اين روزها اخبار زيادي در مورد تاثير احتمالي محصولات فناوري جديد بر جنبه‌هاي مختلف سلامت انسان مي‌شنويم؛ خبرهايي که برخي از آنها نتايج ضد و نقيضي هم با هم دارند.
به عنوان مثال چند ماه پيش، از احتمال رابطه بين استفاده از تلفن همراه و ابتلا به تومورهاي مغزي شنيديم، اما دوباره، در مطالعه‌اي که محققان ژاپني در دانشگاه بيماري‌هاي زنان توکيو انجام دادند، معلوم شد که چنين رابطه‌اي وجود ندارد.
بيشتر مطالعات انجام شده در مورد رابطه امواج موبايل و انواع سرطان‌ها بوده اما به تازگي مطالعه‌اي در کلينيک درمان ناباروري کليولند انجام شده که به بررسي رابطه بين استفاده بيش از حد از تلفن همراه و بروز اختلال در سيستم باروري مردان مي‌پردازد.
به گزارش رويترز، در اين مطالعه مشخص شده مرداني که بيش از 4 ساعت در روز با تلفن همراه صحبت مي‌کردند، بيشتر از ساير مردان احتمال دارد که سيستم باروري ناکارآمدي داشته باشند.
به گفته اين محققان، بررسي‌هاي آنها نشان داده که هرچه ميزان استفاده اين مردان از تلفن همراه بيشتر بوده، تعداد اسپرم‌هاي شمارش‌شده در مايع مني آنها و همچنين درصد اسپرم‌هاي سالم و بارور، کمتر مي‌شده است.
توضيح اين که در يک مايع مني سالم، بايد حداقل 20 ميليون اسپرم مشاهده شود و 50 تا 60 درصد آنها نيز بايد تحرک در حد متوسط داشته باشند تا بتوان گفت قابليت باروري در اين مايع اسپرم به اندازه کافي وجود دارد. آزمايش آناليز مايع اسپرم، اغلب اولين قدم در بررسي همسراني است که با شکايت ناباروري مراجعه کرده‌اند.
ايده اوليه اين محققان اين بود که امواج الکترومغناطيس تلفن همراه، احتمالا مي‌تواند موجب تخريب DNA و آسيب سلولي شود و به اين ترتيب تعداد و کيفيت سلول‌هاي حساس جنسي مردانه، يا همان اسپرم‌ها را کاهش دهد.
هرچند هنوز اين نتايج، که در نشريه علمي باروري و ناباروري منتشر شده، به معناي اثبات نهايي تاثير تلفن همراه بر ناباروري نيست.
خود اين محققان مي‌گويند ما فعلا يک رابطه بسيار قوي بين اين 2پديده، يعني استفاده بيش از حد از تلفن همراه و بروز اختلال در کيفيت اسپرم‌ها، يافته‌ايم. اما اين که بخواهيم نتيجه‌گيري کنيم که موبايل عامل اين پديده است، هنوز خيلي زود است.
اين محققان بنا دارند طي 2 مطالعه ديگر، به بررسي دقيق‌تر اين رابطه بپردازند. در مطالعه اول، قرار است نمونه‌هاي مايع مني مردان سالم، در محيط آزمايشگاه و به طور مصنوعي، در معرض امواج الکترومغناطيس قرار گيرد و تاثير احتمالي آنها در اين محيط بررسي شود.
در مطالعه دوم نيز قرار است رابطه بين کيفيت اسپرم مردان و ميزان استفاده آنها از تلفن همراه، در جامعه بزرگ‌تري از نمونه‌ها بررسي شود تا با مقايسه نتايج حاصل از آن، با مطالعه فعلي، اعتبار مطالعه افزايش يابد.
در اين مطالعه جامع‌تر قرار است عوامل احتمالا موثر ديگر، مانند سبک زندگي و نيز شغل و عوامل شغلي در کنار ميزان استفاده از تلفن همراه، بررسي شود.
با اين حال مي‌توان با در نظر گرفتن همين مطالعات، جانب احتياط را رعايت کرد. مطمئنا مي‌توان از روي احتياط هم که شده، حجم مکالمات با تلفن همراه را کاهش داد. چرا که برخي شک و ترديدها در مورد تاثيرات منفي امواج آن، امروز مطرح و فردا تاييد مي‌شود اما برخي ديگر هم فردا مطرح مي‌شوند و معلوم نيست چه زماني تاييد شوند.
منبع:http://www.jensi-irshafa.blogfa.com
به عنوان مثال چند ماه پيش، از احتمال رابطه بين استفاده از تلفن همراه و ابتلا به تومورهاي مغزي شنيديم، اما دوباره، در مطالعه‌اي که محققان ژاپني در دانشگاه بيماري‌هاي زنان توکيو انجام دادند، معلوم شد که چنين رابطه‌اي وجود ندارد.
بيشتر مطالعات انجام شده در مورد رابطه امواج موبايل و انواع سرطان‌ها بوده اما به تازگي مطالعه‌اي در کلينيک درمان ناباروري کليولند انجام شده که به بررسي رابطه بين استفاده بيش از حد از تلفن همراه و بروز اختلال در سيستم باروري مردان مي‌پردازد.
به گزارش رويترز، در اين مطالعه مشخص شده مرداني که بيش از 4 ساعت در روز با تلفن همراه صحبت مي‌کردند، بيشتر از ساير مردان احتمال دارد که سيستم باروري ناکارآمدي داشته باشند.
به گفته اين محققان، بررسي‌هاي آنها نشان داده که هرچه ميزان استفاده اين مردان از تلفن همراه بيشتر بوده، تعداد اسپرم‌هاي شمارش‌شده در مايع مني آنها و همچنين درصد اسپرم‌هاي سالم و بارور، کمتر مي‌شده است.
توضيح اين که در يک مايع مني سالم، بايد حداقل 20 ميليون اسپرم مشاهده شود و 50 تا 60 درصد آنها نيز بايد تحرک در حد متوسط داشته باشند تا بتوان گفت قابليت باروري در اين مايع اسپرم به اندازه کافي وجود دارد. آزمايش آناليز مايع اسپرم، اغلب اولين قدم در بررسي همسراني است که با شکايت ناباروري مراجعه کرده‌اند.
ايده اوليه اين محققان اين بود که امواج الکترومغناطيس تلفن همراه، احتمالا مي‌تواند موجب تخريب DNA و آسيب سلولي شود و به اين ترتيب تعداد و کيفيت سلول‌هاي حساس جنسي مردانه، يا همان اسپرم‌ها را کاهش دهد.
هرچند هنوز اين نتايج، که در نشريه علمي باروري و ناباروري منتشر شده، به معناي اثبات نهايي تاثير تلفن همراه بر ناباروري نيست.
خود اين محققان مي‌گويند ما فعلا يک رابطه بسيار قوي بين اين 2پديده، يعني استفاده بيش از حد از تلفن همراه و بروز اختلال در کيفيت اسپرم‌ها، يافته‌ايم. اما اين که بخواهيم نتيجه‌گيري کنيم که موبايل عامل اين پديده است، هنوز خيلي زود است.
اين محققان بنا دارند طي 2 مطالعه ديگر، به بررسي دقيق‌تر اين رابطه بپردازند. در مطالعه اول، قرار است نمونه‌هاي مايع مني مردان سالم، در محيط آزمايشگاه و به طور مصنوعي، در معرض امواج الکترومغناطيس قرار گيرد و تاثير احتمالي آنها در اين محيط بررسي شود.
در مطالعه دوم نيز قرار است رابطه بين کيفيت اسپرم مردان و ميزان استفاده آنها از تلفن همراه، در جامعه بزرگ‌تري از نمونه‌ها بررسي شود تا با مقايسه نتايج حاصل از آن، با مطالعه فعلي، اعتبار مطالعه افزايش يابد.
در اين مطالعه جامع‌تر قرار است عوامل احتمالا موثر ديگر، مانند سبک زندگي و نيز شغل و عوامل شغلي در کنار ميزان استفاده از تلفن همراه، بررسي شود.
با اين حال مي‌توان با در نظر گرفتن همين مطالعات، جانب احتياط را رعايت کرد. مطمئنا مي‌توان از روي احتياط هم که شده، حجم مکالمات با تلفن همراه را کاهش داد. چرا که برخي شک و ترديدها در مورد تاثيرات منفي امواج آن، امروز مطرح و فردا تاييد مي‌شود اما برخي ديگر هم فردا مطرح مي‌شوند و معلوم نيست چه زماني تاييد شوند.
منبع:http://www.jensi-irshafa.blogfa.com
شرح موضوع