تعداد زنانی که یائسه ميشوند، روز به روز در حال افزایش است. طول عمر ما بیشتر شده است اما بین زمانی که در زندگی متکی به خود هستیم و زمانی که به دیگران وابسته می شویم، 10 سال فاصله است.
هنوز سر در گم هستیم که واقعاً یائسگی چیست و چطور باید با آن کنار آمد. در این مقاله این موضوع را از دیدگاه دکتر جنیفر بلیک، استاد دانشگاه تورنتو و رئیس انجمن بیماری های زنان و زایمان بررسی می کنیم.
زنان هنگام تولد همه ی تخمک هایی را که در طول عمر آزاد می کنند در خود دارند، در حالیکه مردها در طی عمر خود همواره اسپرم های جدید تولید می کنند. در طی دوران پیش از یائسگی هورمون هایی که باعث قاعدگی می شوند در زنان رو به کاهش میرود. دوران پیش-قاعدگی معمولاً در حدود سن 47 سالگی آغاز می شود و حدود 4 سال طول می کشد تا به یائسگی بینجامد—که 12 ماه قاعده نشدن به طور متوالی است. برای بیشتر زنان انتقال به یائسگی تدریجاً انجام می گیرد. اما در 10 درصد زنان این عمل آنی و ناگهانی است.
کاهش استروژن روی وضعیت رحم، سینه ها، استخوان ها، کبد، مغز و روده ها تاثیر می گذارد. 75 درصد از زنان در این دوره دچار گر گرفتگی شده و برای 10 درصد این زنان این مسئله حتی بیش از 5 سال طول می کشد. علاوه بر گر گرفتگی علائم دیگری نیز برای یائسگی وجود دارد که شامل درد مفصل ها، سختی در تمرکز کردن، عرق کردن بیش از حد، خشکی مهبل، تغییرات خلق و خو، بی خوابی یا کم خوابی، احساس تعرق در شب، تکرر ادرار و در 50 درصد خانم ها، کاهش میل جنسی می باشد.
از آنجا که سطح پروژسترون نیز در بدن کاهش می یابد، عادات ماهانه نامنظم شده و حاملگی دشوارتر می شود. همچنین میزان تولید تستوسترون که میل جنسی ما را باعث می شود، کاهش می یابد. برای اکثر خانم ها HRT درمانی مناسب شناخته شده است چون هم به آسان تر کردن این علائم کمک می کند و هم احساس سلامتی را در فرد بالا می برد. درمان تستوسترون نیز کمک کننده بوده است اما هنوز بی نتیجه و غیر قطعی است. درمان آندروگن برخلاف کانادا، در امریکا بسیار مورد استفاده قرار می گیرد و در مورد یائسگی های ناگهانی نتیجه بخش بوده است.
کمبود میل جنسی شکایتی است که بیشتر زنان یائسه دارند ولی ما نمی توانیم آن را فقط به گردن تغییرات هورمونی بیندازیم. میل جنسی علاوه بر هورمون ها، تحت تاثیر خستگی، وضعیت سلامتی و جسمی، انتظارات اجتماعی، تجربه های جنسی قبلی، سلامتی همسر، استرس و مسائل زمانی نیز می باشد. مسئله ی بغرنجی است...
برای کنار آمدن با یائسگی و حفظ صمیمیت جنسی بعد از بالا رفتن سن چه باید کرد؟ دکتر بلیک توصیه هایی در این زمینه دارد:
بدنتان را روی فرم نگاه دارید.
در مورد یائسگی اطلاعات لازم کسب کنید.
زندگی خود را بازسازی کنید.
به تفریح فکر کنید.
از فعالیت های غیر جنسی نیز لذت ببرید.
به یاد داشته باشید که مهمترین آلت جنسی مغز شماست.
دکتر بلیک همچنین در مورد درمان HRT نیز صحبت می کند. در جولای 2003 انجمن سلامتی زنان به این نتیجه رسید که این درمان هیچ تاثیری در کاهش بیماری های قلبی نداشته و درصد ابتلا به سرطان سینه و سکته را افزایش داده و احتمال وقوع سرطان روده و پوکی استخوان را کاهش داده و کلسترول را نیز بالا می برد.
جالب است بدانید که در همه ی گروه های مورد آزمایش، ورزش نقش بسیار مهمی در پایین آوردن احتمال سکته داشته است. درصد ابتلا به سرطان سینه از 30 تا 38 مورد افزایش داشته است، در حالیکه برای خانم هایی که این درمان را کمتر از 4 سال استفاده می کردند، این درصد افزایشی نداشته است. خوب است که بدانید با علم امروزی حداقل 10 سال زمان لازم است که هر نوع سرطانی شناخته شود. پس بهترین راه برای پایین آوردن احتمال ابتلا به سرطان سینه در خانم ها این است که وزن خود را کنترل کنند و به وضعیت جسمی خود رسیدگی لازم را داشته باشند و از مصرف الکل هم جداً خودداری کنند.
ورزش بهترین راه برای پایین آوردن خطر ابتلا به سرطان، بالا بردن میل جنسی و سرزندگی است. دکتر بلیک همواره به خانم ها یادآور می شود که دنبال کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه باشند و سطح دانش خود را بالاتر ببرند و همواره در راه حفظ سلامتیشان تلاش کنند.
هنوز سر در گم هستیم که واقعاً یائسگی چیست و چطور باید با آن کنار آمد. در این مقاله این موضوع را از دیدگاه دکتر جنیفر بلیک، استاد دانشگاه تورنتو و رئیس انجمن بیماری های زنان و زایمان بررسی می کنیم.
زنان هنگام تولد همه ی تخمک هایی را که در طول عمر آزاد می کنند در خود دارند، در حالیکه مردها در طی عمر خود همواره اسپرم های جدید تولید می کنند. در طی دوران پیش از یائسگی هورمون هایی که باعث قاعدگی می شوند در زنان رو به کاهش میرود. دوران پیش-قاعدگی معمولاً در حدود سن 47 سالگی آغاز می شود و حدود 4 سال طول می کشد تا به یائسگی بینجامد—که 12 ماه قاعده نشدن به طور متوالی است. برای بیشتر زنان انتقال به یائسگی تدریجاً انجام می گیرد. اما در 10 درصد زنان این عمل آنی و ناگهانی است.
کاهش استروژن روی وضعیت رحم، سینه ها، استخوان ها، کبد، مغز و روده ها تاثیر می گذارد. 75 درصد از زنان در این دوره دچار گر گرفتگی شده و برای 10 درصد این زنان این مسئله حتی بیش از 5 سال طول می کشد. علاوه بر گر گرفتگی علائم دیگری نیز برای یائسگی وجود دارد که شامل درد مفصل ها، سختی در تمرکز کردن، عرق کردن بیش از حد، خشکی مهبل، تغییرات خلق و خو، بی خوابی یا کم خوابی، احساس تعرق در شب، تکرر ادرار و در 50 درصد خانم ها، کاهش میل جنسی می باشد.
از آنجا که سطح پروژسترون نیز در بدن کاهش می یابد، عادات ماهانه نامنظم شده و حاملگی دشوارتر می شود. همچنین میزان تولید تستوسترون که میل جنسی ما را باعث می شود، کاهش می یابد. برای اکثر خانم ها HRT درمانی مناسب شناخته شده است چون هم به آسان تر کردن این علائم کمک می کند و هم احساس سلامتی را در فرد بالا می برد. درمان تستوسترون نیز کمک کننده بوده است اما هنوز بی نتیجه و غیر قطعی است. درمان آندروگن برخلاف کانادا، در امریکا بسیار مورد استفاده قرار می گیرد و در مورد یائسگی های ناگهانی نتیجه بخش بوده است.
کمبود میل جنسی شکایتی است که بیشتر زنان یائسه دارند ولی ما نمی توانیم آن را فقط به گردن تغییرات هورمونی بیندازیم. میل جنسی علاوه بر هورمون ها، تحت تاثیر خستگی، وضعیت سلامتی و جسمی، انتظارات اجتماعی، تجربه های جنسی قبلی، سلامتی همسر، استرس و مسائل زمانی نیز می باشد. مسئله ی بغرنجی است...
برای کنار آمدن با یائسگی و حفظ صمیمیت جنسی بعد از بالا رفتن سن چه باید کرد؟ دکتر بلیک توصیه هایی در این زمینه دارد:
بدنتان را روی فرم نگاه دارید.
در مورد یائسگی اطلاعات لازم کسب کنید.
زندگی خود را بازسازی کنید.
به تفریح فکر کنید.
از فعالیت های غیر جنسی نیز لذت ببرید.
به یاد داشته باشید که مهمترین آلت جنسی مغز شماست.
دکتر بلیک همچنین در مورد درمان HRT نیز صحبت می کند. در جولای 2003 انجمن سلامتی زنان به این نتیجه رسید که این درمان هیچ تاثیری در کاهش بیماری های قلبی نداشته و درصد ابتلا به سرطان سینه و سکته را افزایش داده و احتمال وقوع سرطان روده و پوکی استخوان را کاهش داده و کلسترول را نیز بالا می برد.
جالب است بدانید که در همه ی گروه های مورد آزمایش، ورزش نقش بسیار مهمی در پایین آوردن احتمال سکته داشته است. درصد ابتلا به سرطان سینه از 30 تا 38 مورد افزایش داشته است، در حالیکه برای خانم هایی که این درمان را کمتر از 4 سال استفاده می کردند، این درصد افزایشی نداشته است. خوب است که بدانید با علم امروزی حداقل 10 سال زمان لازم است که هر نوع سرطانی شناخته شود. پس بهترین راه برای پایین آوردن احتمال ابتلا به سرطان سینه در خانم ها این است که وزن خود را کنترل کنند و به وضعیت جسمی خود رسیدگی لازم را داشته باشند و از مصرف الکل هم جداً خودداری کنند.
ورزش بهترین راه برای پایین آوردن خطر ابتلا به سرطان، بالا بردن میل جنسی و سرزندگی است. دکتر بلیک همواره به خانم ها یادآور می شود که دنبال کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه باشند و سطح دانش خود را بالاتر ببرند و همواره در راه حفظ سلامتیشان تلاش کنند.
شرح موضوع