مدتهاست از ویتامین ها به عنوان راه حلی برای سلامتی کامل یاد می شود. به صورتی که در حدود 40درصد از مردم امریکا ویتامین مصرف می کنند. کودکان قرصهای ویتامین به شکل شخصیت های کارتونی می خورند و افراد بالغ آنقدر از این مواد استفاده می کنند که جمله ویتامین هایت را فراموش نکن را نشنوند.
در واقع ویتامین ها بخش مهمی از سلامتی محسوب می شوند. اما تحقیقات اخیر نشان می دهد، مصرف بیش از اندازه حتی یک ماده خوب هم می تواند برای سلامتی مضر باشد.
بنابراین دیگر ویتامین ها را نمی توان به عنوان راه حل مناسبی برای درمان هر دردی شناخت. البته درست است که عده ای خاص به این ویتامین های مکمل احتیاج دارند، همانند خانمهای یائسه که باید ویتامین D و کلسیم را برای جلوگیری از پوکی استخوان مصرف کنند و یا زنان جوان که اسید فولیک را به منظور جلوگیری از تولد نوزادانی با نقص سیستم عصبی استفاده می کنند؛ اما هیچ بررسی و تحقیقی تاکنون نشان نداده است که استفاده از ویتامین ها به صورت دارو می تواند باعث افزایش سلامتی شود.
به گفته دکتر مایکل مک گینس ، استاد دانشگاه کلمبیا بیش از نیمی از امریکایی ها حتی بدون آن که دلیل اصلی خوردن ویتامین ها را بدانند، فقط از روی عادت و البته توصیه اطرافیان این داروها را مصرف می کنند.
رسانه ها هم مطالبی درخصوص آثار مثبت ویتامین E و اسید فولیک در جلوگیری از بروز بیماری های مختلف و ازجمله بیماری های قلبی منتشر کردند.
به این ترتیب ، یک صنعت جدید زاده شد. تولیدکنندگان ویتامین ، مولتی ویتامین ها را عرضه کردند که تمام نیازهای روزانه را در یک قرص فراهم می کنند. اما وابستگی به مولتی ویتامین ها به بروز عادت های ناسالمی منجر شده است.
به گفته دکتر جفری بلامبرگ ، پروفسور دانشگاه تافتس در ایالت ماساچوست مردم از میوه ، سبزی و دانه های گیاهی استقبال چندانی نمی کنند و فکر می کنند این وضعیت را می توان با خوردن مولتی ویتامین اصلاح کرد.
اما این باور تا حد زیادی غلط است؛ چرا که مصرف مولتی ویتامین مطمئنا نمی تواند رژیم نامناسبی را که مملو از چربی و نمک و شکر است ، اصلاح کند.
در ضمن ، مطالعات و تحقیقات بیشتر و بیشتر در مورد ویتامین ها باعث نتیجه گیری های هشدار دهنده ای شده است که در برخی موارد قرص مکمل مورد علاقه ای را به یک قرص معمولی تبدیل کرده است.
13عضو تحقیقاتی آخرین بررسی روی مکملهای ویتامینی که از تخصص های مختلفی همچون تغذیه ، زیست شناسی ، بیموشیمی ، سم شناسی ، پزشک خانواده ، اطفال و سرطان شناسی هستند، معتقدند ویتامین ها در بسیاری از افراد نه تنها مفید و موثر نیستند، بلکه برخی از آنها مانند ویتامین Aو آهن در مقادیر بالا می توانند سمی باشند و البته اضافی بقیه ویتامین ها هم از طریق ادرار دفع می شود.
در ضمن بتاکاروتن هم می تواند احتمال ابتلا به سرطان ریه را در افراد سیگاری افزایش دهد و ویتامین های حاوی آنتی اکسیدان و روی اگرچه در افراد غیرسیگاری در سنین پایین می تواند موثر باشد؛ اما در افراد مسن و سیگاری باعث کور شدن شخص می شوند.
از آنجایی که موادغذایی که در طول روز از سوی هر فرد مصرف می شود، خود حاوی مقادیر قابل توجهی از انواع ویتامین هاست ، میزان مکملهای دارویی لازم همیشه مورد سوال بوده است.
بنابراین دانستن این که مصرف کدام مکمل واقعا می تواند به سلامتی افراد کمک کند، کار دشواری است. تنها عاملی که می تواند در افرادی که ویتامین ها را استفاده می کنند، مثبت ارزیابی شود، این است که این افراد همان طور که برای سالم تر بودن به این مواد متوسل می شوند، نسبت به افراد عادی به تغذیه ، ورزش و عادات زندگی خود اهمیت بیشتری می دهند و به همین دلیل هم تصور می شود ویتامین های مکمل توانسته است سلامت آنها را تضمین کنند.
در واقع ویتامین ها بخش مهمی از سلامتی محسوب می شوند. اما تحقیقات اخیر نشان می دهد، مصرف بیش از اندازه حتی یک ماده خوب هم می تواند برای سلامتی مضر باشد.
بنابراین دیگر ویتامین ها را نمی توان به عنوان راه حل مناسبی برای درمان هر دردی شناخت. البته درست است که عده ای خاص به این ویتامین های مکمل احتیاج دارند، همانند خانمهای یائسه که باید ویتامین D و کلسیم را برای جلوگیری از پوکی استخوان مصرف کنند و یا زنان جوان که اسید فولیک را به منظور جلوگیری از تولد نوزادانی با نقص سیستم عصبی استفاده می کنند؛ اما هیچ بررسی و تحقیقی تاکنون نشان نداده است که استفاده از ویتامین ها به صورت دارو می تواند باعث افزایش سلامتی شود.
به گفته دکتر مایکل مک گینس ، استاد دانشگاه کلمبیا بیش از نیمی از امریکایی ها حتی بدون آن که دلیل اصلی خوردن ویتامین ها را بدانند، فقط از روی عادت و البته توصیه اطرافیان این داروها را مصرف می کنند.
رسانه ها هم مطالبی درخصوص آثار مثبت ویتامین E و اسید فولیک در جلوگیری از بروز بیماری های مختلف و ازجمله بیماری های قلبی منتشر کردند.
به این ترتیب ، یک صنعت جدید زاده شد. تولیدکنندگان ویتامین ، مولتی ویتامین ها را عرضه کردند که تمام نیازهای روزانه را در یک قرص فراهم می کنند. اما وابستگی به مولتی ویتامین ها به بروز عادت های ناسالمی منجر شده است.
به گفته دکتر جفری بلامبرگ ، پروفسور دانشگاه تافتس در ایالت ماساچوست مردم از میوه ، سبزی و دانه های گیاهی استقبال چندانی نمی کنند و فکر می کنند این وضعیت را می توان با خوردن مولتی ویتامین اصلاح کرد.
اما این باور تا حد زیادی غلط است؛ چرا که مصرف مولتی ویتامین مطمئنا نمی تواند رژیم نامناسبی را که مملو از چربی و نمک و شکر است ، اصلاح کند.
در ضمن ، مطالعات و تحقیقات بیشتر و بیشتر در مورد ویتامین ها باعث نتیجه گیری های هشدار دهنده ای شده است که در برخی موارد قرص مکمل مورد علاقه ای را به یک قرص معمولی تبدیل کرده است.
13عضو تحقیقاتی آخرین بررسی روی مکملهای ویتامینی که از تخصص های مختلفی همچون تغذیه ، زیست شناسی ، بیموشیمی ، سم شناسی ، پزشک خانواده ، اطفال و سرطان شناسی هستند، معتقدند ویتامین ها در بسیاری از افراد نه تنها مفید و موثر نیستند، بلکه برخی از آنها مانند ویتامین Aو آهن در مقادیر بالا می توانند سمی باشند و البته اضافی بقیه ویتامین ها هم از طریق ادرار دفع می شود.
در ضمن بتاکاروتن هم می تواند احتمال ابتلا به سرطان ریه را در افراد سیگاری افزایش دهد و ویتامین های حاوی آنتی اکسیدان و روی اگرچه در افراد غیرسیگاری در سنین پایین می تواند موثر باشد؛ اما در افراد مسن و سیگاری باعث کور شدن شخص می شوند.
از آنجایی که موادغذایی که در طول روز از سوی هر فرد مصرف می شود، خود حاوی مقادیر قابل توجهی از انواع ویتامین هاست ، میزان مکملهای دارویی لازم همیشه مورد سوال بوده است.
بنابراین دانستن این که مصرف کدام مکمل واقعا می تواند به سلامتی افراد کمک کند، کار دشواری است. تنها عاملی که می تواند در افرادی که ویتامین ها را استفاده می کنند، مثبت ارزیابی شود، این است که این افراد همان طور که برای سالم تر بودن به این مواد متوسل می شوند، نسبت به افراد عادی به تغذیه ، ورزش و عادات زندگی خود اهمیت بیشتری می دهند و به همین دلیل هم تصور می شود ویتامین های مکمل توانسته است سلامت آنها را تضمین کنند.
منبع : جام جم
شرح موضوع