشه‌های آن قادر به جذب اشعه ماوراء بنفش و مادون قرمز می باشند استفاده شود.

ناراحتی های چشمی
اكثراً‌ در ساعات كار اتفاق افتاده و ناشي از علل گوناگون مي‌باشد. اين صدمات ممكن است ناشي از ازدياد نور، كمبود نور، پرتاب ذرات، تاثير مواد سمي، اشعه ايكس يا ساير تشعشعات يونيزان و حرارت باشد.
شدت نور متصاعد شده از قوس الکتریکی جوشکاری باعث صدمه دیدن شبکیه چشم می شود، در حالیکه اشعه مادون قرمز باعث آسیب قرنیه و ابتلاء فرد به بیماری آب مروارید خواهد گردید.
نور نامرئی ماوراء‌بنفش حاصل از قوس الکتریکی حتی در زمان بسیار کوتاه (کمتر از یک دقیقه) باعث بیماری برق زدگی چشم می شود.

خستگی شنوايی
كاهش قدرت شنوايي، تحريك اعصاب، وزوز كردن گوش، سوت كشيدن پرده گوش از جمله عوارض ناشي از سر و صداي محيط كار مي‌باشد. تغيير در تركيبات خون و ساير مايعات بدن نيز گزارش شده است كه افزايش يا كاهش قندخون از آن جمله‌اند.
دود و گازهاي ناشي از جوشكاري:
دود حاصل از جوشكاری با كاربيد و استيلن حاوی انواع فلزات سمی و ساير مواد شيميايي بوده كه استنشاق آنها به آساني صورت ميگيرد كه اين ذرات می توانند به قسمتهای انتهایی ريه‌ها نفوذ نموده و عوارض شديدی ايجاد نمايند.

گازهای زيان آور ناشی از جوشكاري
از جمله گازهايي كه در حرفه جوشكاري استفاده می شود گاز استيلن مي‌باشد كه گازي است بیرنگ كه خالص آن بوي بدي ندارد علت بوی بدي كه در جوشكاريها استشمام مي‌شود هيدروژن سولفوره مخلوط با آن است كه به علت ناخالصي كاربيد مي‌باشد.

عوارض ناشي از اين گاز شامل
سرفه، ريزش اشك، سردرد، سرگيجه، ورم ملتحمه، اختلالات گوارشی، بيهوشی،‌ نارسايی تنفسی بوده كه در غلظت‌های زياد باعث اغماء و مرگ میشود

راههای پيشگيری از عوارض فوق
براي جلوگيري از ايجاد عوارض فوق استفاده از ماسكهاي مخصوص و فيلتردار جهت حفاظت دستگاه تنفسی الزامی است و همچنين استفاده از سيستم تهويه  عمومي و موضعی در كاهش بار آلودگي محيط كار مؤثر می باشد.
اختلالات تنفسي مانند سرفه، خلط، تنگي نفس، خس خس سينه و همچنين كاهش ظرفيتهای ريوی از مهمترين علايم ايجاد بيماری در افراد جوشكار است كه اين علايم در مقايسه با كارگران ديگر افزايش چشمگيری را نشان ميدهد.
وجود تعداد زياد آلاينده ها درحين عمليات جوشكاری مانند گاز كربنيك، مونوكسيدكربن، گاز ازن، اكسيدهاي نيتروژن و همچنين وجود بخارهاي فلزی مانند اكسيدهای آهن، منگنز، سرب، كروم، مس، روی و اكسيد سيليس علت افزايش بيماريهای ريوی كارگران جوشكار می باشد.

گرمای جوشكاری
تماس طولانی مدت با گرما منجر به استرس حرارتی در فرد خواهد شد.
جوشکاران بایستی از علائمی همچون خستگی، سرگیجه، کم اشتهایی، تهوع، درد ناحیه شکمی و بی حوصلگی آگاهی داشته باشند. تهویه، جداسازی و ایجاد فاصله مناسب با منبع حرارتی، رعایت فواصل استراحت و نوشیدن مایعات مناسب می تواند افراد را در برابر خطرات مرتبط با گرما محافظت نماید.
بیماریهای قلبی، بیماریهای پوستی، افت شنوایی، ورم معده، ورم روده کوچک و زخم معده و روده کوچک. همچنین جوشکارانی که در معرض فلزات سنگین مثل کروم و نیکل می باشند ممکن است دچار بیمارهای کبدی نیز گردند.
جوشکارانی که با سطوح دارای پوشش آزبست کار می کنند نیز احتمال دارد به بیماریهای آزبستوز، سرطان ریه و بیماریهای دیگر ناشی از آزبست مبتلا شوند. چنین افرادی باید قبل از آغاز به کار با این مواد، آموزش دیده و از تجهیزات و وسایل حفاظتی مناسب نیز برخوردار باشند.

منبع : بهداشت حرفه ای