وسواس ؟!

دوستان سلام

من بک مدتی نمیدونم به وسواس مبتلا شدم و یا عادیه ! اینه که به تمیزی بیشتر توجه می کنم ! برای مثال توی اطاقم اگر کسی بادمپایی تو خونه ای بیاد  باید حتما محل عبور فرد رو تمیز کنم با کف صابون یا هر چیزی که فکر میکنم تمیز کننده هست چون بهش که فکر میکنم ممکنه با دمپایی به دستشویی و یا پارکینگ و اینا رفته باشه و این روی موکت که میاد باعث الودگی میشه و موقعه ی لباس عوض کردن به بدن منتقل میشه و باعث هزار و یک جور مریضی میشه از قارچ گرفته تا عفونت پوستی و ...! روی زمین نمی تونم بخوایم چون باز هم به همین صورت کلا با مکانهایی که حدس میزنم زیاد تمیز نباشند نمی تون کنار بیام و فکر می کنم که باعض انتقال الودکی به سطح بدن میشه ! همین طور توی اتوبوس یا مکانهای عمومی  کمتر  میشینم چون نمیدونم چه کسایی و با چه سطح تمیزی اونجا نشستند ! حالا فکر می کنید من چیکار کنم مخصوصا با مساله ی تمیزی اطاق و یا حس انتفال الوگی به بدن ؟! همش فکر میکنم که دمپایی کثیفه و تا اون تیکه رو با کف پاک نکنم خیالم راحت نمیشه !یه چند موزد کوچیک هم هست که دیگه اونها هم شبیه این هستند و به لباس و اینا مربوط میشه ! الان یک سالی هم هست که اینطوری شدم!

h_loyali نوشته است: دوستان سلام

من بک مدتی نمیدونم به وسواس مبتلا شدم و یا عادیه ! اینه که به تمیزی بیشتر توجه می کنم ! برای مثال توی اطاقم اگر کسی بادمپایی تو خونه ای بیاد  باید حتما محل عبور فرد رو تمیز کنم با کف صابون یا هر چیزی که فکر میکنم تمیز کننده هست چون بهش که فکر میکنم ممکنه با دمپایی به دستشویی و یا پارکینگ و اینا رفته باشه و این روی موکت که میاد باعث الودگی میشه و موقعه ی لباس عوض کردن به بدن منتقل میشه و باعث هزار و یک جور مریضی میشه از قارچ گرفته تا عفونت پوستی و ...! روی زمین نمی تونم بخوایم چون باز هم به همین صورت کلا با مکانهایی که حدس میزنم زیاد تمیز نباشند نمی تون کنار بیام و فکر می کنم که باعض انتقال الودکی به سطح بدن میشه ! همین طور توی اتوبوس یا مکانهای عمومی  کمتر  میشینم چون نمیدونم چه کسایی و با چه سطح تمیزی اونجا نشستند ! حالا فکر می کنید من چیکار کنم مخصوصا با مساله ی تمیزی اطاق و یا حس انتفال الوگی به بدن ؟! همش فکر میکنم که دمپایی کثیفه و تا اون تیکه رو با کف پاک نکنم خیالم راحت نمیشه !یه چند موزد کوچیک هم هست که دیگه اونها هم شبیه این هستند و به لباس و اینا مربوط میشه ! الان یک سالی هم هست که اینطوری شدم!

با درود
دوست عزيز شما قطعا به وسواس مبتلا هستيد. يكي از مشخصات وسواس هم اينه كه به مرور زمان شدت بيشتري پيدا ميكنه تا جايي كه تحملش براتون غير ممكن ميشه. در مقابل، در مراحل اوليه به راحتي قابل درمانه. من بهتون توصيه ميكنم هر چه سريعتر به يك روانشناس مراجعه كنيد. اگر همين امروز مراجعه كنيد بهتر از فرداست.

من می خوام خودم خودم رو درمان کنم! بدون نیاز به دکتر !اول از همه باید بدونم اصلا این حرفی که در پست اول گفتم منظقیه؟! ( انتقال الودگی به سطح بدن و...)

دوستان پس از مصرف سیتالوپرام و فلوکستن برای وسواس فکری به مدت 4 ماه الان دچار کابوس می شم، با وجود اینکه قرص ها را تموم کردم ! حس می کنم کم حافظه شدم...آیا راهی هست که اثراتش از بین بره؟

وسواسم به گونه ای بود که با یک رابطه ی سطحی فکر می کردم کسی را حامله کردم ! یه روز پا می شدم می گفتم من ایدز دارم و تا سر حد مرگ می رفتم ! آخرین بار به وجود خدا شک کردم و مثل خوره تو ذهنم تکرار می شد خدا وجود داره ، نداره، داره...

من خودم متوجه شدم به خاطر خشک بودن پدر و مادرم دچار وسواس فکری شدم و فکر آخری طوری شده بود که دیگه استفراغ می کردم و به روانپزشک رفتم و بهم سیتالو پرام و کلرو پرمازین وفلوکستن داد. اما هنوز هر شب کاووس می بینم ؟