تأثير ميوه و سبزي بر بيماري‌هاي قلبي
در زير به اثرات تعدادي از مواد غذايي مصرفي در بيماري هاي قلبي- عروقي اشاره مي کنيم.
گوجه فرنگي:
گوجه فرنگي از جمله سبزي هاي بسيار پر ارزش محسوب مي شود که به صورت خام در انواع سالادها و ساندويچ‌ها، و به صورت پخته در انواع خوراک ها و خورش‌ها، به صورت کباب شده يا به صورت رب و سس کچاپ قابليت مصرف دارد.
گوجه فرنگي با دارا بودن "ليکوپن" از جمله مواد بازدارنده از بروز سرطان‌هاي پروستات، دستگاه گوارش و دهانه ي رحم تلقي مي شود. همچنين اثر حفاظتي آن در جلوگيري از حمله‌هاي قلبي نيز به اثبات رسيده است.
در يک مطالعه ي تحقيقاتي مشاهده شد افرادي که در تغذيه ي روزانه ي خود از گوجه فرنگي و فرآورده‌هاي آن استفاده ي بهينه به عمل آورده بودند، در مقايسه با گروه شاهد که ميل و رغبتي به مصرف گوجه فرنگي نداشته و از مصرف آن خودداري نموده بودند، 50 درصد کمتر به بيماري هاي قلبي دچار گرديده‌اند. بنابراين مصرف اين ماده ي غذايي به هر شکل و صورتي توصيه مي شود.
پياز:
پياز از جمله سبزي هاي مقاومي است که ترکيبات بسيار عديده ي خود را در طول زمان نگهداري به مدت طولاني حفظ مي نمايد.
از جمله ترکيبات موجود در پياز مي توان بهماده‌ي "کورستين" اشاره نمود که در جلوگيري از تجمع پلاکت‌ها و ايجاد لخته ي خون موثر مي باشد و لخته هاي ايجاد شده را نيز حل مي کند.
از ديرباز به اين موضوع پي برده بودند و پياز را به عنوان تصفيه کننده ي خون مورد استفاده قرار مي دادند. حتي کشاورزان فرانسوي به اسب‌هاي خود پياز مي دادند تا لخته هاي ايجاد شده در پاي آنها را حل نمايد.
سير:
مصرف يک حبه سير کوبيده در هر وعده ي غذايي يک عامل مهم بازدارنده از بروز بيماري هاي قلبي- عروقي محسوب مي گردد. چرا که درسير علاوه بر "آليسين"، مواد مفيد ديگري نيز وجود دارد. از جمله آجون و آدنوزين که در فرآيند توليد ترومبوکسان موثر هستند و از تجمع پلاکت‌ها و لخته شدن خون جلوگيري مي نمايند.
همچنين از طريق تأثير‌گذاري در چرخه هاي سوخت و ساز بدن، به عنوان يک عامل مهم در کاهش توليد کلسترول محسوب مي شوند. در ضمن يادآوري مي شود که تأثير عملکرد سير پخته و خام به خصوص در جلوگيري از لخته شدن خون يکسان مي باشد.
سبزي ها و فرآورده‌هاي گياهي:
افرادي که در وعده هاي چند گانه ي تغذيه ي روزانه، مرتباً از سبزي هاي خام يا پخته استفاده مي نمايند، کمتر از ديگران در معرض ابتلا به بيماري هاي قلبي- عروقي قرار دارند. اين مصونيت در مقابل انواع بيماري‌ها از جمله بيماري هاي قلبي- عروقي، به دليل وجود انواع آنتي اکسيدان‌هايي مثل بتاکاروتن، ويتامين C، اسيدفوليک، ليکوپن، فلاوونوئيدها و ويتامين E و موادمعدني مانند پتاسيم، منيزيوم، کلسيم، سلنيوم و به طور کلي فيتوکميکال‌ها و فيتواستروژن‌ها مي باشد.
گذشته از همه ي مواد ارزشمندي که سبزي ها براي تغذيه ي انسان، با استفاده از انرژي لايزال خورشيد در خود ساخته و ذخيره نموده‌اند، يکي از منابع تامين کننده ي فيبرهاي محلول و نامحلول نيز تلقي مي گردند.
دانشمندان با اعلام نتايج پژوهش‌هاي خود به اثر مفيد فيبرها تأکيد بيشتري مي نمايند، چرا که فيبرها به موازات سم زاديي و رسوب گيري از بدن نقش‌هاي ديگري دارند؛ از جمله:
- عامل کاهش جذب چربي‌ها،
- خنثي‌سازي يا رقيق نمودن مواد سرطان زا،
- کاهش دهنده‌ي سطح کلسترول کبدي،
- جلوگيري از باز جذب اسيدهاي صفراوي،
- تنظيم فعاليت روده‌ها،
- افزايش حرکات دودي روده، جهت خروج مواد زايد و مضري که بايد به بيرون از بدن هدايت گردند.
سازمان بهداشت جهاني (WHO) ، مصرف روزانه 30 گرم فيبر را براي آقايان و 23 گرم را براي خانم‌ها توصيه مي کند، چرا که اين مقدار مانع از جذب ساير مواد حياتي نمي شود.
با توجه به ضروري بودن فيبرهاي غذايي در حفظ سلامتي و فعاليت طبيعي دستگاه گوارش، مقدار مجاز مصرف فيبرها را 5/0گرم به ازاي هر يک کيلوگرم وزن فعلي بدن و يا 15گرم براي هر 1000 کالري انرژي دريافتي تعيين کرده‌اند که بايد 50 درصد آن از طريق مصرف سبزي ها و ميوه‌ها و 50 درصد مابقي از طريق مصرف نان، غلات و حبوبات تامين شود.
سبوس‌هاي جو و گندم نيز از منابع خوب فيبرها تلقي مي گردند.يادآوري مي کنم که براي جلوگيري از ايجاد مدفوع خشک، بايستي به ازاي مصرف هر 5 گرم سبوس، يک ليوان آب بنوشيد.
سازمان بهداشت جهاني (WHO) براي حفظ سلامتي و پيشگيري از بيماري‌ها بيان داشته که بايد روزانه حداقل 400 گرم ميوه و سبزي و 30 گرم حبوبات و انواع مغزهاي مختلف و دانه هاي روغني مثل تخم کدو، آفتابگردان و غيره مصرف شود.
نياز به فيبرهاي غذايي براي همه ي افراد يکسان نيست و هر فردي نيازهاي خاص خود را دارد.
ميوه‌ها:
ميوه‌ها نيز مانند سبزي ها از منابع تامين کننده ي انواع ويتامين‌ها، مواد معدني، فيبرهاي محلول و نامحلول محسوب مي شوند و نقش آنها در حفظ سلامت عمومي بدن، به خصوص بيماري هاي قلبي- عروقي غير قابل ترديد مي باشد.
جالب است بدانيد گنجاندن ميوه و سبزي در جيره ي غذايي روزانه حتي بعد از حمله ي قلبي بسيار مفيد است و اگر افزودن 2- 1 گروه از مواد غذايي با کاهش مصرف انواع گوشت‌هاي مختلف و چربي‌هاي حيواني و لبنيات پر‌چرب همراه باشد، اثر حفاظتي بيشتري دارد.
مصرف کليه ي ميوه‌ها براي حفظ سلامتي لازم هستند. انواع توت ( توت فرنگي، شاتوت)، انگور (به خصوص انگور قرمز)، سيب، ليمو، پرتقال، گلابي، کيوي ، گريپ فروت، زردآلو، آلو، طالبي و انواع ميوه‌هاي تابستاني داراي اثر حفاظتي بيشتري براي قلب و عروق مي باشند.
منبع:سایت تبیان
در زير به اثرات تعدادي از مواد غذايي مصرفي در بيماري هاي قلبي- عروقي اشاره مي کنيم.
گوجه فرنگي:
گوجه فرنگي از جمله سبزي هاي بسيار پر ارزش محسوب مي شود که به صورت خام در انواع سالادها و ساندويچ‌ها، و به صورت پخته در انواع خوراک ها و خورش‌ها، به صورت کباب شده يا به صورت رب و سس کچاپ قابليت مصرف دارد.
گوجه فرنگي با دارا بودن "ليکوپن" از جمله مواد بازدارنده از بروز سرطان‌هاي پروستات، دستگاه گوارش و دهانه ي رحم تلقي مي شود. همچنين اثر حفاظتي آن در جلوگيري از حمله‌هاي قلبي نيز به اثبات رسيده است.
در يک مطالعه ي تحقيقاتي مشاهده شد افرادي که در تغذيه ي روزانه ي خود از گوجه فرنگي و فرآورده‌هاي آن استفاده ي بهينه به عمل آورده بودند، در مقايسه با گروه شاهد که ميل و رغبتي به مصرف گوجه فرنگي نداشته و از مصرف آن خودداري نموده بودند، 50 درصد کمتر به بيماري هاي قلبي دچار گرديده‌اند. بنابراين مصرف اين ماده ي غذايي به هر شکل و صورتي توصيه مي شود.
پياز:
پياز از جمله سبزي هاي مقاومي است که ترکيبات بسيار عديده ي خود را در طول زمان نگهداري به مدت طولاني حفظ مي نمايد.
از جمله ترکيبات موجود در پياز مي توان بهماده‌ي "کورستين" اشاره نمود که در جلوگيري از تجمع پلاکت‌ها و ايجاد لخته ي خون موثر مي باشد و لخته هاي ايجاد شده را نيز حل مي کند.
از ديرباز به اين موضوع پي برده بودند و پياز را به عنوان تصفيه کننده ي خون مورد استفاده قرار مي دادند. حتي کشاورزان فرانسوي به اسب‌هاي خود پياز مي دادند تا لخته هاي ايجاد شده در پاي آنها را حل نمايد.
سير:
مصرف يک حبه سير کوبيده در هر وعده ي غذايي يک عامل مهم بازدارنده از بروز بيماري هاي قلبي- عروقي محسوب مي گردد. چرا که درسير علاوه بر "آليسين"، مواد مفيد ديگري نيز وجود دارد. از جمله آجون و آدنوزين که در فرآيند توليد ترومبوکسان موثر هستند و از تجمع پلاکت‌ها و لخته شدن خون جلوگيري مي نمايند.
همچنين از طريق تأثير‌گذاري در چرخه هاي سوخت و ساز بدن، به عنوان يک عامل مهم در کاهش توليد کلسترول محسوب مي شوند. در ضمن يادآوري مي شود که تأثير عملکرد سير پخته و خام به خصوص در جلوگيري از لخته شدن خون يکسان مي باشد.
سبزي ها و فرآورده‌هاي گياهي:
افرادي که در وعده هاي چند گانه ي تغذيه ي روزانه، مرتباً از سبزي هاي خام يا پخته استفاده مي نمايند، کمتر از ديگران در معرض ابتلا به بيماري هاي قلبي- عروقي قرار دارند. اين مصونيت در مقابل انواع بيماري‌ها از جمله بيماري هاي قلبي- عروقي، به دليل وجود انواع آنتي اکسيدان‌هايي مثل بتاکاروتن، ويتامين C، اسيدفوليک، ليکوپن، فلاوونوئيدها و ويتامين E و موادمعدني مانند پتاسيم، منيزيوم، کلسيم، سلنيوم و به طور کلي فيتوکميکال‌ها و فيتواستروژن‌ها مي باشد.
گذشته از همه ي مواد ارزشمندي که سبزي ها براي تغذيه ي انسان، با استفاده از انرژي لايزال خورشيد در خود ساخته و ذخيره نموده‌اند، يکي از منابع تامين کننده ي فيبرهاي محلول و نامحلول نيز تلقي مي گردند.
دانشمندان با اعلام نتايج پژوهش‌هاي خود به اثر مفيد فيبرها تأکيد بيشتري مي نمايند، چرا که فيبرها به موازات سم زاديي و رسوب گيري از بدن نقش‌هاي ديگري دارند؛ از جمله:
- عامل کاهش جذب چربي‌ها،
- خنثي‌سازي يا رقيق نمودن مواد سرطان زا،
- کاهش دهنده‌ي سطح کلسترول کبدي،
- جلوگيري از باز جذب اسيدهاي صفراوي،
- تنظيم فعاليت روده‌ها،
- افزايش حرکات دودي روده، جهت خروج مواد زايد و مضري که بايد به بيرون از بدن هدايت گردند.
سازمان بهداشت جهاني (WHO) ، مصرف روزانه 30 گرم فيبر را براي آقايان و 23 گرم را براي خانم‌ها توصيه مي کند، چرا که اين مقدار مانع از جذب ساير مواد حياتي نمي شود.
با توجه به ضروري بودن فيبرهاي غذايي در حفظ سلامتي و فعاليت طبيعي دستگاه گوارش، مقدار مجاز مصرف فيبرها را 5/0گرم به ازاي هر يک کيلوگرم وزن فعلي بدن و يا 15گرم براي هر 1000 کالري انرژي دريافتي تعيين کرده‌اند که بايد 50 درصد آن از طريق مصرف سبزي ها و ميوه‌ها و 50 درصد مابقي از طريق مصرف نان، غلات و حبوبات تامين شود.
سبوس‌هاي جو و گندم نيز از منابع خوب فيبرها تلقي مي گردند.يادآوري مي کنم که براي جلوگيري از ايجاد مدفوع خشک، بايستي به ازاي مصرف هر 5 گرم سبوس، يک ليوان آب بنوشيد.
سازمان بهداشت جهاني (WHO) براي حفظ سلامتي و پيشگيري از بيماري‌ها بيان داشته که بايد روزانه حداقل 400 گرم ميوه و سبزي و 30 گرم حبوبات و انواع مغزهاي مختلف و دانه هاي روغني مثل تخم کدو، آفتابگردان و غيره مصرف شود.
نياز به فيبرهاي غذايي براي همه ي افراد يکسان نيست و هر فردي نيازهاي خاص خود را دارد.
ميوه‌ها:
ميوه‌ها نيز مانند سبزي ها از منابع تامين کننده ي انواع ويتامين‌ها، مواد معدني، فيبرهاي محلول و نامحلول محسوب مي شوند و نقش آنها در حفظ سلامت عمومي بدن، به خصوص بيماري هاي قلبي- عروقي غير قابل ترديد مي باشد.
جالب است بدانيد گنجاندن ميوه و سبزي در جيره ي غذايي روزانه حتي بعد از حمله ي قلبي بسيار مفيد است و اگر افزودن 2- 1 گروه از مواد غذايي با کاهش مصرف انواع گوشت‌هاي مختلف و چربي‌هاي حيواني و لبنيات پر‌چرب همراه باشد، اثر حفاظتي بيشتري دارد.
مصرف کليه ي ميوه‌ها براي حفظ سلامتي لازم هستند. انواع توت ( توت فرنگي، شاتوت)، انگور (به خصوص انگور قرمز)، سيب، ليمو، پرتقال، گلابي، کيوي ، گريپ فروت، زردآلو، آلو، طالبي و انواع ميوه‌هاي تابستاني داراي اثر حفاظتي بيشتري براي قلب و عروق مي باشند.
منبع:سایت تبیان
شرح موضوع 
