Sprinkle capsule : کپسول بزرگ mg ٢٥٠ برنگ سفيد و آبی، اين نــوع کپـسول را می توان از هم جدا نمود؛ و محتويات آن را بر روی غذاهای نرم ريخت و مصرف نمود.
دپاکوت XR Depakote ER
اين دارو فقط به شکل قرص و در دو اندازه وجود دارد:
قرص های mg ٢٥٠ ( سفيد )
قرص های mg ٥٠٠ ( خاکستری )
* موارد مصرف اين دارو يک درمان موثر جهت بيماری صرع می باشد که به تنهايی و يا همراه با ساير داروهای ضد تشنج استفاده می شود. همچنين جهت کنترل تشنجات آبسانس ( به تنهايی و يا همراه ساير داروهای ضد تشنج ) و تشنجات پــــارشيال ( تشنجاتی که ازيک ناحيه مشخص در مغز شروع می شود ) نيز استفاده می شود.
FDA ( وزارت غذا و دارو ) استفاده از اين دارو را در تمام سنين وفقط جهت درمان صرع تائيد کرده است ، اما از اين دارو در دو مورد زير نيز استفاده می شود:
- پيشگيری از سر درد های ميگرنی ( نه درمان سر درد در مدت زمانی که ايجاد می شود)
- درمان يک نوع از بيماريهای مغزی که اختلالات دو قطبی ناميده می شود.
* موارد منع مصرف - افراد مبتلا به به بيماريهای کبدی نبايد اين دارو را مصرف نمايند. در صورت ابتلا به بيماريهای کبدی به پزشک معالج اطلاع دهيد تا در صورت امکان ، نوع ديگری از داروهای ضد تشنج برای بيمار تجويز شود.
- در صورت حساسيت به اين دارو و يا ساير داروهای والپروات.
* مصرف در دوران بارداری و شير دهی
مصرف اين دارو در دوران بارداری در گروه D حاملگی قرار دارد؛ به اين معنی که استفاده از آن برای جنين مضر است؛ اما ممکن است مزايای استفاده از اين دارو ، در برخی از زنان بيشتر از مضرات آن باشد.
در حقيقت اکثر زنانی که در دوران بارداری از اين داروها استفاده می کنند کودک طبيعی يا سالم دارند.
احتمال ايجاد نقايص مادرزادی در جنين ، در مادرانی که در دوران بارداری به خصوص در ٣ ماهه اول از اين دسته دارويی استفاده می کنند افزايش می يابد، اما نسبتا غير شايع می باشد.
همچنين خطر بروز ناهنجاريهای جنين ، در مادرانی که در دوران بارداری بيشتر از يک داروی ضد تشنج مصرف می نمايند و همچنين در مادران با سابقه خانوادگی تولد جنين با نقايص مادرزادی بيشتر است. بنابراين در صورت بارداری و يا اگر تصميم داريد که باردارشويد ، جهت ادامه درمان با اين داروها ، با پزشک معالج مشورت نمائيد. گاهی اوقات پزشک مقدار داروی مصرفی را در دوران بارداری بتدريج کم می کند. اگر چه ممکن است در اين صورت احتمال بروز تشنج افزايش يابد و برخی از انواع تشنجات باعث صدمه به جنين می شود. بنابراين بدون مشورت با پزشک معالج ، مصرف دارو را قطع و يا مقدار آن را کم نکنيد .
زنانی که در طول مصرف دارو باردار می شوند، بايد روزانه کمتر از mg ٤ / ٠ اسيد فوليک جهت جلوگيری از ايجاد نقايص مادرزادی (نقص در تشکيل لوله عصبی جنين) مانند اسپاینابیفیدا (کانال نخاعی بطور کامل بسته نمی شود) مصرف نمايند. اين نقايص مادرزادی بيشتر در کودکانی شايع می باشد که مادر آنها در ٤ الی ٦ هفته اول بارداری از اين دارو استفاده نمايند .
زنان در معرض خطر شامل افرادی که تاريخچه ای از اين نوع نقص عصبی در حاملگی قبلی خود دارند. بنابراين ممکن است در صورت تشخيص ، پزشک برای زنان در معرض خطر ، روزانه مقدار زيادی اسيد فوليک (mg ٤) تجويز نمايد. ولی هيچ دليلی نيز وجود ندارد که مصرف اسيد فوليک بطور قطعی از ايجاد نقايص مادرزادی در دوران بارداری پيشگيری خواهد کرد.
در بيشتر موارد ، اغلب حدود ٢٠ تا ٣٥ % از زنان ، در دوران بارداری به علت تغييرات ناشی از هورمونها و يا تغييرات ايجاد شده توسط داروها در بدن دچار تشنج می شوند. بنابراين بررسی سطح خونی داروها در دوان بارداری جهت تنظيم مقدار داروی مصرفی توسط پزشک لازم است .
تغذيه از طريق شير مادر، در نوزادانی که مادر آنها در دوران شيردهی از اين دسته دارويی استفاده می نمايند ، بايد برای سلامتی نوزاد بدون خطر باشد.
مقدار دارويي که نوزاد از طريق شير مادر دريافت می کند بسيار کمتر از مقداری است که جهت کنترل تشنج در کودکان ، توسط پزشک تجويز می شود.
* توصيـه هاي لازم در هنگام مصرف دارو
١. دپاکين به دو شکل وجود دارد( شربت و کپسول ). دارو را درجه حرارت اتاق ، دور از نور و رطوبت نگهداری کنيد.
٢. دارو را دور از دسترس بچه ها نگهداری کنيد .
٣. شربت دپاکين را از يخ زدگی محافظت نمائيد .
٤. از قاشق استاندارد اندازه گيری و يا قطره چکان جهت مشخص کردن مقدار دقيق دارو مصرفی استفاده نمائيد .( جهت استفاده از شربت دپاکين )
٥. دارو را فقط با دستور پزشک مصرف نمائيد.
٦. کپسول دپاکين و قرص ها را نجويد، زير ا باعث ايجــاد سوزش در گلو و دهـــان می شود.
٧. جهت پيشگـيری از ناراحتی معده ، بهتر است کپسولهای دپاکين و قرص های دپاکوت را همراه با غذا استفاده کنيد. دارو را می توان بدون غذا و به تنهايی نيز مصرف نمود. در اين صورت کپسول و يا قرص را با يک ليوان پر از آب مصرف نمائيد.
٨. جهت بهتر شدن طعم شربت دپاکين، می توان آن را با غذا و يا مايعات مخلوط نمود .
٩. غذا روی مکانيسم اثر دارو تاثير دارد. بنابراين سعی شود دارو را هر روز مانند روزهای ديگر استفاده نمائيد.
١٠. جهت کودکان و يا بزرگسالانی که در بلعيدن قرصها مشکل دارند می توان از Sprinkle capluse استفاده نمود. اين نوع کپسول مخصوص باز شدن طراحی شده که بعد از باز کردن کپسول ، می توان محتويات آن را بروی قاشق حاوی مواد غذا يی نرم از قبيل بستنی ، ماست چکيده، فرنی محتوی آرد و زرده تخم مرغ ريخت و مصرف نمود. مخلوط غذا و دارو نبايد جهت استفاده در نوبت های بعدی نگهداری شود. اين کپسولها بايد به طور کامل استفاده شود.
١١. اگر داروی دپاکين و يا دپاکوت را مصرف می کنيد ، درصورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو ، به محض به ياد آوردن ، آن نوبت بايد مصرف شود؛ ولي اگر تقريبا زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد ، از مصرف نوبت فراموش شده بايد خودداري کنيد و مصرف دارو را در آن نوبت چند ساعت تاخير بياندازيد ، در عوض دو نوبت را در فاصله زمانی نزديک بهم مصرف کنيد . سپس مصرف دارو را طبق جدول تنظيم شده ادامه دهيد . ولی در صورت استفاده از قرص های Depakot ER چون اين دارو معمولا هر ٢٤ ساعت يکبار مصرف می شود، بايد مصرف دارو را حدود ١٢ ساعت قبل از نوبت دوم مصرف دارو به تاخير بياندازيد و سپس مصرف دارو را طبق جدول تنظيم شده برای ٢٤ ساعت ، از روز بعد شروع کنيد و اگر در مورد مصرف دارو مشکل داريد با پزشک معالج مشورت نمائيد.
١٢. برخی از بيماران نياز دارند کپسولهای دپاکين را ٣ باردر روز مصرف نمايند. اگر اغلب نوبت های مصرف دارو را فراموش می کنيد ، از جعبه مخصوص قرص و يا ساعت زنگ دار جهت ياد آوری نوبت های مصرف دارو استفاده نمائيد . همچنين ممکن است در صورت فراموشی نوبت های مصرف دارو ، پزشک قرص های Depakote- ER را که يکبار در روز مصرف می شوند برای شما تجويز نمايد. در اين صورت اگــر مصرف يک نوبت دارو را نيز فراموش کنيد در آن روز هيچ داروی ضد تشنج دريافت نمی کنيد و احتمال وقوع تشنجات بيشتر می شود .
١٣. شربت دپاکيـــن يک روش آسان جهـت استفاده از داروی والپروئيک اسيد در کودکانی است که نمی توانند کپسول مصرف نمايند. شربت کمی سريعتر از کپسول توسط بدن جذب می شود اما مقدار جذب در دو شکل دارو( کپسول و شربت دپاکين ) يکی است.
١٤. در طول مدت مصرف دارو هنگام رانندگی و يا انجام کارهای پر خطر ، احتياط نمائيد.
١٥. بدون مشورت با پزشک ، مصرف دارو را قطع نکنيد و يا مقدار مصرف دارو را تغيير ندهيد .
١٦. مصرف دارو در ساعت مشخص در هر روز ، در کنترل تشنجا ت بسيار مهم است.
١٧. دقت نمائيد در هر نوبت همان مقدار تجويز شده توسط پزشک را مصرف نمائيد .
* شايعترين عوارض جانبی ناشی از مصرف والپروئيک اسيد
عوارض جانبی ناشی از مصرف اين داروها در بيشتر بيماران شديد نمی باشد. شايعترين شکايات بيمار شامل موارد زير است :
١. خستگی ( گاهی اوقات آهسته شدن تفکر)
٢. سرگيجه
٣. استفراغ
٤. تغييرات رفتاری ( افسردگی در جوانان ، تحريک پذيری در کودکان )
٥. ناراحتی معده : بيشتر زمانی ايجاد می شود که مصرف ديگر داروهای ضد تشنج با عوارض جانبی مشابه با عوارض اين دارو ها شروع شود.
جهت کاهش درد و ناراحتی معده ، دارو را همراه غذا مصرف نمائيد .
٦. لرزش : تکان دستها و يا ديگر قسمتهای بدن. مراقب باشيد معمولا چند ساعت بعد از مصرف قرص ها که سطح خونی دارو در خون افزايش می يابد، اين حالت بدتر می شود.
همچنين نگرانی يا مصرف کافئين ممکن است اين عارضه را شديدتر می کند .
٧. افزايش وزن : مصرف اين دارو ، در افزايش وزن ٣٠ تا ٥٠ % از بيماران موثر است و بيشتر در زنان بزرگسال شايع می باشد ولی در هر شخصی می تواند ايجاد شود .
متوسط افزايش وزن در افراد بزرگسال ١٥ پوند می باشد ، انجام تمرينات ورزشی و کاهش کالری رژيم غذايی در کاهش وزن بيمار موثر است. هنوز مشخص نيست کـــه آيا افزايش وزن بيمار زمانی ايجــاد می شود که مقدار داروی مصرفی افزايش می يابد يا نه ؟
٨. از دست دادن مو : در ٥ تا ١٠ % از بيماران تحت درمان با اين دارو ايجاد می شود. موها بعد از قطع مصرف دارو در پشت سر رشد می کند اما با تر کيب متفاوت(برای مثال موهای مجعد به جای موهای صاف).
* واکنش های آلرژيک
ايجاد واکنش های آلرژيک از قبيل راش با مصرف دپاکين و ديگر داروهای والپروئيک اسيد نسبت به ديگر داروهای ضد تشنج ، کمتر شايع است. پزشک را از وجود هر نوع راش (جوش) مطلع کنيد حتی اگر درمان را به تازگی شروع کرديد.
راشها بندرت برای بيمار خطرناک می باشد، اما نبايد ناديده گرفته شود و اغلب ضروری است که نوع داروی ضد تشنج تغيير کند. کودکان زير ٢ سال و ساير بيمارانی که بيشتر از يک داروی ضد تشنج مصرف می نمايند بيشتر در معرض خطر هستند.
* عوارض جانبی ناشی از مصرف طولانی مدت والپروئيک اسيد
پـــوکی مغز استخـــوان در بـــرخی از بيماران که سالهای طولانی از اين داروها استفاده می کنند ديده می شود. مصرف همزمان ويتامين D و کلسيم در پيشگيری از ايجاد اين مشکل کمک می کند. اکثر پزشکان ، آزمايش تراکم مغز استخوان را ، جهت مشخص کردن بيمارانی که به درمان پوکی مغز استخوان نياز دارند تجويز می نمايند.
* عوارض جانبی مضر ناشی از مصرف داروهای والپروئيک اسيد
اين عوارض بندرت در بيماران مشاهده می شود، اما هر بيمار تحت درمان با اين داروها ، بايد نسبت به اين عوارض آگاهی داشته باشد. زيرا تعداد بسيار کمی از بيماران ، به علت ايجاد عوارض خطرناک ناشی از مصرف دارو جان خود را از دست دادند. در صورت بروز هر يک از نشانه های زير فورا به پزشک اطلاع دهيد:
ضعف و سستی بدن ، تنبلی ، تورم صورت ، از دست دادن اشتها ، استفراغ ، زرد شدن چشمها يا پوست خصوصا در کودکان زير ٢ سال(ممکن است دليلی بر نارسايي کبد باشد)، درد شکم ، ناراحتی معده، از دست دادن اشتها ، استفراغ ( ممکن است علائم بيماری پانکراس باشد) ، کبودی ، خون دماغ يا خونريزی غير طبيعی (علائم مشکلات انعقادی )
- نارسايی کبد :
معمولا اختلالات کبدی در کودکان زير ٢ سال و در ٦ ماه اول درمان ايجاد می شود؛ مخصوصا در بيمارانی که از ديگر داروهای ضد تشنج نيز استفاده می نمايند و يا سا بقه ابتلا به اختلالات مضر ناشی از مصرف دارو را داشته اند.
خطر ابتلا به نارسايی کبدی در کودکان بين ١٠ - ٢ سال کمتر است و در کودکان بزرگتر و بزرگسالان بسيار کمتر است . ( شايد از ٥٠٠٠٠ بيمار يک نفر )
چون Depakote ER فقط به شکل قرص وجود دارد اين دارو معمولا توسط کودکان مصرف نمی شود .
هيچ دليلی ، مبنی بر اين که استفاده طولانی مدت از اين دارو ، بتدريج به کبد آسيب می رساند وجود ندارد.
- اختلالات لوزالمعده(پانکراس ):
اختلال پانکراس واکنش ديگری است که بندرت در اثر مصرف داروهای والپروئيک اسيد ايجاد می شود. گاهی اوقات اين واکنش بقدری شديد است که باعث مرگ و خونريزی در بيمار می شود. اين واکنش می تواند هم در کودکان و هم در بزرگسالان ، حتی چندين سال بعد از مصرف دارو ايجاد شود. در صورت بروز درد شکم ، ناراحتی معده ، استفراغ و يا از دست دادن اشتها ، به پزشک اطلاع دهيد .
- مشکلات انعقادی :
مشکلات انعقاد خون ، بيشتر در بيمارانی ايجاد می شود که مقدار زيادی از اين داروها را مصرف می نمايند. گاهی اوقات بدون قطع مصرف دارو ، خون به حالت طبيعی باز می گردد .
احتمالا پزشک قبل از تجويز داروهای والپروئيک اسيد انجام برخی از آزمايشات خون را برای بيمار تجويز می کند و معمولا قبل از انجام هر نوع جراحی انتخابی اين آزمايشات نيز تکرار می شود.
* عوارض جانبی ناشی از مصرف والپروئيک اسيد درکودکان
این دارو در کنترل بسياری از انواع تشنجات شايع در کودکان موثر است .
- تشنجات آبسانس
- تشنجات ميوکلونيک
- تشنجات تونيک – کلونيک
- Lennox – Gastaut syndrome
- اسپاسم دوران کودکی
- تشنجات تحريک شده با نورهای درخشان
افزايش بيش از حد معمول سطح هورمون تستوسترون ، در دختران بالای ١٠ سال تحت درمان با اين دارو ديده شده است . در اين حالت هيچ علائمی در بيمار ظاهر نمی شود اما پزشک ممکن است جهت ايجاد مشکلات ديگر، بيمار را بررسی کند. ( شايد مرتبط با افزايش وزن)
تحريک پذيری در برخی از کوکان ؛ بنظر می رسد تعدادی از کودکان تحت درمان با داروهای والپروئيک اسيد تحريک پذيرتر می شوند ، اما بندرت يک مشکل جدی برای بيمار است .
احتمالا پزشک جهت کاهش عوارض جانبی ، دارو را با مقدار کم برای بيمار شروع می کند و به تديج آن را افزايش می دهد. معمولا مصرف دارو در کودکان با مقدار mg / kg ٥ - ١٠ در يک تا ٣ دوز منقسم در روز شروع می شود.
بيشتر کودکان به مقدار mg / kg ١٥ - ٦٠ در روز بهتر پاسخ می دهند و معمولا کودکانی که ترکيبی از داروهای والپروئيک اسيد و ديگر داروهای ضد تشنج استفاده می کنند به علت تداخل بين داروها به مصرف مقدار بيشتری از داروهای والپروئيک نياز دارند .
* تداخلات دارويی
- تاثيرداروهای والپروئيک اسيد بر ديگر داروها :
گاهی اوقات مصرف اين داروها و ديگر داروهای ضد تشنج ( کلونوپين ) باعث ايجاد تشنجات آبسانس به مدت طولانی میشود . همچنين اگر بيمار تحت درمان با داروهای والپروئيک اسيد ، بخصوص يک کودک ، مصرف نوع ديگر داروی ضد تشنج به نام لاميکتال را شروع کند ، شانس ابتلا به راش خطرناک در بيمار زياد می شود، ولی اضافه کردن تدريجی اين دارو (لاميکتال) احتمال ايجاد اين خطر را کاهش می دهد .
داروهای والپروئيک اسيد برروی مکانيسم اثر بسياری از داروهای ضد تشنج در بدن ، تاثير می گذارد. برخی از اين داروها شامل :
- فلباتول ( فلبامات )
- لاميکتال ( لاموتريژين )
- مايزولين ( پريميدون )
- فنوباربيتال
اگر داروهای والپروئيک اسيد همزمان با يکی از داروهای فوق مصرف شود ، در صورتی اولين داروی مصرفی به مدت طولانی در بدن باقی می ماند که بيمار مقدار مصرف آن دارو را تغيير ندهد. اگر دارو به مقدار خيلی زياد مصرف شود عوارضی مانند خستگی بيش از حد و لکنت زبان ايجاد می کند و بيمار ممکن است مست بنظر آید.
ممکن است عوارض مشابه نيز با مصرف داروهای والپروئيک اسيد با ساير داروهای ضد تشنج در بيمار ايجاد شود که احتمالا اين عوارض خيلی قابل توجه نمی باشد. اين داروها شامل:
- تگرتول يا کارباترول ( کاربامازپين )
- زارونتين ( اتوسوکسيمايد)
- آتيوان ( لورازپام )
- ديلانتين يا فنی تک ( فنی توئين )
تمام اين اثرات به اين معنی است که اگر بيمار در طول مدت مصرف ساير داروها، مصرف داروهای والپروئيک اسيد را نيز شروع کند ، ممکن است مقدار اولين داروی مصرفی نياز به تغيير داشته باشد.
- تاثير ساير داروها بر داروهای والپروئيک اسيد
برخی از داروها برروی مکانيسم اثر داروهای والپروئيک اسيد در بدن تاثير می گذارد. بنابراين هر نوع داروی مصرفی را به پزشک اطلاع دهيد .
شما نمی توانید در این بخش موضوع جدید پست کنید شما نمی توانید در این بخش به موضوعها پاسخ دهید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش ویرایش کنید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش حذف کنید شما نمی توانید در این بخش رای دهید
.: مسئوليت مطالب، تبليغات و محصولات ديگر سايتها به عهده خودشان است :.
.:: برداشت از مطالب اين سايت فقط با کسب مجوز از مدیریتو با ذکر مبنع و آدرس به صورت لینک بلامانع است ::.
.::: کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دکتر رهام صادقی بوده و هرگونه سواستفاده از آن طبق ماده 12 قانون جرایم رایانه ای قابل پیگیری است :::.
شرح موضوع 
