كساني كه قلبشان در حالت استراحت خيلي تندتر از حد معمول مي زند و در حالت ورزش كندتر از حد معمول، بشدت در معرض خطر مرگ ناگهاني قرار دارند.
محققان معتقدند: مرگ ناگهاني در افراد سالم با آزمايش هاي ساده استرس كه بعضا از بيماران قلبي به عمل مي آمد، قابل پيش بيني است. محققان مي گويند اين يافته ها بدين معنا نيست كه افراد سالم بايد به طور طبيعي آزمايش بدهند، اما معتقدند وقتي بيمار تست مي دهد، پزشكان بايد الگوي ضربان قلب را به دنبال يافتن نشانه هايي از مشكل بررسي كرده و صرفا به مدارك مبتني بر مسدودبودن شريان ها تكيه نكنند؛ چيزي كه اكنون به طور روزمره رخ مي دهد.
دكتر مايكل لوئر، متخصص قلب در كلينيك كليولند مي گويد: ما مي دانيم كه مردم در حال راه رفتن مثل بمب ساعتي هستند. در حالي كه هيچ مدركي دال بر مرگ زودرس در اين افراد وجود ندارد، شخصا هر چيزي را كه بتوانم تصحيح مي كنم. اين تصحيح شامل تجويز داروهاي رقيق كننده خون، كنترل فشار خون و كلسترول و تشويق آنها به ورزش براي بهبود وضعيت قلب است.
آخرين مطالعه در اين زمينه كه در ورنال پزشكي نيوانگلند به چاپ رسيد، اشاره مي كند كه خطر مرگ ناگهاني در مرداني كه هنگام استراحت قلبشان تندتر از حالت عادي مي زند يا در هنگام ورزش از حدي كه بايد باشد پايين تر است، 4 برابر بيشتر از مردان عادي است. به همين ترتيب مرگ ناگهاني در مرداني كه ضربان قلبشان بعد از ورزش تا حد معمولي پايين نمي آيد، 2 برابر بيشتر از ساير مردان است كه دچار اين مشكل نيستند. دكتر اكساوير يووه، استاديار بخش قلب بيمارستان اروپايي جورج پمپيدو پاريس مي گويد: اين نخستين بار است كه الگوي ضربان قلب در خلال ورزش با افزايش خطر مرگ ناگهاني در مردان سالم با هم مرتبط مي شود. اين نتايج مشابه يافته هاي اوليه در افراد مبتلا به بيماري هاي قلبي هستند.
مرگ ناگهاني وقتي رخ مي دهد كه فرد دچار حمله قلبي يا بعضا ريتم نامنظم شده و قلب از كار بيفتد. اين حملات، افراد در دهه سوم و چهارم زندگي را هدف مي گيرد و مسئول 5 الي 10 درصد كل مرگهاي كشور آمريكاست. يعني سالانه 350 تا 500 هزار نفر را از پا درمي آورد.
دانشمندان فرانسوي در تحقيق خود 5713 نفر مرد ميانسال فرانسوي كه طي معاينه از سال 1967 تا 1972 تست استرس داده بودند را مورد بررسي قرار دادند. بعد از 23 سال پيگيري، 83 نفر از آنها در عرض 11 سال و نيم در اثر مرگ ناگهاني از بين رفتند. مرداني كه از مرگ ناگهاني قلبي مردند، فقط مي توانستند 6 دقيقه ورزش كنند كه يك دقيقه از بقيه افراد مورد بررسي كمتر بود و يك پنجم آنها يكي از والدين خود را در اثر مرگ ناگهاني از دست داده بود. ضربان قلب گروه در معرض خطر هنگام استراحت 75 ضربه در دقيقه و اندكي بيشتر از حد طبيعي بود. در خلال ورزش ضربان قلب تا كمتر از 89 ضربه در دقيقه بالا مي رفت و بعد از خاتمه ورزش، ضربان قلب به كمتر از 25 ضربه در دقيقه كاهش مي يافت. اين نتايج احتمالا در مورد زنان نيز مصداق دارد. دكتر لوئر و دكتر دانيل شنيدلر، متخصص قلب و استاد دانشكده پزشكي رابرت وود جانسن، هر دو اين مسئله را تاييد مي كنند. مطالعات اخير نشان مي دهد زنان سالمي كه ضربان قلبشان بعد از ورزش بدرستي پايين نمي آيد، بيشتر احتمال دارد در اثر مشكلات قلبي فوت كنند. دليل ايجاد اين ناهنجاري در الگوي ضربان قلب، اشكال در سيستم اعصاب پاراسمپاتيك است كه مسئوليت پايين آوردن ضربان قلب بعد از استرس و خطر را برعهده دارد. پروفسور شنيدلر مي گويد: مطالعه جديد براي يافتن داروي مناسب جهت كاهش ضربان قلب اين افراد طراحي شده است.
دكتر پل تامپسون، سخنگوي انجمن قلب ايالات متحده آمريكا و متخصص قلب بيمارستان هارتفورد در كانكتيكات مي گويد: اين مطالعه جديد مي تواند باعث ساخت داروهاي جديدي شود، ولي اين كار بايد قبل از انجام تست استرس روي بيماران در معرض خطر مرگ ناگهاني انجام مي گرفت.
عموما افرادي نسبت به انجام تست استرس اقدام مي كنند كه يا مشكوك به بيماري قلبي باشند يا از بيماري قلبي خود كاملا اطمينان داشته باشند. براي انجام تست استرس، فرد روي يك تردميل (Treadmill) راه مي رود و سنسورهايي به قفسه سينه اش متصل مي شود كه فعاليت قلبي او را طي راه رفتن روي تردميل ثبت مي كند.
فرانسوي ها هنگام ورزش عمدتا از دوچرخه ثابت به جاي تردميل استفاده مي كنند. استفاده از دوچرخه ثابت به جاي تردميل در بسياري از كشورهاي اروپايي طرفداران بيشتري دارد، ولي آمريكايي ها تردميل را ترجيح مي دهند.
محققان معتقدند: مرگ ناگهاني در افراد سالم با آزمايش هاي ساده استرس كه بعضا از بيماران قلبي به عمل مي آمد، قابل پيش بيني است. محققان مي گويند اين يافته ها بدين معنا نيست كه افراد سالم بايد به طور طبيعي آزمايش بدهند، اما معتقدند وقتي بيمار تست مي دهد، پزشكان بايد الگوي ضربان قلب را به دنبال يافتن نشانه هايي از مشكل بررسي كرده و صرفا به مدارك مبتني بر مسدودبودن شريان ها تكيه نكنند؛ چيزي كه اكنون به طور روزمره رخ مي دهد.
دكتر مايكل لوئر، متخصص قلب در كلينيك كليولند مي گويد: ما مي دانيم كه مردم در حال راه رفتن مثل بمب ساعتي هستند. در حالي كه هيچ مدركي دال بر مرگ زودرس در اين افراد وجود ندارد، شخصا هر چيزي را كه بتوانم تصحيح مي كنم. اين تصحيح شامل تجويز داروهاي رقيق كننده خون، كنترل فشار خون و كلسترول و تشويق آنها به ورزش براي بهبود وضعيت قلب است.
آخرين مطالعه در اين زمينه كه در ورنال پزشكي نيوانگلند به چاپ رسيد، اشاره مي كند كه خطر مرگ ناگهاني در مرداني كه هنگام استراحت قلبشان تندتر از حالت عادي مي زند يا در هنگام ورزش از حدي كه بايد باشد پايين تر است، 4 برابر بيشتر از مردان عادي است. به همين ترتيب مرگ ناگهاني در مرداني كه ضربان قلبشان بعد از ورزش تا حد معمولي پايين نمي آيد، 2 برابر بيشتر از ساير مردان است كه دچار اين مشكل نيستند. دكتر اكساوير يووه، استاديار بخش قلب بيمارستان اروپايي جورج پمپيدو پاريس مي گويد: اين نخستين بار است كه الگوي ضربان قلب در خلال ورزش با افزايش خطر مرگ ناگهاني در مردان سالم با هم مرتبط مي شود. اين نتايج مشابه يافته هاي اوليه در افراد مبتلا به بيماري هاي قلبي هستند.
مرگ ناگهاني وقتي رخ مي دهد كه فرد دچار حمله قلبي يا بعضا ريتم نامنظم شده و قلب از كار بيفتد. اين حملات، افراد در دهه سوم و چهارم زندگي را هدف مي گيرد و مسئول 5 الي 10 درصد كل مرگهاي كشور آمريكاست. يعني سالانه 350 تا 500 هزار نفر را از پا درمي آورد.
دانشمندان فرانسوي در تحقيق خود 5713 نفر مرد ميانسال فرانسوي كه طي معاينه از سال 1967 تا 1972 تست استرس داده بودند را مورد بررسي قرار دادند. بعد از 23 سال پيگيري، 83 نفر از آنها در عرض 11 سال و نيم در اثر مرگ ناگهاني از بين رفتند. مرداني كه از مرگ ناگهاني قلبي مردند، فقط مي توانستند 6 دقيقه ورزش كنند كه يك دقيقه از بقيه افراد مورد بررسي كمتر بود و يك پنجم آنها يكي از والدين خود را در اثر مرگ ناگهاني از دست داده بود. ضربان قلب گروه در معرض خطر هنگام استراحت 75 ضربه در دقيقه و اندكي بيشتر از حد طبيعي بود. در خلال ورزش ضربان قلب تا كمتر از 89 ضربه در دقيقه بالا مي رفت و بعد از خاتمه ورزش، ضربان قلب به كمتر از 25 ضربه در دقيقه كاهش مي يافت. اين نتايج احتمالا در مورد زنان نيز مصداق دارد. دكتر لوئر و دكتر دانيل شنيدلر، متخصص قلب و استاد دانشكده پزشكي رابرت وود جانسن، هر دو اين مسئله را تاييد مي كنند. مطالعات اخير نشان مي دهد زنان سالمي كه ضربان قلبشان بعد از ورزش بدرستي پايين نمي آيد، بيشتر احتمال دارد در اثر مشكلات قلبي فوت كنند. دليل ايجاد اين ناهنجاري در الگوي ضربان قلب، اشكال در سيستم اعصاب پاراسمپاتيك است كه مسئوليت پايين آوردن ضربان قلب بعد از استرس و خطر را برعهده دارد. پروفسور شنيدلر مي گويد: مطالعه جديد براي يافتن داروي مناسب جهت كاهش ضربان قلب اين افراد طراحي شده است.
دكتر پل تامپسون، سخنگوي انجمن قلب ايالات متحده آمريكا و متخصص قلب بيمارستان هارتفورد در كانكتيكات مي گويد: اين مطالعه جديد مي تواند باعث ساخت داروهاي جديدي شود، ولي اين كار بايد قبل از انجام تست استرس روي بيماران در معرض خطر مرگ ناگهاني انجام مي گرفت.
عموما افرادي نسبت به انجام تست استرس اقدام مي كنند كه يا مشكوك به بيماري قلبي باشند يا از بيماري قلبي خود كاملا اطمينان داشته باشند. براي انجام تست استرس، فرد روي يك تردميل (Treadmill) راه مي رود و سنسورهايي به قفسه سينه اش متصل مي شود كه فعاليت قلبي او را طي راه رفتن روي تردميل ثبت مي كند.
فرانسوي ها هنگام ورزش عمدتا از دوچرخه ثابت به جاي تردميل استفاده مي كنند. استفاده از دوچرخه ثابت به جاي تردميل در بسياري از كشورهاي اروپايي طرفداران بيشتري دارد، ولي آمريكايي ها تردميل را ترجيح مي دهند.
منبع : Usa Today
شرح موضوع