باغبانی ، کارهای روزمره خانگی و پیاده روی باعث نگهداری سلولهای مغزی می شوند .
فعال بودن می تواند منجر به کاهش خطر ابتلا به دمانس مغزی شود و گروهی از پزشکان معتقدند که فعال بودن حتی می تواند باعث کاهش ریسک بیماری آلزایمر شود . و یک تحقیق جدید به این نتیجه رسیده است که مقدار فعالیت در کاهش ریسک ابتلا به آلزایمر مهم نیست بلکه تعداد فعالیتها اهمیت دارد .
در واقع کلید موفقیت ، شرکت در انواع فعالیتها از باغبانی گرفته تا کارهای روزمره خانگی و پیاده روی می باشد . بنظر می رسد کهنسالانی که در انواع مختلف فعالیتها شرکت می نمایند کمتر به بیماریهائی نظیر آلزایمر و دمانس مغزی مبتلا می شوند . علت اصلی این فرایند به درستی مشخص نیست لیکن به نظر می رسد انواع مختلف فعالیتها می تواند قسمتهای بیشتری از مغز را فعال نگهدارد .
فعالیت بیشتر - دمانس کمتر
محققین ۳۳۰۰ فرد بالای ۶۵ سال و بالاتر را با فعالیتهای مختلفی نظیر پیاده روی ، کارهای روزمره خانگی ، کارهای باغچه ، گلف و همچنین ورزشهای معمول نظیر پیاده روی سریع و ایروبیک را تحت بررسی قرار دادند . پیاده روی و کارهای روزمره خانه معمول ترین و مشترک ترین نوع فعالیتها بودند . تقریباً یک سوم در باغبانی ، کارهای باغچه و یا یک ورزش منظم فعال بودند . شرکت کنندگان در طرح به مدت شش سال تحت بررسی بودند و حدود ۱۴٪ دچار دمانس شدند . شرکت در فعالیتهای مختلف و متنوع تر میزان ابتلا به آلزایمر و سایر انواع دمانس مغزی را بیشتر کاهش می دهد . در مقایسه با کسانیکه در یک نوع فعالیت شرکت داشتند یا هیچگونه فعالیتی نمی کردند:
شرکت در ۲ تا ۳ نوع فعالیت میزان خطر ابتلا را حدود ۱۰ درصد کاهش داد .
شرکت در ۴ نوع فعالیت میزان خطر ابتلا را حدود ۴۰ درصد کاهش داد .
چگونه فعالیت از مغز محافظت می کند :
پزشکان معتقدند که فعالیتهای فیزیکی می توانند حافظه و فعالیتهای مغزی را حفظ نمایند . به نظر ایشان فعالیت می تواند : باعث افزایش ارتباطات عصبی در مغز یا آزاد سازی هورمونهایی که تولید سلولهای عصبی را افزایش می دهند شود . باعث کاهش عوامل ایجاد بیماریهای قلبی مانند کلسترول و فشارخون شود . این عامل می تواند باعث نگهداری سلولهای عصبی در مغز و حفظ فرآینده های مغزی شود . منجر به ایجاد ارتباطات قویتر اجتماعی - محیطی شود . تحقیقات قبلی نشان داده است که افرادی که بیشتر در فعالیتهای اجتماعی شرکت می کنند کمتر دچار آلزایمر می شوند .
در مورد آلزایمر
حدود ۵/۴ میلیون نفر در ایالات متحده آمریکا دچار بیماری آلزایمر هستند . آمار مبتلایان از سال ۱۹۸۰ تا کنون دوبرابر شده است .
به نظر محققین تنها عوامل شناخته شده آلزایمرعبارتند از :
-افزایش سن
-سابقه خانوادگی آلزایمر
-سطح سواد ( هر چه سواد پایینتر باشد احتمال ابتلا به دمانس بیشتر است )
ژن آلزایمر که بنام ApoEe4 نامیده می شود . در این تحقیق افرادی که این ژن را داشتند منفعت چندانی از فعالیتهای متنوع و مختلف در جهت جلوگیری از آلزایمر بدست نیاوردند.
فعال بودن می تواند منجر به کاهش خطر ابتلا به دمانس مغزی شود و گروهی از پزشکان معتقدند که فعال بودن حتی می تواند باعث کاهش ریسک بیماری آلزایمر شود . و یک تحقیق جدید به این نتیجه رسیده است که مقدار فعالیت در کاهش ریسک ابتلا به آلزایمر مهم نیست بلکه تعداد فعالیتها اهمیت دارد .
در واقع کلید موفقیت ، شرکت در انواع فعالیتها از باغبانی گرفته تا کارهای روزمره خانگی و پیاده روی می باشد . بنظر می رسد کهنسالانی که در انواع مختلف فعالیتها شرکت می نمایند کمتر به بیماریهائی نظیر آلزایمر و دمانس مغزی مبتلا می شوند . علت اصلی این فرایند به درستی مشخص نیست لیکن به نظر می رسد انواع مختلف فعالیتها می تواند قسمتهای بیشتری از مغز را فعال نگهدارد .
فعالیت بیشتر - دمانس کمتر
محققین ۳۳۰۰ فرد بالای ۶۵ سال و بالاتر را با فعالیتهای مختلفی نظیر پیاده روی ، کارهای روزمره خانگی ، کارهای باغچه ، گلف و همچنین ورزشهای معمول نظیر پیاده روی سریع و ایروبیک را تحت بررسی قرار دادند . پیاده روی و کارهای روزمره خانه معمول ترین و مشترک ترین نوع فعالیتها بودند . تقریباً یک سوم در باغبانی ، کارهای باغچه و یا یک ورزش منظم فعال بودند . شرکت کنندگان در طرح به مدت شش سال تحت بررسی بودند و حدود ۱۴٪ دچار دمانس شدند . شرکت در فعالیتهای مختلف و متنوع تر میزان ابتلا به آلزایمر و سایر انواع دمانس مغزی را بیشتر کاهش می دهد . در مقایسه با کسانیکه در یک نوع فعالیت شرکت داشتند یا هیچگونه فعالیتی نمی کردند:
شرکت در ۲ تا ۳ نوع فعالیت میزان خطر ابتلا را حدود ۱۰ درصد کاهش داد .
شرکت در ۴ نوع فعالیت میزان خطر ابتلا را حدود ۴۰ درصد کاهش داد .
چگونه فعالیت از مغز محافظت می کند :
پزشکان معتقدند که فعالیتهای فیزیکی می توانند حافظه و فعالیتهای مغزی را حفظ نمایند . به نظر ایشان فعالیت می تواند : باعث افزایش ارتباطات عصبی در مغز یا آزاد سازی هورمونهایی که تولید سلولهای عصبی را افزایش می دهند شود . باعث کاهش عوامل ایجاد بیماریهای قلبی مانند کلسترول و فشارخون شود . این عامل می تواند باعث نگهداری سلولهای عصبی در مغز و حفظ فرآینده های مغزی شود . منجر به ایجاد ارتباطات قویتر اجتماعی - محیطی شود . تحقیقات قبلی نشان داده است که افرادی که بیشتر در فعالیتهای اجتماعی شرکت می کنند کمتر دچار آلزایمر می شوند .
در مورد آلزایمر
حدود ۵/۴ میلیون نفر در ایالات متحده آمریکا دچار بیماری آلزایمر هستند . آمار مبتلایان از سال ۱۹۸۰ تا کنون دوبرابر شده است .
به نظر محققین تنها عوامل شناخته شده آلزایمرعبارتند از :
-افزایش سن
-سابقه خانوادگی آلزایمر
-سطح سواد ( هر چه سواد پایینتر باشد احتمال ابتلا به دمانس بیشتر است )
ژن آلزایمر که بنام ApoEe4 نامیده می شود . در این تحقیق افرادی که این ژن را داشتند منفعت چندانی از فعالیتهای متنوع و مختلف در جهت جلوگیری از آلزایمر بدست نیاوردند.