دمانس( زوال عقل ) وجود يک اختلال کلي در سطح توانائي ذهني افراد است که شامل : اختلال در حافظه ، صحبت کردن و فکر کردن است و اين خود باعث اختلال در فعاليت هاي روزانه و اجتماعي افراد مي شود .
شايعترين فرم زوال عقل آلزايمر است . معمولاً سن شروع بيماري بالاي ۶۵ سال است هر چند که در ۴۰ يا ۵۰ سالگي نيز ديده مي شود .
علت دقيق بيماري روشن نيست . اين بيماري را يک دکتر آلماني بنام آلزايمر که در سال ۱۹۰۶ به رشته ها و فيبرهاي عصبي غيرطبيعي در مغز يک انسان مرده پي برد نام گذاري کرد . تشخيص قطعي اين اختلال بابيوپي مغزي است و در حال حاضر اسکن توموگرافي پوزيترون مي تواند فعاليت سلولهاي مغزي را در هر قسمت از مغز نشان دهد در بيماري آلزايمز فعاليت مغز در ناحيه خلفي کاهش مي يابد ناحيه اي که براي صحبت کردن و حافظه بسيار مهم است .
علامت هاي بيماري :
شروع فراموشي علامت اصلي بيماري آلزايمر نيست . هرشخصي ممکن است در زمانهاي مختلف دچار اختلال حافظه و فراموشي شود . علامتهاي بيماري از شخصي به شخص ديگر فرق مي کند اما بتدريج شخص بدتر مي شود .
علائم خفيف :
گيجي و از دست دادن حافظه
از داست دادن آگاهي نسبت به زمان و مکان و محيط خانواده
تغييرات شخصيتي و تغيير در قوه قضاوت
علائم متوسط :
اختلال در فعاليتهاي روزانه مثل شستشو و استحمام و غذا خوردن
اضطراب ، آژيتاسيون ( تشويق )، افسردگي و يا پارانوئيد ( سوء ظن داشتن و بدگماني )
اشکال درخواب
سرگرداني
اشکال در شناختن افراد خانواده يا دوستان نزديک
علائم شديد :
عدم صحبت کردن
از دست دادن اشتها و کاهش وزن
از دست دادن کنترل دفع ادرار و مدفوع
وابسته بودن و متکي بودن به ديگران براي گذراندن زندگي روزانه
تشخيص :
پزشک با گرفتن شرح حال ودانستن گذشته بيمار و فعاليتهاي وي مي تواند به مشکلات وي پي ببرد .
آزمايشات خوني و ادراري که ممکن است ديگر علتهاي زوال عقل را تشخيص دهد و حتي گاهي نمونه گرفتن از مايع نخاع ممکن است مفيد باشد .
آزمايشات نوروسايکولوژيک ( عصبي - رواني ) : اين آزمايشات شامل ؛ آزمايش حافظه ،چگونگي حل مشکلات ، توجه ، محاسبه کردن و صحبت کردن مي باشد که از اين طريق توانائي هاي ذهني شخص سنجيده مي شود .
اسکن از مغز که نواحي غيرطبيعي در مغز مشخص مي شود .
درمان :
هيچ درماني ندارد . بعضي از داروها ميتواند پيشرفت بيماري را به تأخير بياندازد و يا بعضي از علائم را کاهش دهد مثلاً برطرف کردن افسردگي ، مشکلات خواب و يا تشويش بعضي ازگروههاي حمايت کننده از بيماران آلزايمري نيز مي توانند کمک کنند . پزشک معالج مربوطه مي تواند بهترين روش درماني را توصيه کند .
شايعترين فرم زوال عقل آلزايمر است . معمولاً سن شروع بيماري بالاي ۶۵ سال است هر چند که در ۴۰ يا ۵۰ سالگي نيز ديده مي شود .
علت دقيق بيماري روشن نيست . اين بيماري را يک دکتر آلماني بنام آلزايمر که در سال ۱۹۰۶ به رشته ها و فيبرهاي عصبي غيرطبيعي در مغز يک انسان مرده پي برد نام گذاري کرد . تشخيص قطعي اين اختلال بابيوپي مغزي است و در حال حاضر اسکن توموگرافي پوزيترون مي تواند فعاليت سلولهاي مغزي را در هر قسمت از مغز نشان دهد در بيماري آلزايمز فعاليت مغز در ناحيه خلفي کاهش مي يابد ناحيه اي که براي صحبت کردن و حافظه بسيار مهم است .
علامت هاي بيماري :
شروع فراموشي علامت اصلي بيماري آلزايمر نيست . هرشخصي ممکن است در زمانهاي مختلف دچار اختلال حافظه و فراموشي شود . علامتهاي بيماري از شخصي به شخص ديگر فرق مي کند اما بتدريج شخص بدتر مي شود .
علائم خفيف :
گيجي و از دست دادن حافظه
از داست دادن آگاهي نسبت به زمان و مکان و محيط خانواده
تغييرات شخصيتي و تغيير در قوه قضاوت
علائم متوسط :
اختلال در فعاليتهاي روزانه مثل شستشو و استحمام و غذا خوردن
اضطراب ، آژيتاسيون ( تشويق )، افسردگي و يا پارانوئيد ( سوء ظن داشتن و بدگماني )
اشکال درخواب
سرگرداني
اشکال در شناختن افراد خانواده يا دوستان نزديک
علائم شديد :
عدم صحبت کردن
از دست دادن اشتها و کاهش وزن
از دست دادن کنترل دفع ادرار و مدفوع
وابسته بودن و متکي بودن به ديگران براي گذراندن زندگي روزانه
تشخيص :
پزشک با گرفتن شرح حال ودانستن گذشته بيمار و فعاليتهاي وي مي تواند به مشکلات وي پي ببرد .
آزمايشات خوني و ادراري که ممکن است ديگر علتهاي زوال عقل را تشخيص دهد و حتي گاهي نمونه گرفتن از مايع نخاع ممکن است مفيد باشد .
آزمايشات نوروسايکولوژيک ( عصبي - رواني ) : اين آزمايشات شامل ؛ آزمايش حافظه ،چگونگي حل مشکلات ، توجه ، محاسبه کردن و صحبت کردن مي باشد که از اين طريق توانائي هاي ذهني شخص سنجيده مي شود .
اسکن از مغز که نواحي غيرطبيعي در مغز مشخص مي شود .
درمان :
هيچ درماني ندارد . بعضي از داروها ميتواند پيشرفت بيماري را به تأخير بياندازد و يا بعضي از علائم را کاهش دهد مثلاً برطرف کردن افسردگي ، مشکلات خواب و يا تشويش بعضي ازگروههاي حمايت کننده از بيماران آلزايمري نيز مي توانند کمک کنند . پزشک معالج مربوطه مي تواند بهترين روش درماني را توصيه کند .
شرح موضوع