سزارين نقشي در هوش كودك ندارد
جام جم آنلاين: سوالي كه بسياري از مادران جوان مي‌پرسند اين است كه زايمان طبيعي بهتر است يا سزارين؟ اين سوال هميشه از دو جنبه مطرح مي‌شود. يكي اين‌كه كدام‌يك به نفع نوزاد است و ديگري اين كه كدام‌يك به نفع مادر است.
تصورات و دانسته‌هاي غلطي در اين زمينه وجود دارد كه در تصميم‌گيري غلط مادران موثر است.
خيلي‌ها مساله درد را مطرح مي‌كنند و مي‌گويند در زايمان طبيعي مادر درد زيادي را تحمل مي‌كند، پس منطقي است كه سزارين شود تا درد نكشد. اين مطلب زماني مي‌تواند درست باشد كه امكانات زايمان بدون درد وجود نداشته باشد، از طرفي به هر حال پس از سزارين هم مادر بايد درد ناشي از جراحي را تحمل كند.
مساله ديگر، عوارض سزارين در برابر زايمان طبيعي است. بايد بدانيم هر عمل جراحي مي‌تواند به چسبندگي‌هايي داخل شكم منجر شود و در نهايت دردهاي مزمني را براي فرد ايجاد كند.
حال اگر كسي را در نظر بگيريم كه بخواهد دو بار يا بيشتر صاحب فرزند شود و هر بار هم تحت عمل سزارين قرار بگيرد، مي‌توان دريافت كه اين كار چقدر احتمال ايجاد چسبندگي‌هاي داخل شكمي و دردهاي مزمن را در سال‌هاي بعد افزايش مي‌دهد.
برخي عوارض زودهنگام بعد از زايمان در سزارين بيشتر ديده مي‌شود. خونريزي شديد كه مادر به تزريق خون نياز پيدا مي‌كند، عفونت محل جراحي و عفونت رحمي، خونريزي محل جراحي، انعقاد خون در رگ‌ها و آزاد شدن لخته خون كه به مرگ منجر مي‌شود و مشكلات بيهوشي از جمله اين عوارض است.
البته برخي عوارض به دنبال زايمان طبيعي نيز وجود دارد، مانند آسيب به كانال زايماني، احتمال افتادگي مثانه و اختلالات كنترل ادرار يا مدفوع، كه مادراني كه طبيعي زايمان مي‌كنند را با مشكل روبه‌رو خواهد كرد.
از مسائل ديگري كه در تصميم‌گيري مادران به نفع سزارين در برابر زايمان طبيعي تاثير دارد، مساله افزايش احتمال آسيب به جنين در زايمان طبيعي است. در زايمان‌هاي طبيعي سخت با جنين درشت، احتمال آسيب به شانه و شبكه عصبي بازويي و دست جنين بيشتر است.
همين طور در زايمان‌هايي كه با وسايلي مثل وكيوم يا فورسپس انجام مي‌شود، احتمال آسيب به سر جنين به صورت شكستگي استخوان جمجمه يا خونريزي زير پوست سر افزايش مي‌يابد اما امروزه بندرت چنين زايمان‌هايي انجام مي‌شود و تقريبا تمام جنين‌هاي درشت را با سزارين خارج مي‌كنند.
از طرفي برخي مشكلات نوزادان، مادرزادي است و به اشتباه به روش زايماني نسبت داده مي‌شود؛ مثل برخي از موارد فلج مغزي يا شكستگي استخوان جناق.
همچنين تصور اشتباهي نزد عموم وجود دارد كه فكر مي‌كنند نوزاداني كه به صورت سزارين متولد مي‌شوند باهوش‌تر از نوزاداني هستند كه به صورت طبيعي متولد مي‌شوند، اما اين مساله به صورت علمي ثابت نشده است.
به هر حال زماني كه مادر خودخواسته خواهان سزارين است، اين كار بايد پس از 39 هفتگي بارداري يا پس از كامل شدن ريه جنين انجام شود تا از آسيب‌هاي ناخواسته به جنين جلوگيري شود.
دكتر ثريا عالمي - جراح و متخصص بيماري‌هاي زنان و زايمان
منبع : جام جم آنلاین
جام جم آنلاين: سوالي كه بسياري از مادران جوان مي‌پرسند اين است كه زايمان طبيعي بهتر است يا سزارين؟ اين سوال هميشه از دو جنبه مطرح مي‌شود. يكي اين‌كه كدام‌يك به نفع نوزاد است و ديگري اين كه كدام‌يك به نفع مادر است.
تصورات و دانسته‌هاي غلطي در اين زمينه وجود دارد كه در تصميم‌گيري غلط مادران موثر است.
خيلي‌ها مساله درد را مطرح مي‌كنند و مي‌گويند در زايمان طبيعي مادر درد زيادي را تحمل مي‌كند، پس منطقي است كه سزارين شود تا درد نكشد. اين مطلب زماني مي‌تواند درست باشد كه امكانات زايمان بدون درد وجود نداشته باشد، از طرفي به هر حال پس از سزارين هم مادر بايد درد ناشي از جراحي را تحمل كند.
مساله ديگر، عوارض سزارين در برابر زايمان طبيعي است. بايد بدانيم هر عمل جراحي مي‌تواند به چسبندگي‌هايي داخل شكم منجر شود و در نهايت دردهاي مزمني را براي فرد ايجاد كند.
حال اگر كسي را در نظر بگيريم كه بخواهد دو بار يا بيشتر صاحب فرزند شود و هر بار هم تحت عمل سزارين قرار بگيرد، مي‌توان دريافت كه اين كار چقدر احتمال ايجاد چسبندگي‌هاي داخل شكمي و دردهاي مزمن را در سال‌هاي بعد افزايش مي‌دهد.
برخي عوارض زودهنگام بعد از زايمان در سزارين بيشتر ديده مي‌شود. خونريزي شديد كه مادر به تزريق خون نياز پيدا مي‌كند، عفونت محل جراحي و عفونت رحمي، خونريزي محل جراحي، انعقاد خون در رگ‌ها و آزاد شدن لخته خون كه به مرگ منجر مي‌شود و مشكلات بيهوشي از جمله اين عوارض است.
البته برخي عوارض به دنبال زايمان طبيعي نيز وجود دارد، مانند آسيب به كانال زايماني، احتمال افتادگي مثانه و اختلالات كنترل ادرار يا مدفوع، كه مادراني كه طبيعي زايمان مي‌كنند را با مشكل روبه‌رو خواهد كرد.
از مسائل ديگري كه در تصميم‌گيري مادران به نفع سزارين در برابر زايمان طبيعي تاثير دارد، مساله افزايش احتمال آسيب به جنين در زايمان طبيعي است. در زايمان‌هاي طبيعي سخت با جنين درشت، احتمال آسيب به شانه و شبكه عصبي بازويي و دست جنين بيشتر است.
همين طور در زايمان‌هايي كه با وسايلي مثل وكيوم يا فورسپس انجام مي‌شود، احتمال آسيب به سر جنين به صورت شكستگي استخوان جمجمه يا خونريزي زير پوست سر افزايش مي‌يابد اما امروزه بندرت چنين زايمان‌هايي انجام مي‌شود و تقريبا تمام جنين‌هاي درشت را با سزارين خارج مي‌كنند.
از طرفي برخي مشكلات نوزادان، مادرزادي است و به اشتباه به روش زايماني نسبت داده مي‌شود؛ مثل برخي از موارد فلج مغزي يا شكستگي استخوان جناق.
همچنين تصور اشتباهي نزد عموم وجود دارد كه فكر مي‌كنند نوزاداني كه به صورت سزارين متولد مي‌شوند باهوش‌تر از نوزاداني هستند كه به صورت طبيعي متولد مي‌شوند، اما اين مساله به صورت علمي ثابت نشده است.
به هر حال زماني كه مادر خودخواسته خواهان سزارين است، اين كار بايد پس از 39 هفتگي بارداري يا پس از كامل شدن ريه جنين انجام شود تا از آسيب‌هاي ناخواسته به جنين جلوگيري شود.
دكتر ثريا عالمي - جراح و متخصص بيماري‌هاي زنان و زايمان
منبع : جام جم آنلاین
شرح موضوع